De picknicktafels

Tess hoefde niet lang na te denken over zijn woorden. 'Heb je dat ook tegen haar gezegd?', vroeg ze. Ze probeerde zich te verplaatsen in de plaats van het meisje. Zij zou er kapot van zijn, maar het uiteindelijk accepteren, hopelijk zou dat meisje het ook doen.

IN de ogen van Dj welde al weer tranen op. Hij wilde niet huilen mar hij kon hetn iet tegenhouden. 'Ik heb haar gezegd dat ik van haar hou. Alleen kan ik zelf ook niet bij haar zijn.' zei hij toen zacht. Hij kon niet bij haar zijn als telkens als hij haar kuste hij ook dacht aan Andreas.

Tess slikte even. Ze wist natuurlijk niet precies hoe alles in elkaar zat, maar misschien zou ze hem wat gerust kunnen stellen. 'Dan denk ik wel dat ze het gaat begrijpen, misschien duurt het even, maar als ze ook echt van jou houd, dan begrijpt ze het', zei ze lief. Ze moest weer aan Oz denken. Misschien had hij een ander meisje gevonden en wou hij nu niet meer terug naar haar. Ze stopte die gedachte snel weg en slikte de brok in haar keel weg. Gewoon niet aan denken, dacht ze.

Dj schudde zijn hoofd. 'Denkt eens na wat jij zou doen als je te horen zou krijgen dat je vriendje iets heeft met een jongen. Ik denk niet dat je dan nog snel terug zal komen.' zei hij toen tegen haar. Hij verplaatste zijn ogen zo dat hij Tess recht aankeek.

Tees sloeg haar ogen neer en probeerde te bedenken of ze het inderdaad zou accepteren. Toen keek ze hem recht aan. 'Ja, na een tijdje wel', zei ze kalm. 'Ze heeft denk ik even de tijd nodig om het te kunnen begrijpen', ze beet op haar lip. Ze hoopte dat dit haar nooit zou overkomen, want zij snapte ook wel dat het lastig was om dat te accepteren, maar als je echt van iemand houdt, dan wil je dat diegene gelukkig is, hoe dan ook.

Dj schudde zijn hoofd. 'Je zou het niet accepteren, het is niet iets wat je kunt accepteren. Ik kan dat zelf niet eens.' zei hij toen. Dat was ook waar. Hij wilde niet accepteren dat hij van twee mensen tergelijkertijd hield. Maar hij deed het wel en eigenlijk kon je dat niet ontkennen.

Tess gaapte hem een beetje aan. Misschien had hij wel gelijk, maar er móést een oplossing zijn, die was er altijd! Ze zuchtte diep, waarom ging liefde niet vanzelfsprekend? 'Laat het anders even rusten, dan kan zij erover nadenken en jij ook', ze glimlachte flauwtjes naar hem. het was geen super oplossing, maar misschien wel de enigste die er was.

Dj knikte kort. Al wist hij dat hij het niet kon laten rusten. Zijn hart werd in tweeën gedeeld door zichzelf en hij wist niet wat hij daaraan moest doen. Hij wist niet eens of hij er wel iets aan wilde doen. Waarschijnlijk niet. Hij wilde niet stoppen met houden van een van de twee.