de fontein

'Ja dat is best wel jamemr had je graag horen spelen!' Dana Elle keek even naar Mike en trok toen haar benen op en sloeg haar armen eromheen. Ze was nooit goed geweest in stilzitten zelfs al zat het nog zo lekker of was het nog zo warm. Ze moest altijd van positie veranderen of iets gaan doen.

Mike zuchtte, maar alsnog verscheen er een klein glimlachje op zijn gezicht. "Niet alles kan meezitten. Jammer genoeg." Als het wel kon had hij dingen wel anders gewild. Zoals dat hij niet meer klunzig zou zijn. Of iets socialer. Dat zou al heel wat beter zijn. Maar dat was toch onmogelijk. "Maar ik wil jou ook wel eens horen spelen."

Dana Elle keek even verbaasd, bijna nooit wou iemand haar horen spelen of in ieder geval niemand vroeg ernaar.' Nou een piano is sowieso een stuk moeilijker mee te nemen dus die heb ik ook niet mee.' Ze begon te grijnsen en vond haar grapje eigenlijk een beetje flauw. Toch was dat wel echt haar humor dus ze kon er wel gewoon om lachen.

"Daar heb je gelijk in. Maar in het auditorium staat er wel een." Mike glimlachte en keek kort naar Dana. Hij dacht na over hoe ze zou spelen. Hij verwachtte wel dat ze mooi zou spelen. Maar dat verwachtte hij van iedereen hier op school dat ze goed konden spelen. Je had nou eenmaal auditie gedaan. En ze accepteerden je niet zomaar, je moest echt goed zijn voor deze school.

Dana Elle grinnikte,' Oké laten we dan naar het auditorium gaan dan kan je me horen spelen maar daarna pak jij je gitaar en ga jij voor mij spelen!' Ze keek hem even uitdagend aan en stond toen op. Ze vond het wel jammer want het zonnetje was wel lekker. Ondanks dat ze het een beetje koud kreeg in haar hempje. Ze wilde hem heel graag horen spelen gewoon omdat ze de gitaar zo'n verschrikkelijk mooi instrument vond.

"Goed idee. Zullen we dan maar gaan?" Mike stond op en keek weer naar Dana. Hij wou haar graag horen spelen. Ze klonk vast heel goed.

-

Verder in het auditorium?

Ja is goed xD

Bijtend op zijn lip en hoofd schuddend liep Jake met één oortje in zijn oor naar een bankje. Het liedje dat nu opstond was zo awesome, hij kon het gewoon niet laten om te bewegen. Als er niemand was, zou hij waarschijnlijk nog mee krijsen ook. Gelukkig was hij nog net niet zo dom om dat ook nog te laten gebeuren. Met spleetoogjes bekeek Jake de fontein en bestuurde die aandachtig.

Jean zat aan de rand van de fontein verdiept in een boek. Het ging over een meisje een soort detective verhaal, Jean hield van lezen. Tot tegenstelling van haar broer die lezen iets afschuwelijks vond. Haar blik was geen enkel moment afgeweken van de letters van het papier. Ze voelde soms het water tegen haar nek aan spatten, door dat haar haar in een hoge knot achter op haar hoofd was gebonden. Het was haar zelfs niet opgevallen dat een jongen dicht bij haar was gaan zitten. Ze keek heel even op van haar boek om aan haar neus te kriebelen. Ze niesde en kneep even haar ogen dicht.

Huh oké dat was raar? Jake had nog nooit eerder zo'n 'ieeeeh' geluidje gehoord in dat lied? Hij draaide zich om en zag tegenover zich opeens een meisje zittend op de rand van de fontein. Ze was nogal aandachtig een boek aan het lezen. Jake boog een klein beetje naar beneden om de kaft van het boek te kunnen zien, maar zonder succes. "Gezondheid!" zei Jake luid, en glimlachte naar het meisje. Altijd als Jake moest niezen kreeg hij helemaal traanogen, waar hij echt niet tegen kon.

