gang tussen lokaal 105 en 104

Aria zuchte. Ze had nooit meegemaakt dat dit echt gebeurde. ´´En waarom vechten jullie het dan zo uit. Als je vechtkunstenwilt laten zien kon je beter naar een andere school gaan. Hir vechetn we op een andere manier´´ zei Aria rustig. Al overdreef ze toen ze meervoud zei. Ze was bijna de enigste die er zo over na dacht. Maar daar zei ze niets van.

Scar glimalchte vals naar Aria "Omdat met ene elektrische gitaar op zijn hoofd rammen me minder charmant leek. Vind je ook niet" ze glimlachtte. alsof ze het ook echt meende en ging verder emt het bestuderen van haar nagels.

Aria keek met ook een valse glimlach scar aan. ´´Dat is ook niet wat ik bedoelde. Vecht het uit met muziek. Huur het auditorium speel wat en laat hjet publiek bepalen. Als je het slecht doet is een nog grotere af gaan dan allebei bekend staan voor vechten. Geloof me ik weet het´´ zei Aria. Ze had ook wel wat geviochten en had dat ook afgeleerd.

Scar bleef Aria aankijken met haar ik-ben-jouw-grootste-nachtmerrie-blik "Ik weet neit eens of hij speeld, en vechten kan terplekke en op dat moment" ze keek Aria strak aan.

Cathy deed haar kluisje open en er vielen een paar boeken uit. Ze hing haar tas aan haar kluisje deur en begon de boeken op te raken. Helaas ging dat niet al te goed want iedereen duwde tegen haar aan en ze viel daarom op de grond. Daar zat ze dan midden in de gang met allemaal dringende mensen en omringd door haar schoolboeken. En het enige wat ze kon doen was in de lach schieten. Waarschijnlijk zag het er niet uit van de buitenkant want ze voelde zich zo dom.

Trinity liep door de gang, ze had geen boeken in de tas zitten die aan haar arm hing. Die was ze waarschijnlijk kwijt, of ze had geen zin gehad om in haa rkluisje te kijken. Ze moesten al lang blij zijn dat ze aanwezig was in de les. Op dat moment leek er een kleine boeken lawine te ontstaan. Als reactie viste ze 1 van de boeken op. Hierdoor botste er iemand van achter tegen haar op. Wat was zij blij dat ze in de algemene kluisjeshal een kluisje had, niet in deze drukte. Haar blik ging vernietigend naar achteren. Degene die tegen haar aan gebotst was vloekte wat, waarna Trinity overeind stond "Cathy?" las ze de naam hard op van het boek. Waarschijnlijk van he tlachende meisje op de grond, waarom ze lachte was haar een raadsel.

Cathy keek op naar een meisje die haar naam had gezegd,' Jep dat ben ik. En zo te zien heb jij één van mijn vele boeken. Wat gezellig.' Ze lachtte nogsteeds en ontblootte daarbij haar tanden. Even gleed haar blik over het lichaam van het meisje maar ze moest zich inhouden. Niet ieder meisje hield daarvan en dat moest ze dus ook niet vaker doen, bedacht ze bij zichzelf. Ze stond met veel moeite op en raakte snel alle boeken van de grond. Toen keek ze weer naar het meisje.' Heel erg bedankt.'

Trinity voelde de blik van het meisje wel op zich, ze wist nietwaarom maar het voelde niet raar. Misschien omdat ze zelf ook wel eens naar meisjes keek, hoewel ze dit nooit toe zou geven. Ze schaamde zich er zelfs een beetje voor. "Heel gezellig, maar.."haar blik ging naar een paar jongens die met hun tassen rond stonden te zwaaien "Ik zal niet te lang in het gangpad zitten, voor je het weet krijg je eent as op je hoofd geslingerd." lachte ze naar haar. Ze ging wat aan de kant, nog steeds het boek in haar hand houden.

