De damestoiletten op de begane grond

'Oke.' Jenn vond het raar dat Trinity moest kijken. Je wist toch wel wat je in je tas had? Naja, zij wel in elk geval. Toen Trinity het flesje eruit haalde gilde Jenn. 'Waah je hebt het echt!' Ze omarmde haar. 'Je bent geweldig!' Het was best overdreven, maar Jenn haatte het als haar nagellak uitschoot.

Trinity moest lachen om de reactie van Jenn, ze was blij dat ze nou niet helemaal afstandelijk geworden was doordat ze wist van Cathy. Ineens moest ze denken over wat Cathy haar verteld had over zichzelf, Jenn en Toby. Ze had nog steeds geen idee hoe het tot stand kwam, maar ze bekeek direct Jenn met iets andere ogen.

Jenn liet Trinity los en moest ook lachen. 'Dat je dat echt meehebt joh..' Ze zag Trinity kijken en wist wat er was. 'Cathy heeft het verteld he..' zei ze zachtjes. Ze wist niet hoe Trinity's reactie was geweest, maar blijkbaar kon ze ertegen want ze zag hen nog steeds samen lopen.

Trinity lachtte "Tja je weet maar nooit wanneer je het nodig hebt." zei ze droog. Al had er geen potje nagelak in haar tas gezeten. Dus ze zou het zelf nooit echt nodig gehad hebben. Tenzij ze in eenHaar bloek werd wat jaloerser toen de woorden van Jenn kwamen. Ze knikte langzaam om aan te geven van ja.

'O, en wat zei jij? Vond je het niet erg? Ik weet niet wat er met me was die nacht, ik wist niet dat Cathy.. eh.. op meisjes viel.' Er viel een pijnlijke stilte. 'Maar vergeef je het ons?' Jenn keek schuldig naar Trinity, ze hadden toen nog niks, maar toch, het voelde raar.

Trinity glimlachte obezorgd, "Ik kan er moeilijk wat van zeggen toch? Cathy dacht zelfs dat ik niet naar haar keek. Dus wat denk je zelf." ze pakte het nagellak potje van Jenn op. "Mag ik?" vroeg ze overgaand op een ander onderwerp. Ze wilde er niet te lang bij nadenken, jaloezie was een vreselijk gevoel.

Jenn was blij dat Trinity niet echt boos op haar leek te zijn, dat wilde ze niet. 'Sure. Dan hebben we allebei roze nageltjes.' Ze knipoogde naar Trinity. 'Zou je een keertje iets af willen spreken?' Jenn verbaasde zichzelf ook dat dit opeens uit haar mond floepte. Maar nu ze het zei, had ze geen spijt. Trinity was oké.

Trinity glimlachte en draaide het dopje van het potje. "Tuurlijk, wat zou je willen dan?" ze was blij dat Jenn haar niet ging ontwijken ook al wist ze dat ze nu ook op meisjes viel. Al had ze op het moment alleen maar oog voor Cathy, ieder ander meisje verbleekte bij haar.

Jenn glimlachte terug naar Trinity en zei: 'Misschien een keertje shoppen, of ergens op een terassje?' ze stelte maar iets voor, ze wist nog niet wat ze gingen doen, maar ze was blij dat ze het vertrouwen van Trinity had gewonnen. 'We zien wel.'

Trinity lachte terwijl ze over haar eerste nagel ging met het borsteltje. Het ging met geoevende hand omdat ze eigenlijk zelden geen nagellak op had. Meestal had ze een simpele french manicure of doorzichtige lak op, dus viel het niet heel erg op. "Inderdaad, een terrasje klinkt erg goed. Wat dacht je van eerst shoppen en dan een terrasje." zei ze alsof ze het ei van columbus had ontdekt.