'Bedankt' Jean haar ogen fonkelde, waarschijnlijk door de mengeling van het zonlicht en haar vochtige ogen door de nies ze knipperde een paar keer met haar lange wimpers. Haar groenige ogen vielen nu nog meer op. Eigenlijk deden ze dat al omdat ze zo mooi afstaken bij haar rode haar en bleke gladde huid. Ze zag hem moeite doen om de kaft te lezen en deed haar boek omhoog. 'Komt van de bieb, ik ben een echte lezer' Ze grinnikte en liet haar hand door haar zachte haar glijden waardoor het een beetje uit haar ogen kwam. Het was lekker weer en ze had een kort broekje aan, haar benen lagen over elkaar en plakte ze deed ze van elkaar en zetten haar voeten netjes naast elkaar. 'Mijn naam is Jean, aangenaam' Ze stak haar bleke slanke hand uit en vroeg zich af of ze hem eerder gezien had.

Overdreven knikte Jake met zijn mond open en glimlachte weer. Eigenlijk vond hij boeken lezen nooit zo interessant, tenzij het ging over de dingen die hem interesseerde. En.. dat waren er eigenlijk niet eens zo heel gek veel! "Hey Jean", zei Jake en stond op om vervolgens naast haar te gaan zitten. Het was in elk geval koeler bij de fontein, wat Jake wel chill vond. "Ik ben Jake", zei hij en stak zijn hand uit. Jake kruisde zijn benen over elkaar en zijn blik viel op het water dat naasst hen bewoog. Hij had nu echt zin om te gaan zwemmen ofzo!!! Hmm of een ijsje, of een smoothie, of of of..

Haar hand omsloot de zijne. Zijn hand was warm, haar broer grapte altijd dat Jean koudbloedig was. Ze was nooit warm en misschien kwam het wel door haar bleke huid. Ze schudde hem en liet zijn hand toen weer los. Haar hand ging naar haar waterflesje en schroefde hem open. 'Jake hè? Jammer dat ik je nooit gezien heb' Ze glimlachte niet, maar haar ogen lieten wel merken dat ze het meende. Door Jake zijn enthousiasme voegde ze toch een kleine glimlach er aan toe. Ze legde haar boek weg, in haar bruine leren tas. Ze streek even over het leer en ging weer rechtop zitten. 'Is dit je eerste jaar?' Vroeg ze nieuwsgierig.

Jean's hand was erg koud, wat opzich wel een fijn gevoel was aangezien Jake zo warm was. "Gaat het met je?" vroeg Jake met een iets wat schuinhoofd. Misschien was ze altijd zo koud, want Jake's voeten waren ook altijd koud. Het maakte echt niet uit hoeveel sokken je aantrok, het bleef gewooin koud! Met zijn andere hand voelde Jake aan Jean's voorhoofd en haalde zijn schouders op. Ookal zo koud. Hmm, het zou vast goed met haar gaan toch? Jake knikte en glimlachte. "Nee dit is mijn tweede jaar, maar vorig jaar was nogal een disaster voor mij. Toen was ik nog echt zo'n nieuwtje eh", zei Jake grinnikend. O wat haatte hij vorig jaar zeg! "Ik heb jou anders ook nooit eerder gezien, ben jíj hier nieuw? Of hmm nee natuurlijk niet, anders had je me al wel vaker gezien enzo", zei Jake nadenkend. LOL hij realiseerde zich dingen altijd net te laat.

'Ja, alles gaat goed met me ik ben gewoon koudbloedig jij in tegenstelling lijkt wel een gloeilamp!' Merkte Jean snel op. Zijn hand voelde lekker warm aan op haar voorhoofd en ze grinnikte. Toen voelde ze aan zijn voorhoofd. 'Volgens mij zijn we tegenpolen Jake' Ze had nog nooit zo makkelijk een gesprek gevoerd, al helemaal niet met een jongen. Ze trok haar hand weg en glimlachte. 'Ik zit ook in me tweedejaar!' Meldde ze enthousiast mee. 'Jij? een nieuwtje?' Ze keek naar zijn knappe gezicht. 'Kan me het moeilijk voorstellen!' Bekende ze eerlijk.

