Het rokerspleintje.

Op elke school wordt gerookt, hoe duur die ook is. Maar op de goede scholen zorgen ze altijd voor een apart pleintje voor de rokers zodat de rotzooi van peuken niet de hele school vervuild. Het pleintje is achter de school en wanneer je de achterdeur neemt kom je er meteen.
Het pleintje is vooral populair bij de spijbelaars. Niet alleen omdat de meeste van hun roken maar ook omdat de leraren er minder vaak komen dan op andere plekken. Dus, je snapt wel hoe het eruit ziet, veel peuken en rook.

Personen; Niet te veel, het is soms irritant om zo te rpgen. (:
Regels; Niet vechten, gewoon de basic stuff.

Dana elle stond tegen een muurtje aan en stak een peuk op. Ze nam een diepe trek, hier had ze nou echt heel erg zin in. Even geen les en lekker genieten van de natuur en haar heerlijke peuk. Ze klom met veel moeite op het muurtje en keek uit over het pleintje. Het was nou niet bepaald groot en op iedere vierkante meter lagen wel honderden peuken. Toch voelde het fijn om hier te zitten, vond Dana.

Marina had geen zin om aan het meer te zitten, of ergens anders drummen om een plek te hebben. Dus ging ze maar naar het rokerspleintje, ook al stonk het daar iéts te hard naar haar smaak. Ze zag Dana staan, maar beloofde aan zichzelf dat als het eerste vijandige woord kwam aanzetten ze Dana compleet zou negeren.

Dana Elle had best wel spijt dat ze zo gemeen was tegenover Marina. Ze was tijdens de botsing in de slaapzaal heel moe geweest en dan is ze sneller gemeen en bot.' Heey.' Ze zei het met een twijfelachtige toon in haar stem. Ze keek vriendelijk en nam nog een trekje van haar peuk.

Trinity rookte zelf niet, ze vond het stinken en duur. Nog belangrijker was dat haar conditie er dan helemaal aan zou gaan, dat kon ze niet hebben nu ze al zoveel lesesn skipte. Haar blik ging door de ruimte heen, ze zag geen bekende op Dana Elle en Marina na die wat twijfelachtig bij elkar stonden. Even kort keek ze erna ,waarna ze richting hen liep. Ze glimlachte begroetend naar hen beide "Zijn de toiletten al ontploft?" informeerde ze bij Dana Elle.

'Hoi,'zei Marina nerveus. Ze kreeg niet snel spijt, en dat had ze nu ook niet. Toch vermoedde ze dat ze zelf ook niet enorm leuk was geweest, maar soms luchtte dat op. 'Hoi Trinity,'zei Marina iets minder nerveus tegen Trinity, geen ruzie tussen hen. NU nog niet.

'Alooooowaaaa!' Met een luide begroeting zwaaide Lime de deur open. 'Wie heeft er een peuk voor onze Limoen?' vroeg ze, terwijl ze even om zich heen keek en bedacht dat het meisje waarvan Lime geloofde dat ze Dana heette, of Elle, de enige was die rookte. 'Ik heb wel geld als je wilt. Ik moet even een peuk, maar ik rook niet en dat soort shizzle.' zei ze, terwijl ze een verfrommeld briefje van 10 dollar uit haar broekzak haalde en het een beetje glad streek om het toonbaar te maken. Ze had altijd wel wat geld mee, omdat ze nou eenmaal veel geld had. En als ze niets bij zich had leende ze wat van Duchess.

Dana Elle wendde haar blik naar Trinity,' Nee volgens mij niet of in ieder geval ik heb nog geen expolsie gehoord.' Ze glimlachte een beetje schamper. Toen keek ze naar Marina zo te zien kende ze allebei Trinity dit zou nog eens een heel raar gesprek kunnen worden bedacht ze zich. Toen schrok ze op van een heel toch wel luidruchtig meisje,' Ik hoef geen geld hoor je mag er hees wel één.' Ze opende haar pakje en hield hem naar Lime toe.

'Hoi Lime,'zei Marina met een glimlach. Ze kende Lime zo'n beetje, ze was spontaan en recht voor de raap. Twee eigenschappen die Marina wel kon waarderen. Marina wist dat ze soms wel samen brutaal konden overkomen, maar dat waren de risico's van het vak.

'Thanks.' zei Lime, terwijl ze een sigaret uit het doosje viste. Ze propte het geld terug in haar zakken en graaide er nog eens in voor een aansteker. Binnen een paar seconden had ze er één en stak ze de sigaret aan. Wat een wonderzakken had ze toch, in die grote dingen zat altijd wat ze nodig had. Ze propte er gewoon alles in wat ze in handen kreeg. Ze blies een beetje rook uit. 'Ey, hoe heten jullie eigenlijk?' Ze keek even rond en herkende Marina, die haar begroette. Ze lachte even naar haar. 'Niets zeggen, jou ken ik.' Met de sigaret wees ze Marina aan. 'Marina, isn't it?'

'Goed geheugen,'zei Marina met een lachje. 'Nu nog twee anderen en je bent 'r,'Zei Marina met een vleug "mysterie", of hoe je een halflachende toon ook noemt. Ze was beniuwd of Lime er tenminste een béétje dichtbij zat.

