Het footballveld

Dit kun je een grasveld noemen met hekken naast en wat rare schepsels erop, maar dit is een footballveld. Die hekken zijn de hekken die er om de één of andere reden altijd zijn naast zulk ding. Onnuttige dingen, weliswaar, maar kom. Ze staan er goed. Die rare schepsels noemt men goalen en dingen om de punten bij te houden. Elke dag is heir wel een training, van wie dan ook, en het is er wel altijd rumoerig. Je bent er nooit alleen en het is er nooit stil, maar kom. Het is een goede hangplek.

Regels; Standaard regels.^^
Personen: Hangt van het moment af, maar altijd is er wel iemand.

Hijgend klapte Tyler twee keer in z'n handen, hij was dan geen aanvoerder maar wel quarterback geworden van het team. Zijn broer Jay was aanvoerder, maar die had een reden om niet aanwezig te zijn op deze training. Wat het precies was wist hij niet, maar goed genoeg om deze training te missen. Met een glimlach deed hij zijn hoofdbescherming af, de training was afgelopen. Met een goede worp mikte hij de bal naar een maat van hem die hem vang, hoewel de training afgelopen was was het standaard dat ze nu nog even wat lol maakte met de bal.

Diana was, puur door nieuwsgierigheid, hier naartoe gedreven. Ze had wat geluiden van een training gehoord en was benieuwd wie er speelde en wàt er werd gespeeld. Ze kende niets van sport, dus vroeg ze zich af hoe ze had gedacht een sport te herkennen, maar afijn. Het was in ieder geval iets met een bal. Wat had ze toch een opmerkingsgave! De training was afgelopen, daarvoor waren er te weinig spelers op het veld -toch?-, maar zij was nu niet de meest aangewezen persoon om dat te bepalen.

Tyler kreeg de varkensleren bal die nou niet bepaald rond was na enkele minuten terug, waarna hij de bal weer weggooide. Op dat moment kwam de coach eraan om ze van het veld te sturen want de cheerleaders moesten trainen en ook een paar andere sporters wilde aan de slag, iets van voetbal ofzo. Een spel dat hij nooit echt begrepen had. Inplaats om direct naar de kleedkamers ter verdwijnen als vele van zijn teamgenoten stapte hij naar het hek, daar hij hij zijn fles water neergezet en dorst, dat had ie wel. Vriendelijk grijnsde hij naar een blond meisje dat naast zijn fles stond.

Diana knikte even, al was het gewoon om aardig te zijn. Plots merkte ze haar gezelschap op: een fles water. Yay, wat was ze toch weer eens op aarde. Planeet Diana was nu echt onbewoond, maar niet heus. Op zich hoopte ze dat er geen al te lang gesprek van zou komen, ze kon haar aandacht meestal niet langer dan twee minuten op een doordeweeks gesprek vasthouden. Het was ongelooflijk over welke onzinnige dingen gewone jongeren over praatten. Kleren, blegh.

Dj liep het nog verlaten veld op. Hij wist dat er straks nog meer mensen van zijn basketbalteam zouden komen. Ze hadden een of andere training voor hun spieren en Dj had er nu al geen zin in. Alleen had hij geen excuus om niet op te komen dagen dus hij zou wel moeten. Hij begon alvast aan zijn warming-up en begon rondjes te rennen rond het veld.

Dana Elle zat op het veld en was een beetje aan het tekenen. Ze hield van deze omgeving. Eigenlijk wist ze het zelf ook niet want normaal hield ze niet van al te veel mensen. Maar mensen zo verschrikkelijk in het zweet zien werken vond ze altijd geweldig. Volgens mij vond ze het altijd leuk wanneer mensen pijn hadden of vermoeid. Het was een rare eigenschap van haar. Met snelle en ongecontroleerde vegen begon ze een beeld in haar hoofd op papier te zetten en lette neit echt op haar omgeving.

Dj rende nog steeds verder en zag plots het meisje zitten. Hij kwam rustig tot stilstand en liep op haar af. 'Hallo.' zei hij rustig. Nog steeds was er niemand van zijn team gekomen dus hij kon nog wel even met haar praten dacht hij zelf. Hij veegde even snel met de rug van zijn hand over zijn voorhoofd die door de warmte nu al bezweet was al was de inspanning die hij had geleverd maar heel klein.

