De bioscoop

Ga een filmpje pakken met vrienden, of toch liever met een potentieel lief? Whatever you want! Van romantische drama's tot de nieuwste actiefilm in 3D, je vind het allemaal in deze bioscoop. Je zit in warmrode stoelen die uitkijken op een enorm scherm waar de uitgekozen film op verschijnt...

Persoontjes; Hangt af van de film.
Regeltjes: Niets kapotmaken, alle apparaten af, stilletjes zijn.

Ethan wachtte braaf op Marina op de afgesproken plek in de hal. Hij had eerder deze zaterdag nog langs zijn grootouders gemoeten en was dus de hele dag neit op school geweesd. Hij had ook maar eens voor de verandering een t-shirt aan. een saai zwart t-shirt boven zo'n jongens slobberspijkerbroek. Maar dat was voor zijn doen al een enorme stap

Marina haastte zich de bioscoop in. Ze was te laat, ze voelde het, ook al had ze op weg nog geen enkele klok gezien of tenminste; op gekeken. Ze speurde in het halletje naar Ethan. Ze zag hem niet meteen, maar uiteindelijk zag ze toch zijn gestalte verschijnen. Ze stapte kordaat naar hem toe en glimlachte. 'Heb ik je lang laten wachten?'

Ethan glimalchte en schudde zijn hoofd "Nee hoor" hij maakte een gebaar naar de rij voor de kaartjes en popcorn "Zullen we maar in de rij gaan staan" hij wachtte neit echt en ging gewoon achteraan staan. "Wat wil je hebben, popcorn of frisdrank of zo?" hij keek haar vragend aan

'Ik hoef niet echt iets, beetje lastig als je uiteindelijk met z'n tweeën één stoel bezet,'haalde Marina haar schouders op. Ze kon niet tegen griezelfilms, al keek ze ze elke keer weer. Misschien was het dom om het te doen, maar ze kon wel mooi op iemands schoot gaan zitten. Het leuke was dat ze dan dicht bij degene was die ze leuk vond, en deze keer zou ze vlakbij Ethan zijn. Hij had laten doorschemeren dat hij er geen probleem mee had, dus waarom niet?

Ethan glimalchte en viste een aardbeienlollie uit zijn broekzak en stak hem in zijn mond. Hij glimalchte naar haar en kocht te kaartjes. "Al hebben we aan een genoeg gezien eht feit dat jij me al hebt gewqaarschuwd" hij glimalchte en begon richting de zaal te wandelen

Ethan wrote:

Ethan glimalchte en viste een aardbeienlollie uit zijn broekzak en stak hem in zijn mond. Hij glimalchte naar haar en kocht te kaartjes. "Al hebben we aan een genoeg gezien eht feit dat jij me al hebt gewqaarschuwd" hij glimalchte en begon richting de zaal te wandelen

'Jazeker, alleen is die gewoonte wat lastig als je alleen kijkt,'zei Marina met een lachje. Ze keek op de kaartjes en las hardop de zaal voor. 'Daarvoor moeten we op de tweede verdieping zijn,'wist ze.

Ethan haalde zijn schouders op en begon richting de trap te slenteren. Hij glimalchte bij zichzelf. Nu hadden ze soort van zeg maar een date. Hij glimalchte een beetjeverlegen naar haar. Na een poosje waren ze bij de zaal. hij deed glimalchend de deur voor haar open "Naar u"
zei hij, zijn britse accent overduidelijk hoorbaar

het lente verschil valt mee, ik had een keer een poppetje die emt zijn vriendin ongeveer 50 cm scheelde ^^
ik had er ook een die evenlang was als haar vriendje

'Jawel, meneer Brit,'zei Marina die het accent nog niet had opgemerkt. Zelf had ze geen enkel accent, gewoonweg de New Yorkse tongval, al was ze geëmigreerd naar Canada. Om de een of andere redne maakte het accent hem al schattiger dan hij al was.

Ethan liep met haa rnaar hun stoelen en ging lekker zitten. Er was nog helemaal neits begonnen en de zaal liep nog steeds langzaam vol. na een paar minuten ging het licht uit en begonnen van die saaie film commercials. Hij keek gewoon naar Marina. Ze was mooi, ook zonder licht

Marina voelde zijn blik op haar gezicht vallen. Het maakte haar nerveus, al wist ze niet waarom. Misschien was het het feit dat ze in een doodnormale outfit was gekomen, zich niet had opgetut of whatever je ook deed voor zulke afspraakjes. Of hij het leuk vond, wist ze niet.

Ethan viel eht niet eens op dat ze neit iets speciaals had gedaan emt haar uiterlijk. De zal bleef redelijk rusig, waarschijnlijk omdat iedereen in de zaal ernaast naar een of andere nieuwe film keek van die en die superster. Hem maakte hem neit uit. Zoals veel dingen tegenwoordig zat hij voor het eerst in lange tijd weer in een bioscoop. maar dit was wel leuk. Hij keek naar marina toen de film begon "hoelang denk je dat je het volhoud zonder op mijn schoot te springen?" vroeg hij zacht en met een glimalchje. Hij hoopte dat het andwoord zou zijn -1 seconde- want hij had er geen probleem mee als ze bij hem op schoot kwam zitten

'Als ik de intro heb bekeken, geloof ik een minuut,'antwoordde Marina. 'En dan heb je mij voor één uur en zevenveertig minuten op je schoot, hoe klinkt dat?'Zei Marina. En haar voorspelling klopte. Na een minuut klom Marina op zijn schoot, ze kon niet echt tegen het vele bloed dat werd verspreid. En dit was de laatste keer dat ze een film zag in 3D als de helft van de personages na een minuut al vermoord werden.