Cathy pakte behendig het boek aan en stopte het allemaal in haar tas,' Ohh die jongens hou je heel makkelijk stil. Maar dat geheimpje vertel ik je ooit nog wel. Nu wil ik eerst weten met wie ik te maken heb.' Ze lachtte en ze bedoelde het helemaal aanvallend ze was gewoon wel benieuwd wie het mooie meisje was die tegen haar aan het praten was. Het was misschien slecht van Cathy maar ze zag dit meisje echt wel zitten ook al waren er maar heel weinig mensen die hetzelfde zeiden van haar.

Trinity grijnsde "Dat geheimpje zou ik graag willen weten." ze overhandige haar het boek dat ze van de grond geraapt had. "Trinity." noemde ze haar naam. Ze kon beleefd haar hand uit steken, maar ze zaten niet bij een sollicitatie gesprek of een verjaardag om elkaar voor te stellen. "Dus jij hebt hier een kluisje?" vroeg ze toen medelijdend, ze had hier een maand gezeten in de eerste, toen had ze een jongen zover gekregen om met haar te ruilen. Iets waar ze nog steeds blij mee was.

Cathy knikte even bedenkelijk,' Ja klopt maar ik vind het niet erg. Ik hou wel van de drukte en als je het goed aanpakt dan red je het hier wel.' Ze lachtte naar Trinity en keek toen even naar de jongens.' Ik kan je het geheimpje nog niet vertellen maar je kan wel de werking ervan zien hoor.' Ze lachtte en keek van de jongens weer naar Trinity.

Trinity hield haar hoofd wat schuin, ze hield ook van drukte zolang je maar niet geplet werd door een stapel boekentassen. Trinity moest op haar beurt er even over nadenken "Nou, ik ben benieuwd." zei ze met haar hoofd richting de jongens gedraid. Ze leken zich van geen kwaad bewust. Bang voor ze ws ze nou niet bepaald, haar reputatie op school was goed genoeg om niet zomaar door een paar ettertjeste worden lastig gevallen.

Cathy lachtte en hing weer haar tas over haar kluisje deur heen. Toen liep ze naar de jongens toe en zei doodleuk niet al te hard zodat Trinity niks hoorde,' Als jullie nu niet ophouden zal ik mijn vriendin nooit voor jullie neus gaan zoenen.' De jongens keken haar even met grote ogen aan en hielden daarna gelijk op. Jongens waren ook gewoon zo typisch, ze zouden alles doen om maar twee meiden te zien zoenen. Niet dat het er ooit van gaat komen voor hun maar dat hoeft ze niet te vertellen. Met een snelle draai liep ze weer naar Trinity en er stond een stralende lach op het gezicht van Cathy.

Trinity keek met een brede glimlach toe hoe Cathy richting de jongens liep. Ze leunde wat tegen de kluisjes zodat ze alles op d'r gemak kon volgen. Niet dat ze er wat van kon verstaan. Er was genoeg geschreeuw in de gangen om iemand die nog geen 3 meter van je afstond niet meer te kunnen verstaan. In haar handen klappend wachtte ze Cathy op "Wauw, vertel me dat trucje maar snel een keerje" zei ze bewonderend. Ze had geen idee van wat Cathy gezegd had, maar de jongens waren in 1 klap opgehouden.

Cathy begon een beetje te blozen,' Waarschijnlijk wil jij dat trucje niet gebruiken omdat het slecht is voor jou reputatie.' Ze zei het zachtjes maar nogsteeds was het heel duidelijk om te verstaan. Cathy bloosde voornamelijk omdat ze Trinity toch echt wel zag zitten maar ze wist dat ze geen kans bij haar zou kunnen maken. Nou dan niet, dacht ze bij zichzelf en er kwam gelijk een grote glimlach op haar gezicht. Ze was wel iemand die zoiets snel van zich af kon zetten en of dat nou goed of slecht was deed er even niet toe.

Trinity vielen de blosjes totaal niet op, het was warm en ze had zelf het gevoel ook dat ze licht rode wangen had. Niet door rare gevoelens, maar gewoon door de warmte. "je maakt me nieuwsgierig." grijnsde ze, het viel haar op dat de lach Cathy erg leuk stond. Gelijk d uwde ze die gedachte weer uit haar hoofd, ze werd wel vaker door dat soort gedachtes geplaagd die ze normaal gesproken alleen over jongens had. Iets waar ze zich voor schaamde.

