Danszaal 1 - klassiek

'Ik doe heus wel mee, met hiphop en jazz ben ik uiteindelijk over de brug gegaan, maar dat is meer voor inspiratie voor nieuwe passen. dat noem ik geen begeleiding,'zei Marina. Ze was rood, knal en knal rood.

Trinity knikte instemmend "Daar heb je gelijk in." toen pas zag ze de rode wangen van Marina. Heel kort keek ze er even verbaast naar, waarna ze begon te lachen "Daar hoef je je niet voor te schamen ofzo?" riep ze vrolijk uit.

'Misschien klinkt het allemaal gewoon enorm stom en verwend?'Zei Marina op haar gemak. Zij en Trinity waren nooit echt vriendinnen geweest, maar ze konden wel goed met elkaar opschieten. Marina lachte even om haar woorden.

Trinity haalde haar schouders op, normaal gesproken zou ze door haar haren woelen maar die zaten in een strakke knot samen gebonden op haar hoofd. Hoewel het geen talentles was geweest, maar meer een training, het werd geacht om altijd net gekleed te arriveren, dus ook met haren in een strakke knot. "Ik kan niet begrijpen waarom dat zo zou klinken." glimlachte ze.

'Ik maag gebruik van lessen die eigenlijk volledig nutteloos voor me zijn? Ik verspil tijd van leerkrachten?'Zei Marina. Het klonk best aannemenlijk, in haar oren dan.

"Daarom zijn we hier toch allemaal." lachtte ze. Okay, die woorden zou ze niet hardop uitspreken als er een leraar meeluisterde, dat zou haar niet al te beste reputatie niet ten goede komen wist ze.

'Dikke tijdverspilling,'grinnikte Marina. De kust was veilig, geen camera's te zien! Ze vroeg zich af of Trinity enkel ballet deed of nog iets meer, er waren wel meer talentmeesters in de zaal.

"Helemaal mee eens." ze tikte met haar handen op de grond om zhaarzelf recht op te duwen en op te staan. Ze strekte haar benen wat heen en weer "Heb jij nog els vanmiddag?" informeerde ze toen.

'Nah, laatste uurtje "vrije training",'zei Marina. Vrije training, noemde ze het, maar uiteindelijk was het gewoon een vrijwillig uurtje dansen. Oké, ze danste alleen maar vrijwillig, daarvoor vond ze het te leuk.

ik weet niks meer te reageren :c
-
Trinity knikte, zij was klaar hierna. Gelukkig maar, niet dat ze veel lessen gevolgd had deze dag, maar uitzijn was altijd beter. Het betekende gelijk dat alles buiten een stuk gezelliger was.

Ik ook niet. :cc Even m'n gestoorde brein laten werken.
--
De training van de balletdanseressen was nog niet afgelopen en iedereen kwam terug het zaaltje binnen lopen, en toen de muziek werd ingezet, begreep ze dat Trinity weer moest beginnen.

Trinity keek verbaasd op naar de danseressen die weer binnen kwamen "Zo te zien ben ik nog nie tklaar." zei ze verontschuldigend. Snel liep ze richting de andere aangezien de leraas vertelde welke choreografie ze zouden gaan doen. Het was de choreografie waar ze al enkele lessen mee bezig waren, Trinity had er geen speciale rol in dus het dansje kende ze al uit haar hoofd. De muziek starte en Trinity begon met de rest mee te dansen toen ze haar plaats gevonden had.

Marina keek, gewoon keek. Ze was onder de indruk hoeveel verschillende passen ze deden. Er was herhaling, contrast, variatie. De drie basisbegrippen, maar nog zoveel meer. Veel te veel, Marina zou niet kunnen beschrijven wat ze zag. Er waren "achtergronddanseresse", iets waar Trinity tot behoorde en er waren solodanseressen.

Aan het eind van de dans bleef Trinity beleefd staan luisteren naar de op en aanmerkingen over wat er nog verbeterd moest worden. Toen klopte de lerares in haar handen en gaf aan dat de training afgelopen was. Trinity liep met een glimlach naar Marina toe "Zullen we gaan?" vroeg ze, ze had wel zin om nu naar buiten te gaan.

Eigenlijk moest Marina nu beginnen te oefenen, maar dat sloeg ze overboord. Ze knikte, ze zou wel op een andere keer oefenen. Ze had toch net gezien dat de CD-speler hier ver te zoeken was, en piano kon ze niet spelen.

Jenn kwam aansjokken in de kleedkamers. Ze had er geen zin in, omdat ze nu weer een nieuwe start moest maken. Ze kende alleen nog maar Miep. Ze zag dat er al veel spullen in de kleedkamer lagen en een paar meiden naar haar kijken. Ze gaf ze een flauwe glimlach, geen zin om hoi te zeggen en pleurde haar spullen neer op een leeg plekje.

