Het café op de hoek.

Kira glimlachte. Haar wangen waren nog steeds een beetje rood maar al wel minder dan daarnet. 'Ik vind het prima.' zei ze toen. Ze liep rustig naar het tafeltje toe. Ergens had ze gewild dat Tyler haar weer had geholpen maar het kon nu eenmaal niet. Ze liet zich op een van de witte stoeltjes zakken bij het tafeltje dat Tyler had aangewezen.

Tyler liet zich tegenover Kira in de stoel vallen en keek haar enkele seconde zonder wat te zeggen aan, hij wist niet bepaald iets te zeggen en leek figuurlijk in haar ogen te verdrinken. Iets wat hij niet hoorde te doen, zo snel mogelijk probeerde hij zichzelf tot de orde te roepen "Wat wil je drinken?" vroeg hij terwijl hij kort tegen de kaart tikte, om zich een houding te geven al zouden ze toch alles wel hebben van wat Kira zou willen, anders zorgde hij er wel voor.

Kira keek terug in zijn prachtige ogen. Ze schudde weer even haar hoofd om die gedachtes uit haar hoofd te krijgen. Ze moest Tyler nu niet leuk gaan vinden, het zou zo ontzettend fout zijn, maar aan de andere kant Jay was degene die fout was gegaan en ze hoefde hem niet meer trouw te zijn. Ze hadden immers geen relatie meer. 'Ehm ja graag, gewoon een glas water.' zei ze toen tegen Tyler. Ze glimlachte een beetje lief naar hem.

"Water?" herhaalde hij vragend. "Weet je het zeker, ik trakteer" glimlachte hij vrolijk, hij verzon het ter plekke dat hij zou trakteren al was hij het waarshcijnljk toch wel van plan geweest. Zelf hield hij niet van water, wel na het sporten ofzo maar gewoon in een cafe ging hij liever voor cola of een biertje, maar nu was hij niet van plan om alcohol te nemen dus nam hij gewoon een colatje.

Kira glimlachte. 'Ik weet het heel zeker.' zei ze toen. Ze dronk eigenlijk niets anders dan water. Frisdrank was slecht voor haar lichaam, tenminste dat vertelde haar moeder haar altijd. Verder at ze ook ontzettend weinig en als ze at altijd maar een klein beetje en zo min mogelijk calorieën. Daar lette ze nu nog beter op omdat ze ook niet meer afviel door het dansen. Sommige zouden het zien als een obsessie maar het hoorde volgens haar gewoon bij het dansen en bij haar talent.

Tyler knikte "oké dan." hij keek haar nog even kort aan, waarna hij naar een dienstmeisje wees en een glas water en een cola bestelde. Normaal gesproken zou hij misschien een tersluikse blik over haar lichaam geworpen hebben, maar dit keer had hij eigenlijk alleen maar oog voor Kira dus keek hij haar alleen maar kort aan tijdens de bestelling. Waarna hij gelijk weer terug keek naar Kira.

Kira glimlachte een beetje. Ze vroeg zich af of dit niet ontzettend fout was. Maar eigenlijk kon het haar ook niet schelen. Ze had het met Tyler nu eenmaal naar haar zin en ze bleven waarschijnlijk gewoon vrienden, dat hield kira zichzelf tenminste voor. Ze wist even niet goed wat ze moest zeggen en wachtte dus in stilte op haar water.

oké heb jij enig idee hoe tyler tenminste kenbaar maakt wat ie voelt? xD
-
Tyler glimlachte naar haar terwijl zijn blik kort naar buiten dwaalde om te bedenken wat hij kon zeggen, eigenlijk was hij veel te bang om wat verkeerds te zeggen, maar helemaal niks zeggen zou ook verkeerd over komen. Hij ging wat onhandig met z'n vingers langs de rand van de tafel terwijl hij weer aankeek en glimlachte "Waar kom jij eigenlijk vandaan?" vroeg hij uiteindelijk om de stilte te verbreken, het was altijd een handige vraag omdat de shcool leerlingen uit heel de wereld leken te hebben.

Oke even denken hij kan zijn hand op die van haar leggen en het dan gewoon zeggen dat hij denkt dat hij haar leuk vind en anders kan hij haar ook gewoon kussen XD
____________
Kira legde haar handen op tafel en keek Tyler glimlachend aan. 'Oorspronkelijk kom ik uit Australie, maar daar ben ik sinds mijn derde al niet meer geweest.' zei ze toen met een glimlach. Eigenlijk wilde ze best wel graag weer terug naar Australië maar pas als ze klaar was met haar school, dan zou ze waarschijnlijk daar weer gaan wonen, gewoon omdat het dan kon.