Cathy keek haar een beetje verbaasd aan. Ze wou eerlijk tegenover Trinity zijn maar ze wist niet goed hoe ze dan zou reageren,' Misschien kunnen we op een rustigere plaats verder praten want hoe zeer ik ook van drukte hou vind ik het toch een fijner idee om even rustig te kunnen zitten en praten als je dan echt mijn trucje wilt weten.' Ze lachtte een beetje verlegen en haar hoofd liep een beetje rood aan.

Trinity haalde haar schouders vrolijk op, express verdrong ze de vorige gedachte nog verder naar haar achterhoofd. "tuurlijk, waar? buiten?" stelde ze direct voor. Het was nu nog lekker weer, het zou voor ze het doorhadden weer herfst worden, iets waar ze nog niet eens aan wilde denken. Cathy aan durfen kijken kon ze nu even niet, nog steeds geplaagd door 1 klein gedachte gangetje.

Cathy vond het fijn dat Trinity haar niet aankeek want ze was langzaam aan helemaal rood geworden en bekeek Trinity even goed. Het voelde fijn om bij haar te zijn en er waren allemaal kleine vlindertjes in haar maag. Dit ging absoluut niet de goede kant op vond Cathy maar ze weigerde om nu bij haar weg te gaan. Ze zou liever gekweld willen worden dan helemaal niet bij haar te kunnen zijn.' Ja is goed, waar buiten?' Ze keek even naar haar kluisje en of ze nog iets mee moest nemen maar voor zover ze wist niet echt. Toen deed ze haar tas om haar schouder en haar kluisje dicht.

whaha nu weet ik niet wat ik met trinn moet gaan doen :c (jij mag kiezen ^^)
-
Trinity dacht na, ze had geen zin om al te ver weg te lopen "Misschien kunnen we gaan zwemmen?" stelde ze voor, ze kon zichzelf wel voor haar kop slaan toen ze die woorden uitgesproken had. "Of naar het grasveld?" zei ze er snel achteraan. Dat was misschien wel beter, ze vertrouwde zichzelf op het moment niet. Uit haar broekzak pakte ze een labelo en stifte haar lippen ermee.

Cathy moest moeite doen om niet gelijk haar lippen op die van Trinity te drukken toen ze haar labelo pakte. Gelijk wendde ze haar hoofd af en zei toen snel,' Het grasveld is goed!' Er ontstond een klein glimlachje eigenlijk zou ze het liefst willen zwemmen maar dat was vooral omdat ze het lichaam van Trinity wilde zien. Dus was het maar beter dat ze bij het grasveldje zouden gaan zitten anders kwelde Cathy zichzelf alleen maar meer.

ga jij hierna verder bij de grasvelden?
-
Trinity stopte de labelo weg en keek kort naar Cathy, ez kon zichzelf niet inhouden om haar blik even omlaag te laten glijden om haar nog eens in haar op te nemen. Wat was er met haar ana de hand? Natuurlijk wist ze wel wat er aan de hand was, maar deze gedachte ging er bij haar gewoon niet goed in. Het kon gewoon niet, hoewel ze heus wel wist wat er aan de hand was. Ze werd door haar aangetrokken, net als ze door Dylan aangetrokken werd. Ze vond haar gewoon stomweg leuk. Kort bloosde ze "allée, dan maar" (dat roepen als die fransen als ze hun kinderen wat willen laten doen geloof ik xD)

Oké ik zal reageren op het grasveldje xD

Trinity liep tussen de drukte door terwijl ze met een klein spiegeltje in haar hand rond liep. In haar andere hand had ze een lichtroze lippenstift die ze al lopend op probeerde smeren. Iets wat eigenlijk totaal onmogelijk was.

NEW
~~~~
Jenn liep snel door de gang heen, met haar make-up doosje in haar hand, terwijl ze wat oogschaduw op deed. Ze lette niet op waar ze loopte, en al snel botste ze tegen iemand op. 'Kun je niet uitkijken?' zei ze, tegen degene waar ze tegenaangebotst was. Ze deed nog geen moeite diegene aan te kijken.