De gymzaal

eeehhh ja kan wel

Claire pakte haar tas nu ook en knikte bij de vraag van Evan. ' tuurlijk.' zei ze met een glimlachje. ze dacht zelf ook na over hoe ze haa geheugen terug kon krijgen. ze was van plan om in de komende dagen zoveel mogelijk over het terrein van de school te lopen, hopend dat ze, als ze aan een plek herinneringen had, ze die herinnering weer terug zou krijgen. met een laatste glimlachje naar Evan liep ze de gymzaal uit.

okii
~

Evan keek haar eventjes na, hoe ze uit de gymzaal liep. Dit was het begin, als al het anderen maar weer terug kwam. Bijtend op zijn lip liep hij rustig de gymzaal uit. Hij deed zijn pet uit zijn tas op zijn hoofd en sloot de deur achter zich.

Kira stond in het midden van de zaal. Ze had haar spitzen aan en stond op haar tenen. Het was zwaar, heel erg zwaar maar ze was zo ontzettend blij dat ze weer kon staan op haar spitzen. Haar enkels waren weer aangesterkt en door de oefeningen die ze de afgelopen weken had gedaan kon ze weer een klein beetje dansen. Nog niet goed, zeker niet op het niveau dat ze was gewend wat nog wel frustrerend was maar het kwam langzaam weer terug. Haar lichaam was dunner dan dat het ooit was geweest en dat kwam niet alleen doordat ze veel trainde, nee zeker niet. Door de zorgen over Jay en Tyler at ze veel te weinig en viel ze eigenlijk veel te veel af. Toch kon het haar niet vele meer schelen. Ze leefde nu van danstraining naar danstraining en de rest ging een beetje langs haar heen. Gelukkig maar want ze wist niet of ze het aankon om gewoon haar leven verder te leiden zoals ze dat altijd had gedaan, zonder Jay, met haar gevoel voor Tyler. Daar was ze wel over uit, ze had gevoelens voor Tyler alleen negeerde ze het gewoon omdat ze niet met Tyler iets wilde. Nee ze wilde Jay, alleen Jay. Maar bij hem had ze het voorgoed verkloot. De tranen sprongen bij die gedachten in haar ogen en ze ging even plat op haar voeten staan, ze had geen zin om weer te vallen. Snel veegde ze de tranen weg. Ze beet op haar lip en ging weer goed staan. Ze concentreerde zich voledig op haar voeten.

Jay deed de deur van de gymzaal rustig open en liep stil naar een van de bankjes aan de kant van de zaal. hij had niet door dat er al iemand anders in de zaal was, totdat hij opkeek en hij zijn maag voelde omkeren. hoe graag hij het ook wilde, hij was zijn gevoel voor Kira nog niet kwijt. hij wist niet wat hij moest doen... weer weggaan... met haar praten... haar gewoon negeren? hij wreef in zijn ogen waarvan er eentje blauwpaars was, om zeker te zijn dat Kira daar stond. Maar hij kon niet om haar prachtige lichaam, de glanzende haren en het fijne gezichtje heen. hij keek nog even een keer goed en zag toen dat ze er anders uitzag, niet veel, maar ze leek vermoeider en dunner dan anders. hij beet op zijn lip, maar kon zich er niet toe zetten om iets te doen. hij kon alleen maar vanaf de kant naar haar zitten kijken.

Kira hoorde de deur open gaan maar draaide zich niet meteen om. Ze moest eerst weer even, al was het maar heel even, stevig op haar voeten kunnen staan. Daarna ging ze weer plat staan op haar voeten en draaide zich om zodat ze even wat water kon drinken. Ze verstijfde vrijwel direct toen ze Jay zag zitten. Zijn blauwe oog viel haar vrijwel direct op. Hij was blijkbaar nog steeds niet gestopt met het vechten. Ze beet op haar lip omdat ze niet wist wat ze moest doen. Ze voelde haar maag een beetje samenknijpen, van de spanning maar ook voelde ze vlinders door haar buik vliegen. Ze wist dat ze nog steeds heel erg veel om Jay gaf, meer dan goed voor haar was. Ze moest een manier gaan vinden om het gevoel te stoppen, ondanks dat ze dat eigenlijk niet wilde. Al die tijd dat ze hierover nadacht stond ze doodstil in het midden van de zaal en keek ze naar Jay.