Dana Elle schrok op en keek naar een toch wel erg mooie jongen. Ze lachtte vriendelijk en gebaarde dat hij naast haar moest komen zitten.' Heey, lekker aan het sporten?' Er ontstond een nog grotere glimlach en ze pakte een ongebruikt blaadje van haar tekenboek en begon de jongen te schetsen zonder dat hij het zelf door zou hebben. Ze kon het zonder op haar vel te kijken of de hele tijd naar de jongen. Iets wat ze in de loop der jaren heeft geleerd.

Dj ging glimlachend naast het meisje zitten. Ze was knap dacht hij licht grijnzend. 'Heb zo training.' zei hij toen tegen het meisje. Dj had eigenlijk totaal geen zin in de training. Waarschijnlijk zouden ze eerst een piepjestest moeten doen en daar had hij echt een hekel aan. Het betekende dat je de hele tijd heen en weer over een veld heen moest rennen echt verschrikkelijk.

Dana Elle knikte,' Sport is niks voor mij dus ik heb nu al respect voor je.' Er kwam een verleidelijke glimlach en voor het eerst sinds het gesprek keek ze even weg van zijn ogen. Dit keer was het om zijn lichaam even te bekijken en daarna zijn gezicht wat beter te onderzoeken want ze wilde wel dat de tekening een beetje overeen kwam met de jongen die hier voor haar zat en haar toch best wel leuk leek. Maar goed ze had zichzelf voorgenomen dat ze alleen maar naar zulke jongens mocht kijken omdat ze nu met Raf ging.

Dj grinnikte een beetje. Hij voelde de blik van het meisje over zijn hele lichaam maar had er geen problemen mee, zeker niet omdat zij het was. Hij was alleen gaan sporten omdat volgens de politie waar hij vroeger nog wel eens mee aanraking kwam het hem van de straat zou houden wat zijn ouders maar al te graag wilde, het had alleen niet echt geholpen omdat hij ook op straat had kunnen basketballen. 'Tja het is maar waar je mee opgroeit denk ik.' zei hij tegen haar. Ook hij liet zijn blik even over het meisje heen glijden, alleen wel op een andere manier dan dat zij had gedaan.

Dana Elle voelde zijn blik en vond het eigenlijk helemaal niet erg, wat vreselijk raar is want normaal zou ze diegene slaan die ook maar probeert een beetje naar haar lichaam te kijken. Voor ze het wist was haar tekening af en hield hem even omhoog zodat zij de tekening kon zien en de gelijkenis maar de jongen niet,' Zou ik de naam van deze vreselijk lieve jongen mogen weten?' Vroeg ze waarna ze haar tekening naar beneden had gedaan. En hem weer met glinsterende ogen aankeek.

Dj grinnikte even. Al was het maar omdat ze dat vreselijk lieve jongen zei. Ze zou eens moeten weten maar toch. 'Alleen als ik de naam van dat prachtige meisje mag weten wat tegenover me zit.' zei hij met een kleine grijns. Hij vroeg zich een beetje af wat het blaadje was geweest wat het meisje omhoog hield maar vroeg er niet naar. Het was waarschijnlijk iets persoonlijks en daarom concentreerde hij weer op het gesprek.

Dana Elle schoot in de lach,' Ik en prachtig, je weet wel een lachwekkende combinatie te maken hoor. Maar ik zal er verder niks over zeggen.' Ze stak haar hand uit en glimlachtte vrolijk terwijl haar wangen een beetje rood werden,' Ik ben Dana Elle maar zeg maar gewoon Dana ik heb namelijk best een hekel aan mijn tweede naam.' Weer keek ze even naar de tekening en toen naar de jongen. Ja hij was goed gelukt het leek toch echt net een foto. En dat vond ze zelf erg knap, omdat ze normaal nooit echt te vreden was met haar tekeningen.

Dj grinnikte. 'Jou combinatie was nog lachwekkender geloof mij.' zei hij met een grijns tegen haar. 'Ik heet Daniël Jared maar alsjeblieft noem me Dj.' zei hij met een glimlach tegen haar. Normaal stelde hij zich voor als Dj of Daniël, nouja het maakte ook niet uit of ze wist wat zijn hele naam was, er waren er wel meer die dat wisten. 'Wat kwam je hier eigenlijk doen?' vroeg hij toen aan Dana.