"Australië" herhaalde Tyler met een glimlach, "waarom ben je nooit meer teruggegaan dan?" v roeg hij, zijn blik was op haar hand gericht, net als dat zijn hand op tafel lag. Hij moest zich beheersen om haar ranke slanke vingers niet aan te raken, om haar zachte huid tegen de hare te kunnen voelen. Dat zou verkeerd zijn, niet zomaar kunnen.

Kira haalde haar schouders op. 'Het kwam er nooit van, mijn ouders hebben het land sowieso afgezworen en willen er nooit meer heen, maar zodra ik van school ben ga ik daar gewoon weer heen.' zei ze tegen Tyler. Ze keek even naar zijn hand en daarna weer in zijn ogen. Ze dacht als Tyler niet de broer van Jay was geweest ze misschien dan wel een heel klein beetje was gaan flirten, maar nu kon dat gewoonweg neit. Ze kon het Jay niet aandoen, ze wilde het hem ook niet aandoen.

Tyler knikte "Waarom zouden ze dat land ooit afzweren? Het lijkt me een hartstikke gaaf land." glimlachte hij naar haar, in zijn gedachtes zag hij nog net niet hoe ze samen door de prachtige landschappen van Australië trokken in een oude Jeep van stad naar stad te trekken en af en toe ergens een baantje nemen om verder te gaan met het backpacken. Inzichzelf glimlachte hij, voor hij het door had lag zijn hand op de haarre. Er verscheen een kleine blos op z'n gezicht toen hij het doorhad.

Kira keek even naar zijn hand die hij op die van haar legde maar ze besloot dat ze het niet erg vond dat zijn hand daar lag. Ze draaide die van haar zelfs om zodat ze zijn hand vast kon pakken. 'Het was iets met de familie maar ze wilde het er nooit over hebben.' zei ze toen rustig alsof er niets aan de hand was. In haar buik voelde ze een hele lichte tinteling, het was anders als met Jay maar toch vond ze het fijn.

Tylers maag maakte een sprongetje toen hij de hand van Kira zich voelde omdraaien zonder een woord te zeggen liet hij zijn vingers door die van haar glijden en pakte hij haar zachte hand lichtjes vast. Het was duidelijk in zijn ogen te lezen dat hij het fijn vond. "Oh dat is wel balen, naja het zal wel niet fijn zijn als ze er niet over willen praten." dacht hij hardop, hij was niet in staat om iets anders te verzinnen, zijn blik bleef op hun handen gericht.

'Dat zou dan wel, maar het is hun zaak en ik ga gewoon naar Australie op het moment dat ik dat wil.' zei ze met een glimlach. Kira keek weer naar Tyler. Ze wilde hem eigenlijk kunnen aankijken alleen leek het wel alsof hij dat niet wilde. Dus ze keek maar gewoon naar zijn gelaatstrekken en ze merkte dat ze meer voor Tyler voelde dan alleen vriendschap, al was dit iets waarvan ze wist dat ze er niet aan toe kon geven.

Tyler glimlachte bij het antwoord van Kira, nog iets wat hij van haar bewonderde; haar vastberadenheid die niet zomaar te stoppen was. Kort keek hij haar met een lieve glimlach aan, net toen hij iets wilde zeggen in de trant van of ze het erg vond van zijn hand kwam de serveerster aangelopen met de twee glazen drinken. Zonder te vragen zette ze deze voor de goede personen neer en liep weer weg. Tyler keek kort naar de serveerster tot ze uit gehoorsafstand was en draaide zich toen weer naar Kira, het leek hem zo stom om nu iets te zeggen, het zou vast wat verkeerds zijn.

Kira zag aan het gezicht van Tyler dat hij iets had willen zeggen. Ze kneep zacht en bemoedigend in zijn hand zodat hij het toch kon zeggen. Het maakte haar niet uit was het was -tenminste dat dacht ze- ze glimlachte lief naar hem. Met haar andere hand pakte ze haar glas water en nam een slokje. Het was fijn om even iets te kunnen drinken. Gewoon omdat het iets normaals was in een situatie die alles behalve dat was.

Tyler's maag maakte bijna een driedubbele salto bij het kleine kneepje in zijn hand. Het was toch iets geheel anders dan haar hand weg trekken. Misschen moest hij maar beter door de zure appel heen bijten, op een bepaalde manier zou hij tegen Kira liegen als hij nu niks zou zeggen, iets wat hij voor geen goud zou willen doen. Met zijn hand ging hij naar zijn cola glas en pakte hem vast, optillen deed hij niet. Hoe kon hij nou ooit vertellen wat hij voelde, hij kon moeilijk iets zeggen als; leuk dat je met m'n stiefbroer hebt gehad, blij dat het nu uit is want ik heb ook bepaalde gevoelens voor jouw.'. Nee dat was niet bepaald slim Hij keek haar aan met een kleine glimlach op zijn lippen "Weet je..." begon hij twijfelend. Zachtjes boog hij naar voren om een plukje haar uit haar gezicht te schuiven, hierdoor gleed hij met zijn hand die nog koud was van het colaglas langs haar zachte wang. "Er is iets wat ik je moet vertellen. Het is misschien raar omdat, n ouja met Jay..." hij stopte, hij kon moeilijk verder gaan, ze zou hem toch alleen maar uitlachen.