Ethan glimalchte en liet haar gewoon zitten. Hij had hier absoluut geen probleem mee. Hij wist niet echt wat hij geacjht was te doen. moest hij zijn armen om haar heen slaan? Of zou dat ongeast zijn en zou ze dan neit meer bij hem willen zitten. Of moest hij neits doen. Hij ahd geen last van de enge film. Hij keek, zo graapig dat hij was, dwars door de special effects heen. HEt was gewoon een hoop bloed. Dus? Hij had een keer een hart na zitten tekenen, voor de lol. en andere losse organen. Dit was daar neits bij. Zoder erbij na te denken legde hij zoch een arm om marias schouders.

Marina glimlachte innerlijk bij de hand op haar schouder. Met haar hand pakte ze zijn hand vast. Ze wist neit waarom, maar als hij het niet leuk vond, zou ze het wel merken. Het zou wel komen.

BTW Ethan is gebaseerd op het liefste cuteste coolste poppetje dat ik ooit heb gehad ^^ Arianneke
Link naar zijn lijst: http://kyon.forummotion.com/t544-arian-bayani-caelan-powell-af

Ethan voelde har hand op de zijne en was blij dat het hier donker was, anders had ze hem rood zien worden. hij glimalchte maar wist nu weer neit wat hij moest doen. Vond ze hem ook leuk of was dit een gewoon gebaar. Hij herrinnerde zich plots weer wat hij Dana elle had beloofd. Hij zou zijn best doen. Hij legde toch maar zijn andere arm om haar heen

Ranita is net een personage uit een verhaal van mij, Mariselynn.XD Ook zwart haar, maar die wond iedereen om haar vinger en de rest haatte ze.

Marina voelde de andere arm om haar heen en voelde hoe haar lichaam tintelde. Hij leek alles te doen wat haar een veilig en geborgen gevoel gaf. Ze glimlachte, maar in haar ogen zag een verliefde, dromerige blik. Ook al zag hij die niet.

xd
Arian is cute. later kreeg hij een euwe vriendin. Pandora. Ze waren heeeele cute samen. Ze spoorde hem aan weer te tekenen en muziek te maken. dat deed hij en zijn kleine hutje hing op een gegeven moment vol emt tekeningen van haar. ♥ en nadat hij haar had gered van haar bemoeizuchtige familie vroeg hij haar ten huwelijk. en ze zij ja en ze vielen elkaar in de armen ♥

Ethan trok haar iets dichter naar hem toe. Nu hij toch bezig was, en ze het toch neit erg vond. Hij leit haar een beetje tegen hem aan leunen. HEt was best grappig. als ze neit klein was geweesd was dit niet gegaan. Hij keek niet meer naar de film maar naar haar gezicht. Ze was mooi. Zo mooi dat het bijna ondragelijk was.

Dikke liefde En de lengte van Marina is nu toch handig.XD

Marina zag Ethans gezicht in het vage schijnsel van de film die over de zaal liep. Hoewel ze reutelende geluiden hoorde van de film glimlachte ze. Dit alles was zo romantisch, romantisch zonder klef te worden.

Ethna glimalchte. terwijl op de achtergrond iemand levend opgegeten werd door zombies terwijl erachter een vliegtuig vol mensen neerstortte, boog hij naar voren. Voorzchtig kuste hij haar. Hij hield van haar en dat mocht ze weten, voor deze ene keer. Hij hield zijn armen gewoon om haar heen geslagen. Na een halve minuut liet hij haar lippen weer los en keer haar aan emt een mengeling van verwachting en hoop.

Marina was verrast, maar had wel mooi meegekust. Het was een onverwacht geschenk, maar zulke geschenken waren het leukst. En in dit geval het beste. Ze zweeg, maar keek hem wel aan met een blik van Dit-Mag-Vaker-Gebeuren. In gedachten zag ze voor haar ogen hoe het er moest uitgezien hebben. Dit was de beste zaterdag van haar leven.

Ethans hart had vleugels gekregen, en op tekeningen zou dat waarschijnlijk letterlijk gebeuren. Hij keek haar stalend aan en lette neit meer op de rondvliegende ledematen op eht scherm. terwijl alle andere mensen in de zaal hun gezicht in hun handen verborgen, verdronk hij in de ogen van marina. Hij zag haar blik en glimalchte. hij bleef haar aankijken. Ze hield dus toch van hem.

Marina was zich er vaag van bewust dat de film aan zijn laatste vijf minuten begon, vijf minuten om ongestoord naar zijn gezicht te kijken, en dan voornamelijk zijn ogen, terwijl niemand het zag. Behalve hij dan.

Ethan was zich gewoon neit meer bewust van de film, neit van de legubere geluiden of de gillende mensen om hen heen.De verleiding haar te kussen was te groot. Hij boog zich weer voorover en kustte haar nog een keer. haar lippen smaakten zoet. Hij sloot zijn ogen. Ze gaf hem vleugels. Nu begreep hij eindelijk waar mensen eht over hadden als ze het over vlinders in je buik hadden.

Marina zweeg, ze hoorde het einde van de film, de quasi-angstaanjagende muziek, maar ze kuste hem gewoon terug. Het voelde zo vertrouwd, ook al hadden ze elkaar pas een keer eerder gekust. De lichten gingen aan en plots zaten ze in een verlichte zaal te kussen.