De Ruïne aan de rand van het grote meer.

Trinity gilde het bijna uit van het lachen toen ze Loki zo zag zitten. Tussen het gieren door keek ze naar Cathy "Ehm desribe your worst date ever without words" het was niet echt zo spectaculair als wat Loki verzonnen had, maar met dit soort spelletjes was ze behorlijk inspi loos/

Cathy keek haar even verbaasd aan maar dat verbaasde bleef neit lang op haar gezicht want ze kon haar lachen niet inhouden iedere keer als ze naar Loki keek.' Oké dat moet niet moeilijk zijn.' Ze slikte even en stond toen op, trok Loki van zijn stoel en wees op hem, ze hoefde echt geen date met een jongen en dan al helemaal niet in een afgezaagde patat zaak waar ze zelf voor moest betalen. Dus pakte ze haar portemonnee en gaf Loki wat geld, nu kwam het moeilijkste stuk hoe kon ze patat nou weer gaan uitleggen zonder woorden te gebruiken.

Met een lach op haar gezicht keek Trinity toe hoe ze naar Loki wees, dat zou wel een jongen zijn en het geld dat ze aan hem gaf was waarschijnlijk dat zijzelf moest betalen. Tot zover kon ze het nog wel begrijpen. Ondertussen had ze haar knieën bij zich op de bank getrokken terwijl ze af en toe een blik op Loki wierp.

Loki kon het niet laten, "Dussss wat je bedoelt te zeggen is ófwel je zou nooit met een drag queen uit willen, ófwel nooit met mij, wat ik inderdaad heel persoonlijk ga opvatten, óf je zou nooit met een gaye jongen uit willen en ja dat vat ik ook persoonlijk op..." Hij wilde nog meer voorstellen, maar op dat moment proestte ook hij het uit van het lachen.

Cathy schoot ook in de lach,' Nee en volgens mij begrijpt Trinity me wel dus ik vind dat ik het gewoon mag zeggen, ik zou nooit met een jongen uit willen gaan. Sorry schat maar ik vind uitgaan leuk en als ik dan met vriendinnen ben en ik kom je tegen mij best. En dat drag queen daar had ik nog niet eens aan gedacht en nee dat hoef ik ook niet!' Ze lachtte en keek even met puppy ogen naar Loki,' Vat het alsjeblieft niet persoonlijk op schat, je weet toch dat ik van je hou!' Daarna wierp ze even een blik op Trinity en zei er snel achteraan,' Ik hou ook van jou hoor schat!'

Trinity trok een overdreven pruillipje naar Cathy, maar er verscheen al snel een brede grijns op haar gezicht "Ik was al bang dat ik jaloers moest worden op jouw" grinnikte ze terwijl ze naar Loki keek. Nog steeds was het onmogelijk om niet in lachen uit te barsten bij het zien van hem in har rokje.

"Moet je ook." Loki maakte grijnzend een wenkbrauwwiebel. "Je moet niet vergeten dat ik zo precies op jou lijk." Zei hij met een overdreven accent terwijl hij quasi-bezitterig zijn arm om Cathy heen sloeg.

Cathy schoot in de lach en probeerde uit de arm van Loki te komen, maar zij met haar hele weinige kracht komt er gewoon niet uit,' Oké dit is gewoon te grappig om aan te horen weten jullie dat!' Ze lachtte en wist eigenlijk al helemaal niet meer waar ze mee bezig was voordat deze halve ruzie begon.

Trinity probeerde op haar hand op haar mond te leggen om niet te gaan huilen van het lachen. Dit sloeg totaal nergens op, maar daarom was het gewoon geweldig. Trinity stond op en ging op de schoot van Cathy zitten. "mwah, wel de mislukte versie dan." zei ze plagend tegen Loki. "Maar ik geloof dat jij aan de beurt bent schat." ze gaf Cathy een plagend kusje op de wang.

Cathy viel half om en kwam echt niet meer bij van het lachen, tussen sommige lach buien in zei ze,' Loki Truth or dare.' Ze daarna weer vorlijk door en ze probeerde echt even rustig op ademhaling te komen maar het wilde niet echt mee werken.