'Good idea.' Jenn knikte tevreden. 'Wanneer kun je?' Jenn had het niet zo druk, en kon bijna de hele week na school wel. Ze hadden een rustige tijd op school, en ze kon het makkelijk bijhouden. Ze pakte ondertussen haar vijl uit haar tasje en vijlde haar nagels bij.

"Wanneer kan jij?" v roeg ze op haar beurt. "Ik kan altijd wel." ze skipte gewoon een paar lessen, ze had ondertussen al zoveel gemist dat het bijna onmogelijk werd voor haar om de lessen niet meer te volgen wat betekende dat ze nog meer ging spijbelen, waardoor ze weer meer miste en het nog lastiger werd om de lessen te volgen. Hoe noemde ze zoiets ook alweer, een vicieuze circel.

'Komt morgen uit? Tijdens lessen ofzo? Ik heb namelijk echt geen zin in school..' Jenn stak haar tong uit, ze had wel zin in een dagje spijbelen. 'Rond 12 uur afspreken bij de kluisjesgang?

--
zullen we straks daar meeten en dan naar Ny gaan etc:)?

laten we maar direct op times square beginnen.
-
Waarom Jenn daardoor haar tong uitstak was Trinity niet helemaal helder. "Is goed." ze streek met haar handen door haar haren. Ze had mogen toch geen talentles, de enige les die ze nog wel consuquent volgde. Iets waar ze nog redelijk trots op was.

okee ik begin of ben jij al begonnen?

begin jij maar

NEW

Claire liep de toiletten binnen en meteen door naar de spiegels. ze zette haar tas naast haar neer en bleef eerst even in de spiegel staren voor ze in actie kwam. Ze was de laatste tijd zo ontiegelijk moe, ze sliep ook veel te weinig eigenlijk. Ze had de laatste dagen vaak tot laat in de avond op internet gezeten, hopend dat ze daar een oplossing kon vinden voor 'haar probleem'. Maar tot dusver had ze nog niet veel gevonden. ze haalde een mascara uit haar tas en begon rustig haar wimpers bij te werken.

Cathy liep de wc's binnen en gelijk schoten haar ogen naar het andere meisje dat er stond. Haar adem stokte even maar gelijk daarna kreeg ze weer lucht en deed ze alsof er niks aan de hand was.' Heey.' Hopelijk had Evan niks tegen Claire gezegd over de ruzie want dan zou ze nu mooi een probleem hebben. Ze ging voor de spiegel staan en begon haar haren een beetje beter te doen, ze had net geturnt en het zag er daarom ook uit als een ontplofte vulkaan. Ze moest haar haren wel weer helemaal opnieuw kammen en daarna maar in een staart of vlecht doen anders werd het statisch.

CLaire keek om toen er een ander meisje binnen kwam. 'hoi' zei ze rustig en ze ging verder met haar make-up doen. pas toen ze uit haar tas een oogpotlood pakte en nog een blik op het meisje wierp, kwam er iets in haar opdagen. Het duurde even voordat de herinnering boven was gekomen, maar toen ze het weer wist, stopte ze het oogpotlood, die op zijn weg was naar haar oog, midden in de lucht. ze liet hem weer zakken en wendde zich naar haar toe. Ze herinnerde zich haar nog wel van bij de picknicktafels en meteen kwam de herinnering weer boven over wat Evan erover had gezegd. 'wat was jouw naam ook alweer..... Cathy of Trinity?' vroeg ze voorzichtig maar met een aardig kille stem.

CAthy keek even op van haar gepeins,' Ik ben Cathy ja, ik ben blij dat je mijn naam nog herinnerd of nou ja bijna. Trinity is een vriendin van mij.' Even had ze geen zin om te zeggen dat Trinity haar vriendin was, ze wilde niet dat Claire weer iets rond ging zeggen. Niet dat het nu ook nog maar enkel effect had. Maar ze wilde gewoon even niks zeggen en daarom keek ze weer naar haar spiegelbeeld.