Jake grinnikte en wreef met zijn handen in het fonteinwater. "Tsja, ik ben stiekem altijd al een hottie geweest", zei hij quasi arrogant. "O dat is toevallig! Heb je misschien al een paar oudjes hier zien rondlopen? Tot nu toe heb ik er nog geen gezien", zei Jake teleurgesteld. Hij wilde zijn oude mates weer terug. Sebastian, Jordan, Phillip en nog een heleboel anderen. "Nou eh.. Ja de eerste maanden was ik nog echt een nieuwtje. Ik begreep echt niet hoe alles werkte hier, en soms nog steeds niet", zei Jake en voelde dat hij licht moest blozen. NORMAAL MOEST HIJ NOOIT BLOZEN! Oh dit vond hij genant haha. "Maar hoezo dat dan? Is het zo raar dat ik vorig jaar echt een loser was? Of nouja deels dan", zei Jake grinnikend.

Jean grinnikte om zijn licht roze koppie. 'Gewoon, je bent nu zo..' Ze zocht de goeie woorden 'Knap' Bekende ze zonder te blikken of te blozen. 'Het spijt me.. ik heb geen oudjes rond zien strompelen' Ze grinnikte en nam een slokje water uit haar flesje. Ze haalde een hand door haar rode haar en keek naar zijn gezicht. 'Ik zou by the way niet je handen in het fonteinwater wassen.. sommige jongens vinden het grappig om hun behoefte erin te doen als ze dronken zijn' Zei ze met een lachje. 'Dus no way dat ik jou hand nu nog ga schudden'

"Haha, ik ben wat!?" vroeg Jake ongelovig. Oh jeetje waarom draaide meisjes er altijd zo omheen!? "Hmmm too bad! Ik mis de oldies wel een beetje, maar gelukkig zijn er nog andere leuke mensen", zei Jake met een voldoenende glimlach. Ongelovig keek Jake Jean aan, en bekeek zijn handen. "Je bent nu serieus met me hè!? Ik dacht dat het hier altijd werd schoon gemaakt!" zei hij met grote ogen. Nouja zijn handen zouden zo wel opgedroogd zijn door de zon, maar het was nog best nasty. Stiekem kon hij zich herinneren dat hij hier ook een keer had gepist, maar dat wisten alleen zijn maten die meededen. "Nou ik had eigenlijk verwacht dat je nu ín de fontein zou gaan zitten", zei Jake lachend. Oh hij moest er niet aan denken.

'Ik zei dat je knap was' Zei ze lachend en ze moest lachen om zijn verbaasde gezicht. Jean stak haar tong uit 'Echt niet dat ik daarin ga staan, ik ben wel gek' Al was het wel een enorm warme dag. Maar ze ging niet in de fontein staan, goed ze deed soms gekke dingen. Maar dit was een beetje té right? 'Leuke mensen hè? Hmm, ben ik leuk?' Vroeg ze plagend. Haast flirtend voor haar doen, ze flirten nooit al vond ze af en toe een zinnetje af en toe grappig en het was een leuke jongen, en omdat Jean hem nog niet zo goed kende was het altijd gemakkelijker.
___
Moet ervandoor! next time? :]

Mary liep de grote buitenplaats op. Onder haar arm bevond zich een notitieblok met een pen, in haar hand een gitaar. Ze ging onder een boom zitten, zette haar zonnebril op en sloot haar ogen. Het enige wat ze deed was luisteren naar wat om haar heen gebeurde, wachtend op de inspiratie voor een liedje. Behendig pakte ze haar gitaar en begon wat te spelen. Het sloeg compleet nergens op, niet eens goed genoeg voor een intro van een stomme comercial. Ze zuchtte.

