De sporttribunes

Oz grijnsde en legde het schetsblok voor hem neer. Nog altijd vol verbazing en geïnteresseerd gleden zijn ogen er nog een keer overheen. Het was niet dat hij onder de indruk van zichzelf was natuurlijk, meer van hoe Dana hem zo goed had kunnen natekenen zónder dat hij het door had gehad. Dana's opmerking deed hem even zacht lachen. Austin richtte zijn hoofd naar de grond, maar zijn ogen op het meisje voor hem. "Nee, totaal niet!" antwoordde hij met gespeelde ontzetting. "Wie zou mij nou willen zoenen?" Hierna lachte hij en veegde de semi-serieuze blik weer van zijn gezicht. "Haha, nou ik moet toegeven dat je me wel even liet schrikken hoor!" sprak hij toch en keek weer op.

Dana Elle lachtte even luchtig,' Je bent echt aantrekkelijk hoor dus best veel meiden alleen ik niet want ik hou te veel van mijn vriendje.' Haar stem klonk zweverig en haar gedachtes waren alweer helemaal bij Raf. Met een snelle beweging bladerde ze naar een bladzijde van haar schetsblok waar Raf op stond. Toch waren haar gedachtes nog niet helemaal bij Raf en ze bekeek Oz met een opgetrokken wenkbrauw,' Volgens mij vind geen meisje in bijzonder leuk of heb ik je nou verkeerd in geschat?'

Oz knikte en maakte een poeslief glimlachje. "Hmm, vriendje hè?" sprak hij samenzweerderig en keek naar het schetsblok. "Eens kijken waar Dana dan op valt." mompelde hij, maar nog wel hard genoeg zodat Dana hem goed kon verstaan. "En bedankt voor het compliment trouwens." voegde Oz er nog aan toe. Het was grappig eigenlijk: Austin had al vaker gehoord dat zijn uiterlijk blijkbaar in de smaak viel bij meisjes, maar eigenlijk ontging hem dat vaak totaal, deels omdat hij zelf er niet veel om gaf hoe hij eruit zag. Toch was het natuurlijk altijd leuk om te horen. De directe vraag van Dana had Oz zich zeker doen laten verslikken als hij tenminste eten of drinken in zijn mond had gehad, nu kuchte hij alleen waarbij zijn ogen iets groter werden. "Of ik een meisje in het bijzonder leuk vind?" Voor de eerste keer liep Oz een beetje rood aan terwijl hij níét sportte. Het beeld van Tess op het grasveld flitste door zijn hoofd. "Ik eh.." Hoe graag hij het Dana ook had willen vertellen, niemand mocht achter het geheim van Tess en hem komen want daar zouden zeker grote problemen op volgen dus formuleerde hij maar een politiek correct antwoord. "Ik mag eigenlijk geen relatie aangaan met een leerling." Hierna kon Austin zichzelf wel voor het hoofd slaan, fijn..nu klonk het dus alsof hij min of meer toegaf juist wél een relatie te hebben met een leerling. Maar hopen dat Dana dat niet had gemerkt dan.

Dana Elle had al gelijk door dat Oz wel degelijk iemand leuk vond en doordat hij zei dat hij eigenlijk geen relatie met een leerling mocht hebben schoten haar gedachtes gelijk naar een leerling.' Oké je bent dus wel verliefd en zelfs op een leerling maar ik zal je niet verlinken. ik ben niet zo laag maar mag ik dan wel haar naam weten?' Ze keek naar hem met een geïnteresseerde blik. Ze was echt niet van plan om hem te verlinken ze was juist blij voor hem.' Wist je dat ik maar een jaar met je scheel. En ik ga met een jongen die 3 jaar jonger is dan ik ben. Dus verwacht niet dat ik raar opkijk als het gaat om leeftijd. Ik vind zelfs dat de regel heel dom is dat een leraar of lerares niet met iemand mag hebben. Alsof je daardoor iemand voortrekt ofzo.' Ze voelde dat haar bloed weer ging koken en ze zichzelf een beetje boos maakte,' Sorry dat ik me zo erg opwind het is gewoon dat ik straks ook hierheen wil om lerares te worden maar dan zou ik dus niks met Raf mogen hebben.'