Claire voelde woede in haar opkomen toen ze bevestiging kreeg dat Cathy was wie ze dacht dat het was. Ze wist dat zij samen met die Trinity de oorzaak was van haar geheugenverlies, tenminste dat had Evan gezegd en hem geloofde ze heilig. ' ik snap niet hoe je er lol in kunt hebben om toe te kijken hoe iemand lijdt?' zei ze beschuldigend, maar ook vragend. ze wist eigenlijk niet helemaal precies wat er was gebeurd en was er ook wel nieuwsgierig naar, maar ze wilde het aan de andere kant ook weer niet weten. ze balde een van haar handen tot een vuist terwijl ze haar gezicht nog in bedwang probeerde te houden.

Cathy kon aan de stem van Claire horen dat het goed fout zat, ze draaide zich naar haar toe,' Moet jij eens horen, jij hebt mijn leven tot een hel gemaakt en nu deed ik het terug en begin je tegen mij te lopen tieren hoe ik lol kan hebben hoe iemand lijdt? Jij deed precies hetzelfde maar ohh wacht dat kan jij je niet meer herinneren!' Ze was best goed in een bitch zijn en ze vond het ook helemaal niet erg om dat tegenover Claire te laten zien.

Claire kon haar gezicht nu ook niet meer in bedwang houden en ze stapte met een gezicht dat op onweer stond boos naar Cathy toe. ' hou je kop, ik kan nooit iets ergers dan jij gedaan hebben. Jouw hel zal waarschijnlijk niets vergeleken zijn bij die van mij. ik denk niet dat jij levensgevaarlijke dingen hebt overwogen te doen, zodat je iemand anders blij kon maken?' zei ze sissend. ze verwachtte niet echt antwoord op de vraag, maar ze wist eigenlijk ook niet waarom ze het haar gezegd had. ze moest gewoon weten dat de hel waarin zij en vooral Evan leefde vele malen erger was dan ze zich kon voorstellen.

Cathy lachtte schamper,' Meid ik word op school raar aangekeken ik hoor ze achter mijn rug om fluisteren dat ze me een hoer vinden en dat het ranzig is dat ik het met meisjes doe. Ik word soms zelfs in elkaar geslagen omdat mensen niet blij zijn met het idee dat iemand in hun omgeving lesbisch is. Ik ben een hoop vrienden kwijtgeraakt omdat ze het maar een raar idee vinden dat ze ooit vrienden met mij waren geweest. En het ergste is nog, ik hoor soms meiden zeggen dat ze het al erg verdacht vonden dat ze mij zo lang naar hun lichaam hebben zien kijken! Ik doe dat soort dingen niet!' Ze spuugde de woorden uit en lachtte daarna liefjes,' Weet je zeker dat mijn hel nog steeds zo klein is als die van jou. Ik heb me al een paar keer bedacht dat ik net zo goed mezelf kan laten verdwijnen niemand zou me gaan missen.'

Claire's gedachten raasden door haar hoofd terwijl ze bedacht wat er met haar gebeurd moest zijn. ze was lesbisch... dat was duidelijk, maar wat had zij ermee te maken dat de hele school het wist. waarschijnlijk had ze haar betrapt met een ander ofzo.... dat zou misschien die Trinity kunnen zijn. ' ik weet wel zeker dat mijn hel nog groter is dan die van jou. Jij voelt je eigen pijn, die anderen jou geven. Maar geloof me maar als ik zeg dat iemand anders pijn je meer pijn kan doen dan je zult denken. het is alsof je je eigen pijn in de anders ogen ziet, een spiegelbeeld van jezelf. alle angsten waar je nooit aan wilde geloven worden tastbaar voor je neus neergezet en je moet er naar kijke of je het wilt of niet. Dat is vele malen pijnlijker dan je eigen pijn geloof dat maar.' zei ze fel tegen haar. ze wist niet waar ze al die filosofische uitspraken vandaan haalde, maar ze waren stuk voor stuk waar.