Trinity keek in de spiegel naar het meisje dat binnen kwam, ze kwam haar niet bekend voor. Iets wat opvallend was aangezien het jaar al een tijdje bezig was. Ze knoopte het elastiekje om de verplichte knot voor de les. Ze lietp terug naar haar plek om haar beenwarmers uit haar tas te vissen "Ben je nieuw?" vroeg ze uit het niets aan het meisje dat binnen kwam gelopen. Anders moets ze haar gewoon gezien hebben, het balletgroepje was nou niet bepaald groot hier op school.

Jenn keek naar het meisje dat haar aansprak. Ze had niet zo zin om te reageren, maar ze deed het toch maar, aangezien ze anders nooit vrienden zou maken. 'Jups.' Ze keek weer naar haar tas en deed haar broek uit. Daarna trok ze haar shirt uit en trok haar balletpakje aan. Ze deed haar haar in een knot en keek in de spiegel.

Trnity deed haar best om niet te gaan lachen toen ze het balletpakje van het meisje zag. Geen enkel ander meisje liep in zo'n pakje, dat was te 'cliché' eigenlijk liep iedereen gewoon in een strak zwart hempdje en een zwarte gymbroek of iets dergelijks. Al waren het in plaats van wijde nog redelijk strakke pijpen om de bewegingen duidelijk te zien. Ook andere meisjes zaten wat te giegelen toen ze het zagen. Uit haar tas pakte ze een bolero vestje voor haar blote armen, straks zou ze het warm genoeg krijgen, nu was het gewoon ronduit koud.

'Wat nou? Gaan jullie nu ook al zo doen? Jullie kennen mij niet eens! Stelletje losers!' Jenn barsste uit. Ze zou deze giegelende meiden wel terugpakken. Stelletje bitches. Ze pakte haar blackberry en rende naar de deur, die naar de danszaal liep.

"die gaat het nog zwaar krijgen." mompelde Trinity verbaast toen Jenn de zaal uitstormde. Als je in deze school niet tegen wat gegiegel kon, dan zou het niet goedkomen. Ze pakte haar schoentjes uit haar tas en liep de hal door richting de danszaal. Achter zich hoorde ze nog wat verbaasd gegiegel over de uitbarsting van het nieuwe meisje. Waarschijnlijk had ze het boek: hoe maakt ik een slechte eerste indruk for dummy's, te vaak gelezen. (waah hoezo inspiloos). Ze liep de zaal in waar het op het ene meisje na nog leeg was.

Eef je maakt mijn verhaal weer anders, irritantje .

Waarom moet ik altijd aan het verleden herinnert worden? Waarom kunnen mensen mij nooit eens met rust laten? Jenn stapte de danszaal in, waar het opvallend leeg was. Ze liep naar de spiegels en zag zichzelf staan.Het magere meisje met het mooie zwarte haar. Ze besloot om haar woede in haar dans te leggen, en sprong een paar mooie sprongen, gevolgd door plie's.

ik maak niks anders hoor ?
-
Trinity ging bij de spiegels op de grond zitten. In de spiegel hield ze Jenn in de gaten die uit het niks leek te beginnen met dansen. Alsof ze het meisje was voelde ze haar spieren alweer protesteren. Waarom gingz e niet eerst rekken? Nouja, misschien wilde ze spierpijn krijgen? Zonder waat te zeggen spreidde ze haar benen en boog met haar lichaam naar rechts om daar haar tenen vast te pakken.

Jawel, Trinity moest Jenn niet uitlachen, dat was flauw:(. doet me denken aan het uitlachen van diego.
-----
Jenn voelde haar spieren bewegen en pijnlijk worden, maar het kon haar niets schelen. Waar zou Esther nu zijn? Het was allemaal zo anders geworden nu Esther er niet meer was. Ze had zich afgezonderd van haar populaire groepje, en was een soort schild tegen de wereld om haar heen geworden. Ze voelde zich nu weer net zo. Ze had nogwel besloten wat aardiger te doen dan normaal. Jenn draaide een pirouette en zag de wereld om haar heen draaien. (ze valt niet flauw als je dat nu gaat denken xD)

xd zo is trinity eenmaal maar ze lachtte niet, ze moest zich inhouden om niet te gaan lachen ^^ XD
-
Trinity kon het niet meer aanzien toen ze ook nog eens aan d'r pirrouette begon. "Ben je gek geworden?" riep ze haar toe terwijl ze met haar andere been begon te rekken. "Over enkele seconde loop je een gescheurde spier op honn." haar Franse accent was duidelijk te horen, maar dat was standaard. Eigenlijk had ze wat vinnigers op willen merken, iets over dat ze zo'n beginneling die begon zonder warming up nooit hadden toe moeten laten. Maar ze was in een goede bui op het moment.