The Wallmart - Supermarkt

Liam glimalchte "Ach het kan ook anders hoor. Ik ebn nu in mijn uppie, maar als mijn tweelingbroer naast me staat raakt iedereen verward tegen wie ze meoten praten en staren ons aan op zoek naar verschillen"

'Heb jij een tweelingbroer dan?'Zei Diana verrast. Ze had altijd aangenomen dat er maar één was, al zag ze dan soms wel dubbel, maar als je asociaal bent als Diana let je amper op mensen. Ook niet als ze dan dubbel zijn.

Liam lachtte vrolijk "Eeneiig. En we kunnen tegelijk praten en bewegen als we dat willen. En dat is geen geheime magischa tweelingband. Maar het resultaat van veel oefenen" hij grijnsde. "Maar ik en Sean lijken klonen en mensen zien ons wel vaker aan voor een persoon"

'Oké, vanaf nu denk ik niet meer dat ik constant alcohol op heb en dat ik daardoor dubbel zie,'Merkte Diana doodleuk op. Ze grijnsde een beetje, hoezee, ze kon grijnzen! Ze grijnsde nooit want dat-is-onnuttig-en-waarom-zou-ik-het-doen-?. En nog wat van die redenen die Diana uit haar mouw toverde.

Liam grinnikte en leunde op zijn volgestouwde karretje. HEt waren snacks, blikjes -herkenbaar als frisdranken en energy- en boeken. Hij glimalchte naar het meisje vanover zijn kar. "Maar waar heb jij ons dan gezien? zit je ook op franklin?"

'Wat een opmerkingsgave,'zei Diana droog. Waar anders dacht je dat je dubbel zag en waar anders kon je ongestraft dingen doen en waar anders feestte een leerkracht doodleuk mee? Oké, die leerkracht was zelf zo'n negentien, maar dat telde ook.

Liam grijnsde "Mooi dan kan je meelopen" hij liep gewoon rectdoor met zijn karretje en pakte haar bij haar arm en begon richting de kassa te koersen. Nog steeds op zijn karretje hangend. Hoe ze zou reageren boeide hem neit.

'Hola, een volgestouwd karretje versus een flesje water,'Merkte Diana op. Zij zou aanzienlijk minder moeten betalen, maar soms was het leuk zo'n euro te moeten betalen tegen iemand die dertig euro betaalde. Hoezee, wat een domme gedachten.

Liam lachtte en liet haar galant voorgaan in de rij. zelf begon hij al zijn zooi op de band te zetten. De kassadame kreeg bijna een rolberoerte bij de bergen snacks en boeken. Limal lachtte gewoon

Diana moest lachen. 'Ik ben een makkelijkere klant, denk ik,'Zei ze terwijl ze haar ene flesje toonde. Ze zette het prompt op de toonbank die zonet moest rollen en het flesje dus op de grond belandde. Doeme.

Liam pakte het flesje op en gaf het aan de kassiere die snel met Diana afrekende. daarna begon ze aan de enorme stapels van Liam. "Tja. Ik heb altijd een berg dingen klaarliggen voor als ik me verveel. alleen ik ben door mijn vorigge vooraad heen. De boeken allemaal uit en het voedsel op" hij glimalchte en bleef dingen op de band leggen omdat het er allemaal neit in een keer oppaste

'Volgens mij heb jij inmiddels een fortuin aan boeken in je kast liggen. Passen ze er nog in?'Zei Diana die zich afvroeg of er buiten haar en Liam nog boekenwurmen waren. Naja, zoveel mensen lazen er nu ook weer niet.

Liam grinnikte "Valt wel mee. Geen fortuin hoor. Aleen sinds we op Franklin zitten kan ik minder bij Sean zijn, en verveel ik me vaker en dus lees ik meer. En de bieb wil ik neit meteen uitlezen anders heb ik op een gegeven moment neits meer te lezen" hij begon af te rekenen. Leve een moeder als modeontwerper en met onder andere een winkel in New york. Hij had veel zakgeld ^^

'Ik heb de halve bib al uitgelezen, met twee euro zakgeld per week kom je er niet,'zei Diana die zich herinnerde dat ze eens moest stoppen boeken op een paar uur uit te lezen, misschien vandaar dat ze zoveel las. Ze las te snél.
--
Doeme, ik moet gaan. VERTEL HET MORGEN!