Oz' ogen keken geschrokken naar Dana toen ze hem gelijk door bleek te hebben. Eerlijk gezegd had hij niet anders verwacht. Haar opmerking dat het geheim veilig was bij haar deed Austin licht zuchten. "Dank je." zei hij met warme stem. Dana's ogen verraadden dat zij echt haar woord zou houden en Oz zou haar daarom maar volledig in vertrouwen nemen. "Het klopt, ik ben verliefd." gaf hij toe en merkte dat hij zelfs nog iets roder werd. Austin was namelijk nooit snel verliefd, in feite was hij eigenlijk nog nooit écht verliefd geweest. Oz boog zijn hoofd en staarde naar de grond. Zo werd de "stoere" stagiair plotseling een klein verlegen jongetje als het om liefde ging. "Ze heet Tess." de naam rolde er zo gemakkelijk en zweverig uit dat Oz verder eigenlijk niets over zijn gevoel voor Tess duidelijk hoefde te maken, want dit zei al genoeg. Hij was het helemaal eens met Dana wat betreft de strenge regel, het kon toch ook niet kwaad als hij een relatie met Tess had? Of dat Dana nog een relatie zou hebben met Raf als zij lerares was. "Ik snap wat je bedoelt ja." begon hij kalm om Dana ook weer wat rustiger te maken. "want ik ben echt zo gek op haar en jij zo te horen op Raf..hoe kan dát nou kwaad doen? En drie jaar is trouwens niks hoor." voegde hij er nog aan toe. "want als jij bijvoorbeeld vijfentwintig bent is Raf tweeëntwintig, nou dat is niks! Ik snap gewoon echt niet waarom die regel er is.." Nu moest Austin zich inhouden om niet kwaad te worden. Langzaam zuchtte hij om letterlijk wat stoom af te blazen.

Dana Elle wist dat ze de naam Tess al een keer eerder gehoord had. Snel gingen haar hersenen aan de slag en ze kwam al gauw uit bij het hele verlegen meisje in het computerlokaal.' Ohh ik ken Tess wel, alleen hoe heb je het voor elkaar gekregen om haar te laten praten! Mij negeerde ze, daarom vond ik haar zo op een jongere versie van mezelf lijken.' Ze lachtte en keek toen weer dromerig voor haar uit. Oz was heel gezellig om mee te praten hoor maar haar gedachtes gingen alweer naar Raf. Gelijk voelde ze even onder haar oog maar het deed al geen pijn meer. Ze had pas geleden een gevecht gehad met Camille en die had haar een blauw oog geslagen. Nu was het grotendeels al weg alleen een klein stukje onder haar oog was nu blauw.' Nu moet jij nou ook niet boos worden want dan hebben we hier straks twee boze mensen, en dan zijn we dat niet eens op elkaar.' Ze lachtte maar haar ogen stonden verdrietig.

NEW
~~

Cathy zat rustig haar dans routine te oefenen. En ging maar wat vaak de fout in. Ze moest echt leren dat ze de routine over en over zou doen tot ze het goed zou hebben. Dus startte ze opnieuw de muziek en begon weer te dansen. Het ging wat stroef maar beter. Daarna stopte ze de muziek en ging even op een bankje zitten. Het was hier altijd heel rustig dus was dansen hier toch best wel lekker.

Eh, hoe kan ze dansen op een tribune?xd
-
De harde rap muziek dreunde uit haar oortjes, het was raar dat hij trommelvliezen nog niet waren gescheurd. Camille knikte met haar hoofd op de maat van de muziek terwijl ze een hijs nam van haar sigaret. Ze wist dat je hier niet mocht roken maar veel boeide het haar niet, er waren toch weinig mensen.

Het kan echt heel makkelijk xD
~~

Cathy pakte even met veel moeite een flesje water uit haar tas. Hij zat vast tussen twee lesboeken, maar het lukte haar om hem er tussen uit te halen. Ze opende het dopje en die schoot uit haar handen en rolde de tribune af. Met een snelle beweging schoot ze het dopje achterna en daardoor knalde ze tegen iemand(Camille) op.' Ohh sorry!'

Camille keek op recht in het gezicht van een meisje wat ze vaag herkende. Nu merkte ze pas dat ze weinig mensen van Franklin high kende. 'Maakt niet uit.' zei ze voor een keer, waarschijnlijk omdat het meisje ook sorry had gezegd. Een klein glimlach sierde haar lippen waardoor ze er wat vriendelijker uitzag. 'Wat was je aan het doen?'.

Cathy schoot in de lach,' Ik was het dopje van mijn flesje water achterna aan het rennen. Maar ik heb hem hoor.' Ze hield trots het dopje in de lucht en schoot toen in de lach,' Ik ben Cathy, het is een afkorting van Catherine maar als je ooit die naam gebruikt ga je bij mij echt dood!' Ze lachtte en gebaarde dat ze naast haar moest gaan komen zitten.

Camille grinnikte , het klonk behoorlijk droog. 'Mijn naam is Camille. Maar je kan me natuurlijk ook Camil noemen. Ligt eraan wat je leuk vind.'. Nog nooit had ze zich zo lang voorgesteld maar dit meisje leek haar vrolijk te maken, iets wat veel mensen niet lukte. Dan probeerde ze leuk te doen terwijl dat het juist stommer maakte, het moest spontaan komen.

Cathy lachtte en ging op het bankje zitten waar nogsteeds haar flesje stond, ze nam een slokje en schroefde toen moeilijk de dop er weer op,' Nou Camil wat brengt jou hier? Ik bedoel dit is nou niet het meest bezochte plaats.' Cathy liet haar blik even over het meisje gaan maar bedacht zich dat Trinity in alles mooier was. Voor haar gevoel dan, Trinity wilde maar niet uit haar kop en dat begon ze zo langzamerhand gek te vinden. Normaal dacht ze nooit zo veel over mooie meisjes maar Trinity bleef maar door haar hoofd spoken.