Jay's hart sloeg een slag over toen Kira zich naar hem toe wendde. hij keek naar haar zonder iets te zeggen, maar zijn ogen zeiden van alles. ze keken haar verdrietig, boos, maar toch ook hoopvol aan. hij wilde haar niet kwijt, maar hij kon haar toch ook weer niet vergeven om wat ze gedaan had. Hij moest een keuze tussen die twee maken, maar dat was volgens hem onmogelijk. in zijn ogen was ze het mooiste meisje op de wereld, maar simpelweg niet te vertrouwen.

Kira kon die blik in de ogen van Jay niet goed aan. Ze wilde bij hem zijn maar ze kon het niet aan om te zien hoe verdrietig zij hem had gemaakt. Ze draaide zich iets weg en liep naar haar tas toe. Die stond een stuk van Jay weg. Ze pakte een flesje en keek niet naar Jay, dat was tenminste wat ze probeerde maar telkens schoten haar ogen toch naar hem toe om te kijken. Ze wilde nog steeds gewoon bij hem kunnen zijn.

Jay sloeg zijn ogen neer toen ze zich van hem afwendde. eigenlijk wilde hij gewoon weer weggaan om een ander plekje te zoeken om te trainen, maar toen bedacht hij zich dat het belachelijk was. hij kon Kira niet altijd gaan ontwijken. dus haalde hij uit zijn tas een cd en stond op om naar de cdspeler te lopen. hij deed de cd erin en zette het nummer op waarop hij wilde gaan dansen. ( https://www.youtube.com/watch?v=6Xz6cfw3SIE&feature=related ook het dansje )misschien was het wat irritant voor Kira aangezien het nou geen nummer was om ballet op te doen, maarja hij danste liever met muziek. hij rende een stuk de gymzaal in en begon de dans met de eerste salto en danste verder.

Kira ging op het bankje zitten en nam een slokje water. Ze hoorde al snel de muziek van Jay en keek even op. Ze raakte een soort van gehypnotiseerd door de bewegingen die hij maakte. Ondanks dat het totaal haar stijl niet was vond ze het toch geweldig hoe hij danste. Zodra ze zich realiseerde dat ze naar hem zat te staren keek ze snel weer naar beneden, naar de plek waar haar voeten waren. Ze maakte de banden om haar enkels los zodat haar spitzen een stuk losser zaten. ze snapte niet waarom ze niet gewoon opstond en wegliep.

Jay gooide al zijn gevoelens in de dans en toen hij eindigde in een backspin en weer overeind kwam voelde hij zich leeg. hij voelde de leegte nog meer toen hij zag dat Kira niet eens keek. hij liet zich op zij rug op de grond vallen en negeerde de pijn die hij daardoor voelde. zijn ademhaling ging snel en zij borstkas ging op en neer. Als hij dit gevoel voor altijd zou voelen dan hoefde het voor hem niet meer. wat als hij Kira nou gewoon vergaf.... dan zou hij haar toch niet kunnen vertrouwen... en daarbij kwam ook dat hij het niet kon. nee, voor zijn gevoel zou ze moeten bewijzen dat ze hem echt wilde. hij wist wel iets, waardoor hij haar misschien wel weer zou vertrouwen, door Tyler voor zijn neus keihard af te wijzen. het klonk hard, maar hij dacht wel dat het zou helpen.

Kira hoorde de klap toen Jay op de grond viel. Ze beet hard op haar lip en probeerde de aandrang om naar hem toe te lopen te beheersen. Ze kon het niet, ze kon zo niet leven. Ze kon het wel ontkennen dat het zo was maar ze kon niet zonder Jay leven. Ze deed haar spitzen snel uit, ze wilde naar Jay toe lopen maar deed het niet. 'Ik mis je Jay.' fluisterde ze toen zacht. Ze wist dat het niet genoeg was, ze wist dat ze nooit genoeg kon doen zodat hij weer bij haar wilde en kon zijn. Ze wist dat ze hem voor altijd kwijt zou zijn. Maar dat betekende niet dat ze nog zo'n overweldigend gevoel voor hem voelde.