Is Cathy de persoon om nu te gaan vragen 'Wie Michael is'? :3 Dat zou wel een huge sfeerverpester zijn btw, maargoed n.n
~~~
Loki deed gespeeld beledigd door Trinity's opmerking, maar richtte zich toen glimlachend naar Cathy. "Ik wil niet nog een keer het water in, Truth."

Cathy schoot weer in de lach,' Dan word het Truth, en sowieso had ik je niet het water in gestuurd hoor schat!' Ze groef in haar hoofd naar een goeie vraag en de vraag wie Micheal was kwam wel in haar op maar ze wilde de sfeer echt niet verpesten dat had ze al één keer gedaan en niet nog een keer,' Oké als je opnieuw geboren zou worden zou je dan mannelijk of vrouwelijk willen zijn?' Het was een gemene vraag en juist daarom wilde ze het weten.

"Moeilijk, moeilijk..." Grijnsde hij "Hmmm... in de eerste instantie zou ik zeggen dat het van mijn geaardheid af zou liggen, maar ik denk dat ik sowieso voor vrouw zou gaan, gewoon om beide kanten van het leven eens gezien te hebben..." antwoordde hij uiteindelijk.

Trinity knikte bij het antwoord van Loki, eigenlijk was dat best een handige kant om het zo te zien. Dan wist je tenminste welk geslacht welke voordelen had.

New

-------------------------------------


Sam volgde Trent langs het grote meer. Ze had geen idee waar ze heen gingen. En hoopte dat ze Trent erop kon vertrouwen dat hij een leuk plekje zou uitkiezen. Het werd al later en de zon begon langzaam te zakken maar straalde nog alle kracht uit die hij over had. In de verte zag ze een afgevallen huisje en ze pakte zijn hand toen ze naar binnen liepen.

Er ging een tinteling door Trent heen toen ze zijn hand vastpakte. Waarschijnlijk kende ze het hier nog niet en vond ze het wel spannend. Hij nam haar mee het huisje in en ging op de oude bank zitten, die eigenlijk nog prima zat. Hij boog zich naar haar toe om haar spontaan te zoenen en drukte zijn lippen op de hare.

Sam ging bij hem op schoot zitten. En zoende terug, maar stopte toen ze realiseerde waar ze mee bezig was. Het verleden zou zich zomaar kunnen herhalen. Ze rilde. Sam vertrouwde hem wel, maar nog niet genoeg ook kende ze hem nog niet zo lang. Pas één dag! Ze ging een beetje wantrouwig naast hem zitten en keek om zich heen. Hopend dat hij niks raars zou doen of moeilijke vragen zou stellen.

Trent keek Sam verbaast aan toen ze weer naast hem ging zitten. Hij zag dat ze rilde. 'Alles oké?', vroeg hij met een bezorgde blik. Misschien ging dit wel iets te snel voor haar, ze kenden elkaar tenslotte ook nog maar net! Hij had nog steeds haar hand vast en hield die nog steviger vast. Ergens had hij het gevoel dat ze zich toch nog niet echt op haar gemak voelde. 'Sorry, ik ga misschien te snel. Je moet het echt zeggen als ik te snel ga hoor...', zei hij onzeker. Hij vertrouwde haar al helemaal, maar hij zou niks doen wat zij niet wou en zou er alles voor doen om haar op haar gemak te stellen.

Ze was even versteend en wist niet wat ze moest doen. Of het met haar gaat? Tuurlijk ik zit hier naast een superlieve jongen! dacht Sam. Maar toch gaf dit alles haar een beklemmend gevoel. 'Ik heb het koud.' Flapte ze eruit als smoes. Wat natuurlijk dom was omdat hij haar dan juist warm wilde houden. 'Nee, het gaat niet te snel' Begon ze twijfelend 'Als het nog maar bij zoenen blijft.' Ze keek hem een beetje bang aan. Straks zou hij haar niet meer leuk vinden! En ze keek weer weg. Ze voelde zich heel erg depressief en had zin om een potje te gaan janken. Maar ze vond één keer huilen per dag wel genoeg.

Trent schrok even van wat Sam als laatste had gezegd. Hij had echt nog helemaal niet verder gedacht dan zoenen. Natuurlijk zou dat onderwerp een keer ter sprake komen, maar hij wou haar eerst goed leren kennen. 'Ik wil dat ook nog niet hoor', stelde hij haar gerust. Het begon al donker te worden en was niet meer heel erg warm, dus hij vond het niet heel gek dat ze het koud kreeg en wou haar warm houden, maar wist niet of ze dat wel wou. 'Wil je terug naar Franklin High of...?', vroeg hij lief. Hij wist dat Sam niet het type was dat na een dag al met een jongen in bed lag en daar was hij juist blij om. Hij viel namelijk niet op dat soort types.

Sam voelde zich opgelucht toen hij had gezegt dat hij dat nog niet wou en voelde zich al stukken beter. 'Eigenlijk zou ik hier wel voor eeuwig willen blijven zitten, maar het is zo koud.' Zei ze en ze kroop tegen hem aan. Sam voelde de warmte tegen haar wang toen ze haar hoofd op zijn schouder legde. 'Ik vind je lief.' Zei ze zacht en ze werd een beetje rood terwijl ze hem bewonderde vanuit haar ooghoeken. Eigenlijk geloofde ze deze hele dag niet. Alsof het een droom was dat hij bestond. Misschien was het wel een droom. En ze kneep zich hard in haar arm, zonder resultaat. tevreden keek ze voor zich uit en voelde zich gelukkig.

Trent sloeg meteen zijn armen om haar heen toen ze tegen zijn schouder aan kwam liggen. 'Ik vind jou ook lief', fluisterde hij naar haar en gaf haar een kus op haar kruin. Hij had het gevoel alsof zij de enige twee op de wereld waren en dat niets er meer toe deed. 'Zeg maar als je terug wilt gaan', fluisterde hij erachter aan.

Dj zat met zijn benen opgetrokken op een van de stoelen en keek uit over het water. Hij dacht na, hij was verward over wat er deze dagen allemaal was gebeurd. Hij wist niet meer hoe hij hoorde te leven. Hij vond Diana nog steeds leuk maar Andreas zijn gezicht spookte ook telkens door zijn hoofd. Hij snapte het allemaal niet en dacht er al dagen over na.

Lucy liep met haar gitaar in haar hand in de richting van de ruïne. Ze beschouwde dit meer als haar plek dan haar bed op de slaapzaal. Hier was ze meer op haar gemak omdat er bijna nooit iemand was en als er iemand was werd er meestal niet gegild en geschreeuwd. Ze vond het dan ook niet zo erg toen ze er een jongen zag zitten die duidelijk diep in gedachten was verzonken. Nadenken en tot rust komen, dat kwam iedereen hier altijd doen.

Dj was zo diep in gedachten dat hij niet eens door had dat er een meisje aan kwam lopen. Het was voor hem heel vreemd dat hij zo was als hij nu was. Normaal had hij altijd de aandacht en daar genoot hij ook van. Hij veranderde langzaam door deze school, en hij wist nog niet of hij dat fijn vond of niet. Hij keek naar het water dat rustig heen en weer ging door de wind, dat veranderde nooit.