"Knap? You're kidding me", zei Jake hoofdschuddend. Awh dat vond hij best lief en schattig! Enthousiast legde Jake zijn hand op haar been en gaf er een kneepje in. "Je weet het maar nooit met meiden, ze zijn onvoorspelbaar", zei Jake uitleggend. Tsja het was zo. "Misschien wel.." zei hij geheimzinnig daarna. Maar hij kon het absoluut niet stoppen om toch te glimlachen.

__
Haha ja is goed, ehm we doen wel alsof Jean gewoon weg moest ofzoo.

Jake wrote:

"Knap? You're kidding me", zei Jake hoofdschuddend. Awh dat vond hij best lief en schattig! Enthousiast legde Jake zijn hand op haar been en gaf er een kneepje in. "Je weet het maar nooit met meiden, ze zijn onvoorspelbaar", zei Jake uitleggend. Tsja het was zo. "Misschien wel.." zei hij geheimzinnig daarna. Maar hij kon het absoluut niet stoppen om toch te glimlachen.

__
Haha ja is goed, ehm we doen wel alsof Jean gewoon weg moest ofzoo.

Haha, we stoppen gewoon hier en gaan volgende keer verder :a.

'Hmm, volgens mij weet je zelf heel goed dat je er leuk uitziet' Jean krabde aan haar dunne pols. Ze voelde dat de plek onder de hand van Jake aangenaam warm was, maar ging dit niet ietsje te snel voor 2 mensen die zich nog maar net voorgesteld hadden. Misschien had hij geen romantische gevoelens, maar Jean was altijd heel voorzichtig in liefde. Het gat wat haar ex twee jaar geleden veroorzaakt had was nog niet helemaal geheeld en kon elk moment open barsten. 'Misschien? hmm ik denk dat ik het daarmee voorlopig moet doen.' Ze glimlachte en deed haar haar in een losse knot. 'Waarom zit je hier eigenlijk op school?' Vroeg ze luchtig.

Jake schudde onbegrijpbaar zijn hoofd. Oké hij was wel leuk, maar niemand had ooit zo snel gezegd dat hij er leuk uitzag ofzo! Dat vond hij opzich wel leuk. Hij krabde met de hand die eerst op Jean's been lag achter zijn hoofd en zette die daarna naast zich neer. Jake glimlachte en keek Jean aan. "Ik speel piano, en jij?" zei hij nonchalant. Vaak kreeg hij complimentjes over zijn talent, maar Jake wilde er niet altijd over opscheppen. Dat was gewoonm overbodig. Maar eerlijk was eerlijk, hij was echt baas in piano spelen. Als het moest kon hij de moeilijkste stukken leren, maar vooral de laatste tijd covert hij gewoon liedjes. Het geluid van een gitaar liet hem omkijken, en een meisje met donkerhaar viel hem op. Wauw, het klonk echt goed! "Wat voor gitaar zou ze hebben? Ik moest er nog eentje voor mijn broer meenemen", zei Jake terwijl hij naar het meisje onder de boom knikte als gebaar dat Jean daar moest kijken.

Ergens vond ze het jammer dat zijn hand weg was. Jean rilde en krabde aan haar neus. 'Ook piano, en ik zing' Een glimlach gleed over haar lippen en ze keek naar de boom. Het meisje keek blijkbaar niet tevreden. 'Ik eh, heb geen verstand van gitaren ik ken eigenlijk alleen vader Jacob spelen op de gitaar' Ze bloosde, ze had veel liever gitaar geleerd maar haar moeder vond piano zo mooi. En ze was jong en wilde haar moeder geen pijn doen, en eigenlijk had ze juist gekozen. Haar moeder vrolijkte altijd op als ze Jean hoorde spelen. Vaak klassiek, dat was het best volgens haar moeder. Jean slaakte een zucht en keek toen naar Jake. Ze kauwde op haar wang. 'Vraag het haar anders' Mompelde Jean.