Jay tilde even zijn hoofd op om Kira aan te kijken toen ze de woorden uitsprak, maar hij legde hem al snel weer op de grond en keek naar het plafond. met zijn mond vormde hij de woorden: 'ik mis jou ook' maar er was geen geluid te horen. hij kneep zijn ogen stijf dicht en kneep zijn handen tot vuisten. hij haatte dit, hij wilde naar Kira toe hij wilde haar vasthouden, haar warmte voelen, hij wist dat zij dat gevoel ongeveer ook moest hebben. er liep een traan langs zijn wang, maar hij deed geen moeite om hem weg te vegen.

kira had het gevoel dat Jay niets tegen haar zei omdat ze zijn gezicht niet kon zien. Ze liep naar Jay toen en akte naast hem neer op haar hurken. In haar ogen blonken de tranen terwijl ze naar hem keek. Met een vinger gleed ze zat en teder over zin wang om zij traan weg te vegen. alsjeblieft Jay vergeef me. Ik wil je niet kwijt.' fluisterde ze tegen hem.

Jay hield zijn ogen dicht, maar hij rilde bij de aanraking van Kira. Toen hij zijn ogen open deed en in haar verdrietige ogen keek, voelde het alsof hij werd getroffen door de bliksem. ze was zo dichtbij... als hij... hij zette zijn ellebogen onder zijn lichaam en kwam overeind, zodat zijn gezicht nog meer een paar centimeter van die van haar verwijderd was. hij keek haar haar een moment verdrietig aan, waarna hij zijn lippen op die van haar drukte. hij had ze te lang niet geproefd en was vergeten hoe zacht en zoet ze smaakten. hij legde een hand tegen haar gezicht en hield zijn ogen dicht terwijl hij haar kuste.

kira hield haar ogen een seconde op het gezicht van Jay gericht. Daarna sloot ze haar ogen en kust Jay zacht en teder terug. Nu ze zijn lippen voelde vergat ze alle misere in haar leven en bestand alleen har liefde voor Jay nog. Haar hand streek zachtjes langs zijn wang en haar hart ging in haar binnenst keer.

Jay liet zijn hand over haar wang naar beneden glijden en legde hem in haar nek. hij deed zijn mond een stukje open en likte zachtjes over haar lippen. het gevoel en de adrenaline die nu door zijn lijf gierden gaven hem een geweldig gevoel. ook al zou hij het willen, hij kon niet stoppen met Kira kussen. zijn andere hand streelde langs haar been. ondanks het geweldige gevoel, wist hij daty dez ekus niet alle sop zou lossen. Het zou waarschijnlijk nog wel wat meer vergen om zijn vertrouwen terug te krijgen.

kira dude haar lichaam iets dichter tegen Jay aan. Ze wilde hem gewoon weer. Ze pende haar mond en gleed met haar tong over die van Jay. Met haar hand stelde ze nog steeds de wang van Jay. Ze wilde hem niet meer loslaten. Ze wilde dat ze samen zouden smelten zodat ze nooit meer gescheiden worde. Nu ze Jay zo kuste voelde ze weer een groot verlangen naar hem. Ze kon het niet beheersen. Ze kon haar gevoel voor Jay niet negeren.