Dana Elle gebaarde naar haar potlood en tekenboek,' Tekenen, en natuurlijk van jou aandacht genieten.' Er kwam een grote glimlach op haar gezicht en ze keek hem met een grote glinstering in haar ogen aan. Ze gaf hem haar schetsboek en hoopte dat hij het een mooie tekening zou vinden en ook nog dat hij het niet erg zou vinden dat zij hem had getekent. Sommige mensen vonden het altijd verschrikkelijk en wilde het liefst dat de tekening verscheurd werd daarom liet ze ook bijna nooit haar tekeningen zien.

Dj pakte het schetsboek van Dana aan en keek er naar. Hij was verbaast dat zijn eigen gezicht op het papier stond maar erg vond hij het niet. Het was werkelijk prachtig getekend. 'Het is echt prachtig.' zei hij met een brede glimlach. Hij keek weer naar Dana en gaf het boek terug aan haar. 'Ik vind het knap dat je zo precies kan tekenen.' vervolgde hij toen. Dat vond hij ook knap, als er iets was waar hij niet goed in was was het tekenen.

Dana Elle lachtte en begon een beetje te blozen terwijl ze haar blik van hem afwende en naar haar handen keek,' Ik kan mensen ook goed inschatten door alleen maar naar hun gezicht te kijken. Maar dat komt omdat je met tekenen op alles moet letten, ieder klein detail kan crusiaal zijn.' Ze vond het altijd geweldig om over haar tekenen te praten maar was nooit zo goed in complimentjes in ontvangst nemen,' Maar ik vind jou knap dus dan zie je dat terug in de tekening.'

Dj glimlachte een beetje. 'Dan ben ik daar blij om omdat ik de tekening heel erg goed gelukt vind.' zei Dj toen. Hij wist niet zo goed hoe hij op haar compliment moest reageren. Eigenlijk had hij geen zin om nog langer op het veld te zitten omdat hij wist dat hij dan zometeen moest gaan trainen. 'Heb je zin om ergens anders heen te gaan, anders moet ik zo namelijk weg.' zei hij met een glimlach tegen haar.

Dana Elle schoot in de lach,' Geen zin in je training? En natuurlijk heb ik zin.' Ze tuitte even haar lippen en ging in haar hoofd na of ze zelf nog afspraken had. Maar dat was niet het geval, ze zou hierna toch naar Raf gaan maar dat zou onverwacht zijn dus het kon ook gewoon later of helemaal niet. Ze begon haar spullen bij elkaar te pakken en stond met veel moeite op en daardoor verloor ze haar evenwicht en viel weer naar achteren. Soms vervloekte ze haar eigen slechte evenwicht.

Dj stond soepel op en stak zijn hand uit om haar ook omhoog te helpen. 'Absoluut geen zin omdat we alleen maar dingen zouden moeten doen als rondjes rennen en opdrukken.' zei hij met een kleine grijns. Hij sloeg deze trainingen meestal over als hij een goede smoes had, alleen had hij die een paar uur gelden nog niet gehad. Nu wel gelukkig.

Dana Elle keek dankbaar naar Dj want de hand kwam nu wel erg gelegen. Ze pakte hem aan en stond rustig op.' Dus waar gaan we dan heen? Ik vind dat jij het mag verzinnen omdat ik een goeie smoes voor je ben om onder de training uit te komen!' Ze lachtte en klopte even het gras van zich af. Daarna vonden haar ogen weer de zijne en keek ze met een lieve lach naar Dj.

'Het ligt eraan waar je zin in hebt. We kunnen in de stad iets zoeken en anders moeten we maar hier iets vinden.' zei hij tegen haar. Hij wist wel wat leuke plekken in de stad alleen wist hij niet of Dana het wel leuk zou vinden. Hij glimlachte breed naar haar. Die lieve glimlach stond haar schattig vond hijzelf.

Sorry wist niet zo goed wat ik moest schrijven...

Dana Elle lachtte vrolijk en ontblootte haar tanden daardoor,' Oké laten we dan in school blijven want ik heb nogal last van mijn enkel en kan dus niet zo veel lopen. Of je moet me willen dragen maar dat wil je niet geloof me. Daar weeg ik veel te veel voor.' Oké waarschijnlijk was dat overdreven en aan zijn bouw te zien was het voor hem geen probleem maar ze wilde het niet, want dan voelde ze zich gelijk zo afhankelijk van hem.' Moet het een drukke of rustige plek zijn? Heb je trouwens problemen met roken?' Ze keek hem met een opgetrokken wenkbrauw aan.