'Hmm. Ik had zin om te roken en het rokerspleintje was me saai. Dit heeft tenminste uitzicht.' zei ze grijnzend. Oke, het was geen geweldig uitzicht maar beter als al die stenen bij het rokerspleintje. Ze nam een hijs van haar sigaret en hield de rook een tijdje in. Daarnaar blies ze het uit.

Cathy schoot in de lach en gebaarde dat ze best wel naast haar mocht gaan zitten,' Dat lijkt me ook wel ja, ik kom er alleen wanneer ik weer eens een lesje skip. En ik moet zeggen dat het nou niet heel interessant is om naar te kijken.' Ze lachtte schuldbewust en ging even met haar hand door haar blonde haren.

Camille stond op om naast het meisje te zitten en deed dit dus ook. 'Het is alleen leuk als je met veel mensen bent. Soms gaan we dan ook kettingroken maar dat gebeurt eigenlijk niet vaak.'. Ze keek naar de weinige mensen die er zaten. Sommige zaten te studeren en andere zaten, net zoals zij, muziek te luisteren. Ondertussen had ze haar iPod wat zachter gezet, zodat ze Cathy goed genoeg kon verstaan.

Cathy lachtte,' Ja daar kan ik niet over mee praten want ik rook niet.' Ze lachtte en keek over het veld. Er waren hier nog maar 3 andere mensen en dat waren meisjes uit de eerste ze was een keer het verkeerde lokaal binnen gelopen en was toen bij hun binnengevallen. Ze waren wel gezellig maar allemaal zo giechelend en dat hoefde van Cathy niet echt. Ze was eerder van het sporten en verschrikkelijke roddelen.

'Oh, ja sorry.'. Nog steeds was er een glimlach op haar gezicht te zien, ze begon eindelijk vrienden te maken. Niet dat ze nu geen ruzie meer zou maken want zo was ze nou eenmaal. Maar het was tenminste minder als daarvoor, nu maakte ze alleen ruzie als iemand een stomme opmerking had gemaakt of haar als eerst sloeg.

Cathy keek Camille vrolijk aan,' Dus wat is je talent? Want je zit hier niet voor niks op school.' Ze lachtte dat was zo'n lekkere standaard vraag maar toch wist ze dan altijd gelijk hoe ze er verder op in moest gaan en dan pas kwam het gesprek echt van de grond. Het was dus eigenlijk een basis vraag van een goed gesprek.

'Dansen en dan het liefst hiphop.'. Ze tikte met haar voet op de grond op de maat van de muziek die uit de oortjes van haar iPod dreunde. Weer nam ze een hijs van haar sigaret, die bijna afgebrand was. 'En jij?'.
-
Inspiloos.xd

Maakt niet uit ik ook wel
~~

Cathy lachtte,' Ik speel harp en turn maar dat turnen is niet chearleaden want ik ben echt als de dood voor grote hoogtes daarom zit ik ook hier in het begin van de tribune en niet helemaal boven.' Ze lachtte en ging met een hand door haar haren,' Ik probeer ook dansen maar dat gaat nog niet heel goed omdat ik de basis technieken niet kan.'

'Wauw, harp. Zoiets heb ik nooit eerder gehoord. Echt stoer!'. Het was echt leuk dat er zoveel talenten waren op deze school. Meestal waren de talenten wel iets als gitaar of viool. Harp had ze nog nooit eerder gehoord dus daar was ze wel gefascineerd door. 'Wat voor een dansen doe je dan?' vroeg ze geïnteresseerd. Misschien kon ze haar nog wel helpen, jarenlange ervaring van dansen had ze wel.

Cathy lachtte om haar reactie van harp. Tot nu toe was iedereen heel enthousiast geweest over harp en dat maakte het ook heel erg leuk.' Ik wilde een beetje hiphop doen maar nu ik weet dat ik naast een meisje zit die het als talent heeft zal ik het maar niet doen. Ik voel me nogal snel verschrikkelijk slecht met andere mensen erbij.' Ze lachtte en ze was daarom ook zo blij dat er heel weinig mensen waren die harp speelde. Dat scheelde haar een hoop zelfvernedering vond ze.

Camille lachtte hardop, maar geen uitlach lach. 'Probeer maar. Laat eens zien wat je kan misschien kan ik je wel helpen.'. Dit was de eerste keer dat ze iemand uit zichzelf wilde helpen, meestal moesten ze het haar vragen voordat ze dat deed.

Cathy lachtte mee en deed de muziek aan,' Ik wil wel dat je mee danst want dan lijk ik opeens heel goed want jij kent de pasjes niet.' Ze lachtte en begon een beetje met de muziek mee te bewegen tot ze bij het stuk aangebroken waren dat ze moest dansen. Ze maakte soms een paar fouten maar dansde er dan gewoon overheen.