Liam grinnikte en hees alle spulllen weer in eht karretje. Die 50 cent die erin zat kon hem gestolen worden. met het karretje begon hij naar de uitgang te lopen "Tja, Ik mnoest zeggen dat ik heel wat bmeer dna een euro per week krijg" zei hij emt een grijn

'Een euro en een cent?'Gokte Diana, al was het meer dan logisch dat het meer was, maar soms was het leuk om je van den domme te houden. En hoewel Diana veel meer intelligentie bezat dan de gemiddelde zestienjarige, was ze ook nog altijd een zestienjarige: Ze wilde gewoon lol hebben, op intellectueel niveau dan wel, maar dat vergat ze voor het gemak.

Liam lachtte "Je zit er een hele hoop onder" hij liep anar buiten in de hoop dta Diana mee zou lopen. Het was gezellig ene keer met iemand te kwebbelen. en dna geen lotgenoot (cathy en trinity) grote liefde (Loki) of tweelingbroer (Sean)

Ik heb even geen zin om te wisselen.
--------
'Echt waar? Een euro en twee cent dan?'Zei Diana, gespeeld verbaasd. Innerlijk grijnsde ze, dit voelde aan als vriendschap. En geen vriendschap van kijk-wij-zijn-verliefd-maar-te-laf-om-het-toe-te-geven. Tenminste, voor zover zij wist.

Liam glimalchte "Ik denk dta je er minstends 10 euro naast zit"hij grijnsde schaapachtig. Okee zijn ouders waren nogal rijk door zijn mode-ontwerpende moeder. MEt eigen kledinglijk enz. Hij wandelde naar buiten "Zeg, hertje", artemis is de godin van je jacht, maan, herten ganzen en wilde honden, "waar gaan we heen?"

'Elf euro en twee cent? Zoveel krijg ik niet eens op een maand!'Zei Diana die daar vijf weken overdeed. 'Ik heb geen flauw idee, onze voeten volgen?'Zei Diana die besefte dat het niet lukte, hoe kon je je voeten volgen? Ze was een doordenker en dat haatte ze aan zichzelf.

Liam grinnikte "15 euro om precies te zijn" hij liep emt karretje en al maar verder "En we kunnen wle naar een cafeetje hier in de buurt? Die snacks meot ik nog even bewaren"

'Doeme, dan doe ik er zo'n twee maanden over? Rijk ventje,'zei Diana die dat laatste er gewoon uitfloepte. Haar ouders hadden meer dan geld genoeg, maar stuurde haar niet al te veel, vandaar dat ze beroep deed op bijbaantjes op de school. Oké, veel bracht dat niet op, maar ze kon er in ieder geval wel een boek van kopen. 'Kunnen we doen, ken jij er één?'

Lima knikte "Follow me" hij glimalchte "En mijn ouders zijn gewoon heel vrijgevig. en ik en Sean zijn heel goed in het spelletje wie is wie. Niemand heeft eht ooit serieus goed geraden." hij glimalchte "Maar kom"

cafe op de hoek jij eerst

Amy wrote:

'En jij?' vroeg ze maar, aangezien mensen dat meestal deden. Ze stopte de tijdschriften in een met koeienvlekke beprinte tas, haar favoriete tas. Ergens in een klein winkeltje had ze hem gekocht, voor niet veel geld. Dat was nou eens waar voor je geld! Het gaf een leuk effect door de natuurlijk nepbonte flapjesmuts{ik heb echt geen idee hoe je dat moet noemen}, het witte taille broekje en een oversised shirt met ook koeienvlekken beprint, die ze in het broekje had gestopt.

Cathy lachtte vrolijk en keek het meisje even onderzoekend aan,' Raad maar, ik kan je nu al zeggen dat het niet makkelijk word om te raden.' Ze lachtte en maakte een pirouet om Amy op het verkeerde pad te zetten. Niet dat ze zou verwachten dat Amy erin zou trappen maar het zou zo kunnen.

Amy haalde haar schouders op, ze hield niet zo van de raadspelletjes. Daar was ze veel te slecht in. 'Eh..Piano?' vroeg ze maar omdat dat veel gedaan werd op FH. Kort kamde ze de onderkant van haar haren door met haar vingers, ze vond het fijn om aan haar haren te zitten.