Er trok een tinteling door Kira heen toen hij met zijn hand langs haar wang streek. Het was een fijne tinteling. Ze luisterde goed naar de woorden. Ze dacht dat ze wel wist wat er ongeveer ging komen nu, maar ze wilde het helemaal uit zijn mond horen. Maar aan de andere kant zou het dan ook definitief worden, iets wat ze dan toch liever weer niet had. Kira keek hem recht aan. Ze wist niet goed wat ze moest zeggen dus keek ze hem maar met een -hopelijk- bemoedigend gezicht aan.

I've to go
-
Tyler zag de blik in haar ogen, hij wilde wel v erder gaan, maar hoe. Hij had zelden zonder woorden gezeten, maar dit was duidelijk een moment dat erg genant zou gaan aflopen voor z'n gevoel. Waarschijnlijk zou hij een blauwtje lopen, maar hij moest het zeggen. Hij beet even kort op z'n lip voor hij diep adem nam en gewoon verder ging, het moest er maar gewoon uit. "Ik denk dat ik je leuk vind." hoe onverpakt kon hij het vertellen, hoe stom kwam het wel niet uit z'n mond...? "en niet een beetje." mompelde hij er wat onhandig achteraan, hij dwong zichzelf haar aan te blijven kijken.

Kira beet een beetje op haar lip maar glimlachte nog steeds. Ze werd een beetje verlegen van zijn woorden en wist niet zo goed hoe ze daarmee om moest gaan. 'Tyler ik vind jou ook leuk...' zei ze toen fluisterend. 'Alleen kan ik niet aan dat gevoel toegeven.' zei ze toen rustig. Ergens zou ze willen dat ze nu gewoon voorover kon buigen en hem kussen, maar ze kon het niet, ze kon het niet omdat ze meer voor Jay voelde dan voor Tyler. Omdat ze van Jay echt hield en ze Tyler nu alleen nog maar leuk vond. Ze wist niet wat ze ermee moest. Ze keek even naar het tafelblad, ze wilde eigenlijk Tylers gezicht niet zien als hij zou begrijpen wat ze zei.

Tyler had het gevoel dat hij van blijdschap bij de woorden van zijn stoel kon vallen, maar het enige wat op zijn gezicht te lezen was een soort van teleurstelling, niet omdat Kira hem niet leuk vond, maar omdat hij met zijn verwachtingen gelijk had "Het is jay zeker?" hij zei het vragend, al was het meer een constatering dan een vraag. Zijn blik ging kort naar hun handen die nog steeds n elkaar lagen en toen weer naar Kira, eigenlijk moest hij haar hand loslate maar dat kon hij niet, nu niet.

'Deels ja.' zei ze. Het was deels Jay. Ze kon hem geen pijn doen, maar ze kon ook niet zomaar het enorm sterke gevoel wat ze had voor Jay aan de kant zetten en met het minder grote gevoel iets met Tyler beginnen. 'Als wij iets zouden krijgen zou ik mezelf daar niet honderd procent in kunnen geven.' zei ze daarna. Ze zou gewoon niet helemaal compleet zijn bij Tyler. En daar kon Tyler helemaal niets aan veranderen.

Tyler liet langzaam zijn hand uit de haarre glijden zonder zijn blik meer van Kira te kunnen halen. Het liefst wilde hij haar zachte lippen voelen, met zijn vingers langs haar huid strijken, haar aanraken of gewoon haar met een lieve glimlach aankijken. "Geen honderd procent? Omdat je steeds bang bent omdat je rare blikken van Jay krijgt?" hij beet op z'n lip waarna hij verder ging; 'Die is toch al lang bezig met z'n volgende scharrel." misschien had hij dat niet mogen zeggen maar hij was in z'n hoofd behoorlijk kwaad op z'n broer.

Kira beet kort hard op haar lip. Ze proefde het bloed, de opmerking over Jay deed haar pijn, meer dan dat Tyler waarschijnlijk zou begrijpen. 'Nee omdat ik nog steeds heel veel van Jay hou.' zei ze toen. Ze was een beetje in paniek door wat hij allemaal had gezegd en vooral ook omdat hij zijn hand weg haalde. Ergens wilde ze gewoon zich voorover kunnen buigen en hem kussen, maar dat kon niet. Ze kon het zelf ook niet.