'Ik weet het heus wel.' lachte Lime. 'Limoen weet alles.' Ze dacht even na en wees toen Dana Elle aan, weer met haar sigaret. 'Jij heet Dana of Elle, geloof ik.' zei ze, en toen keek ze naar Trinity en wees haar aan. 'En jij Trina..?' Ze lachte om aan te geven dat ze het niet zeker wist en dat het vast fout was, en nam een trekje van de sigaret.

Dana Elle verbaasde zich dat Lime, Marina kende, maar goed Dana was volgens mij ook niet zo sociaal als Marina. Ze hadden notabene ruzie gemaakt en die was voglens mij nogsteeds niet echt over. Ze keek even naar Lime. Het ging haar echt verbazen wanneer ze wist hoe ze heette. Toen ze Dana en Elle zei was ze even verbaasd.' Mijn naam is Dana Elle dus het is alle twee goed.' Ze lachte vriendelijk iets zei haar dat ze Lime wel ging mogen. Ze nam een grote hijs van haar peuk en blies de rook in cirkels uit.

Trinity grijnste, het was goed nieuws dat het nog niet ontploft was. Al zouden de handdroger al onbruikbaar zijn, tenminste geen gek zou hem gebruiken als er rook uitkwam. Ze gleed kort met haar handen door haar haren terwijl ze naar het 3de meisje keek, die haar naam bijna goed leek te hebben. "Bijna grijnste ze. "Trinity.' zei ze terwijl ze van Lime naar de rest keek.

'Alles? Hmmm, dat betwijfel ik,'zei Marina lachend. Tuurlijk, daarom wist Limoentje ook Trinity's naam enorm goed. EN een wonder is geschied; Zij en Dana Elle hadden nog geen ruzie in de afgelopen tien minuten gemaakt. Yay!

Lime klapte in haar handen en maakte een vreemde heupbeweging die het meest weghad van een raar overwinningsdansje. Lachend blies ze wat rook uit. 'I knew it. Dana Elle. En Trinity, zat ik ook nog niet eens zo ver. Yeah.' Ze gebaarde met haar sigaret naar zichzelf, het ding was al bijna uit gegaan door haar zwierige gebaren. 'Voor als je het niet opgevangen had, ik ben Lime en - surprise! - mijn bijnaam is Limoen of Limoentje.' stelde ze zichzelf kort voor.

Dana Elle vond het wel erg amusant om te zien en nam nog een trekje. Toen gooide ze haar peuk weg en pakte een nieuwe. Ze was een echte kettingroker en dat merkte ze nu wel weer. Ze stond tussen twee meisjes die niet rookte en één meisje die gewoon raar was maar wat ze wel leuk vond om mee te zijn.

'Wel Limoentje, je kan heel goed dansen,'zei Marina met een "poeslieve" grijns. Ze had geen flauw idee waarom ze er zoiets uitflapte, maar Marina was een flapuit. Flap, flap, flap, alles vloog eruit. Ze had nooit last van het op-het-puntje-van-je-tong-gevoel wat een groot pluspunt was.

Dana Elle keek even verbaasd naar Marina, zelf zou ze nooit zo'n opmerking maken maar eigenlijk vond ze het wel een gepaste opmerking en schoot in de lach. Wat niet al te goed ging want ze verslikte zich in de rook en ze had een half stik moment. Ze moest hoesten en dat bleef zo wel een klein minuutje doorgaan. Tot ze weer half op adem was.

'Stik niet,'flapte Marina eruit die niet meer dacht aan de ruzie. De wrok was er nog wel, maar ze liet hem niet merken. Ze was nieuwsgierig naar Dana, nieuwsgierig hoe ze was als ze vriendschappelijk met elkaar omgingen. Ze zouden nooit echt vriendinnen worden, maar ze konden wel hun wrok achterwege laten? Marina's naïeve kant haalde duidelijk de bovenhand.

Trinity moest lachen "prachtig." voegde ze bij de woorden van Marina toe. Gevolgd door een lichte hoestbui door de rook die er hing. Ze was het gewoon niet gewnd, normaal gesproken liep ze gewoon buiten in de frisse lucht en ontweek ze de rokers.

'Ja, echt prachtig,'overdreef ze. 'En ook jij, Trinity, stik niet,'zei Marina die zich afvroeg waarom ze als enige niet ging hoesten. Het was raar, maar exact op het moment dat ze dat dacht, hoestte ze. 'Ook aan mezelf; Stik niet,'flapte ze eruit.

Dana Elle begon nog harder te lachen toen opeens iedereen haast moest hoesten.' Dit gaat lekker jongens!' Ze lachtte en nam nog een trek van haar sigaret. Het was gewoon te verslavend en ze vond het helemaal niet erg om in de rook te zitten want dat zat ze al vaak genoeg.

Trinity lachtte "Ik zal me best doen." zei ze terwijl ze haar adem in hield om een hoestbui te voorkomen, op het moment begon ook Marina te hoesten "Inderdaad, anders geeft het zoveel roep." zei ze droog. "Misschien kunnen we naar iets minder rokerigs gaan?" vroeg ze toen.

'Ik ga ooit nog geloven dat sigaretjes zijn uitgevonden om hoesten te bevorderen,'zei Marina die ook lachte. Ze konden samen lachen, blijkbaar. Marina vergat de ruzie, de wrok, en dacht gewoon aan nu. Het draaide om NU! 'Ik heb geen flauw idee,'zei ze tegen Trinity.