Jay kuste Kira nog even door terwijl hij haar streelde, maar trok toen zij tong terug en haalde zijn lippen van die van haar af. hij bleef met zijn hoofd op een paar centimeter van die van Kira hangen en keek haar in haar ogen. hij pakte de hand die op zijn wang lag en hield die teder vast terwijl hij ze samen liet zakken. hij wilde dat alles weer goed was, maar hij voelde nog steeds een zeurende pijn in zijn hart die hem vertelde dat hij hier niet tevreden mee kon zijn, ook al wilde hij dat nog zo graag. maar voor nu vond hij dit best, hoe ze zo bij elkaar zaten en aankeken.

kira beet een beetje op haar lip en een Jay aan. Met de hand die hij niet vasthield gleed ze over het blauw bij zijn oog. Heel voorzichtig en teder. Ze wilde dat hij zou stoppen met vechten. Alleen wist ze niet hoe ze hem daarmee moest laten stoppen. 'Ik hou van je.' fluisterde ze toen. 'Ik wil bij je zijn, alleen bij jou.' zei ze daarna. Ze vond het prettig om bij hem te zijn maar toch bleef een stommetje zeuren dat dit het alleen maar moeilijker maakte.

Jay verstijfde even toen ze zei dat ze van hem hield. nie tomdat hij dat niet wilde horen, nee hij vond het juist fijn, maar hij wist niet of hij het zelf kon zeggen. hij keek naar de grond terwijl hij erover nadacht. na even zo gezeten te hebben keek hij weer op naar haar en zei zachtjes:' ik hou ook van jou. ' hij glimlachte en kneep zachtjes in haar hand. hoe moest hij nu gaan zeggen dat hij haar nog niet vergeven had? hij had haar net gekust en gezegd dat hij van haar hield, dan kon hij dat nu toch niet gaan zeggen? hij keek een beetje moeilijk terwijl hij daarover nadacht.

Kira merkte aan Jay dat hij na moest denken over wat hij ging zeggen. Ze kneed even zachtjes in zijn hand. Jay als er iets is moet je het nu zeggen.' zei ze toen ze zijn moeilijke gezicht zag. Ze was blij dat hij had gezegd dat hij van haar hield, het gaf haar benieuwde hoop maar in haar avhtrhoofd was een stommetje dat haar waarschuwde dat het te mooi was om war te zijn.

Jay beet op zijn lip en zei toen zachtjes:' het is zo.... ik snap nog steeds niet waarom je Tyler hebt gekust, ik bedoel je zei dat je alleen mij wilde, maar waarom kuste je hem dan?' hij keek weer naar de grond, bang voor het antwoord wat ze zou gaan geven. hij hoopte dat ze een goede rede had, want anders zou hij ook niet weten wat hij moest.

'Het klinkt misschien stom maar op dat moment had ik iemand nodig, Tyler was er op dat moment en ik wilde gewoon graag even alles om me heen vergeten. Op het moment dat hij mij kuste vergat ik heel even alle problemen.' zei ze zachtjes. Ze wist niet of dit een goed antwoord was maar ze wilde eerlijk zijn. En ze wilde dat Jay de waarheid wist. 'Ik heb spijt van die kus, ik had beter moeten weten. En ondanks dat ik er iets bij voelde wil ik het voor geen goud nog een keer. Ik wil bij jou zijn Jay, niet bij Tyler, niet bij iemand anders.' zei ze daarna.

Jay keek op naar haar en vroeg zachtjes:' ik begrijp het.... maar hoe weet ik of het niet weer zal gebeuren?' hij keek verdrietig naar haar, hij wilde niet dat dezelfde scene zich nog een keer afspeelde, want het had veel meer pijn gedaan dan hij had gedacht. dus dat was wel het laatste wat hij wilde. hij wilde in haar geloven, maar toch twijfelde hij te erg om dat te doen.

Kira knikte. Ze begreep precies wat Jay bedoelde, zij had zich immers precies zo gevoeld nadat hij had gezegd dat hij niet meer zou flirten. 'Ik weet wat je bedoeld, maar dat is net als dat ik niet met zekerheid kan zeggen dat jij nooit meer zal flirten.' zei ze tegen hem. Ze keek hem recht aan en hoopte met heel haar hart dat hij haar weer kon vertrouwen. Maar ze wist dat dat voor hem zwaar zou zijn, zij had eerst gedacht dat ze Jay nooit meer zou kunnen vertrouwen omdat hij een keer met een meisje had geflirt.