Binnenzwembad alleen voor studenten.

Het zwembad is overdekt en ook echt niet zo groot. Je mag er gratis zwemmen. Je kan er ook eten kopen maar dat is echt heel duur. Deze plek is alleen voor studenten van Franklin high. Het is er wel druk maar het is niet overvol.

Mensen: Maakt niet uit
Regels: Geen gevechten of ruzies.

Ethan stond te twijfelen voor het zwembad. Hij was op een of andere manier door iemand gestrikt om hierheen te gaan en iets anders te doen dan tekenen, muziekspelen of het minimale beetje huiswerk maken. Hij zuchtte en gooide uiteindelijk zijn capuchon naar achteren. Hij wist neit echt of hij zou gaan zwemmen, hij zou toch wel opmerkingen krijgen over zijn tatoo of dat hij aan de magere kant was, of de dunne bijna niet zichtbare horizontale lidtekens bij zijn polsen.

Dylan liep vrolijk met zijn gymtas naar het zwembad. Hij vond het altijd heerlijk om in het water te liggen en om te weten dat je ieder moment vrij kon zijn. Of nou ja bij wijze van spreken dan. Hij bleef even staan toen er een jongen een beetje twijfelachtig voor de deur stond.' Weet je het al?' Vroeg hij op een vriendelijke toon,' Je staat er zo twijfelachtig bij.'

Ethan keek meteen om en gooide zijn capuchon naar achteren. "Niet echt" hij probeerde zich NIET te consentreren op de muziek die uit zijn oortje kwam. Als hij zich op liet slokken door tekenen of muziek dan was hij neit echt meer op aarde, zoals Marina al had opgemerkt

Dylan liep even naar hem toe en keek hem onderzoekend aan,' Volgens mij kom je hier ook niet vaak als ik me niet vergis. Ik zou zeggen gewoon naar binnen gaan en kijken of het iets voor jou is zo niet dan kan je altijd nog wel weg gaan.' Hij keek vriendelijk en stak zijn hand uit,' Ik ben Dylan by the way.' Weer was hij vergeten zijn naam te zeggen hij moest dat echt gaan aanleren.

Ethan showde een zeldzaam maar flauw glimalchje "Ik ben Ethan, en je zal wel gelijk hebben." hij zette zijn Ipod uit en begon naar de deur te slenteren. Hij voelde zich eenzaam nu hij zijn viool niet bij zich had, maar ja, wie nam er dan ook een zeer water gevoelig instrument mee naar een zwembad

Dylan liep iets achter hem voor het geval hij terug zou gaan om nog langer te twijfelen. Dan zou hij hem echt gewoon meetrekken het water in want zelf vond hij het een heerlijk gevoel en als hij de jongen echt goed had ingeschat Ethan niet heel erg maar het kon geen kwaad om het te proberen vond hij. Even ging zijn hand als een soort automatisme doorzijn haren maar gelijk ging hij weer terug want nu zat zijn haar recht overeind.

een poosje later

Ethan liep naar het water in zijn, hoe kan het ook anders, zwarte zwembroek. Hij voelde zich aardig ongemakkelijk in een zwembad. neit dat hij niet of slecht kon zwemmen, in tegendeel. Aleen had hij sinds zijn ouders waren overleden nooit meer gezwommen. Ze gingen vroegel altijd iedere week met z'n drien.

Dylan lag al in het water en voelde dat hij wat losser begon te worden. Hij keek even naar de zwembroek van Ethan en naar de zijne. Eigenlijk waren Ethan en Dylan heel verschillend merkte hij op. Zijn zwembroek was namelijk alles behalve zwart, hij had er één met een hawaii printje gewoon omdat hij die leuk vond en het hem deed denken aan vakantie.

/Ethan ging aan de rand van het zwembad zitten en stak zijn voeten in het water "Nu maar eens zien of je het net als fietsen nooit verleerd" mompelde hij zacht. Hij liet zich in eht water zakken en stond nu op de bodem. "Ik ben tenminste nog neit verdronken" mompelde hij voor hij voorzichtig begon te zwemmen. het was neit al te erg. Hij wist nog wel hoe het moest en dook onder. zodra hij weer boven kwam hingen zijn zwarte krullen slap en kleddernat in zijn gezicht

Dylan keek even geamusserd toe. Hij ging zelf wel een paar baantjes trekken. Toen hij de zwarte krullen weer omhoog zag komen zwom hij ernaar toe. Je kon het gezicht van Ethan niet echt goed meer zien door de krullen maar het zag er wel grappig uit.' Nou was het zo erg?' Hij keek vriendelijk en bedoelde deze opmerking ook helemaal niet gemeen ofzo.

Ethan keek met een -_- gezicht (weet neit hoe je het anders moest zeggen) "Nee dat neit, ik heb gewoon al twee jaar niet meer gezwommen" hij streek een aantal verzopen krullen uit zijn gezicht. Hij vond eht wel prettig in het water. Al miste er toch wat.

Dylan keek hem even ongelovig aan,' Ohh dat wist ik niet, ik zou niet weten hoe je dat voor elkaar krijgt, ik vind het heerlijk om te zwemmen. Is er een rede voor? Of mag ik die niet weten?' Hij keek even nieuwschierig. Het ging hem ook helemaal niks aan toch wilde hij het wel weten.

Ethan rolde met zijn ogen "HEt heeft te maken met een depressie en de redenen waarom ik naar amerika verhuis ben" zijn gezicht verriet al dat hij geen zin had er meer over te zeggen. Hij liet zich rustigop zijn rug op het water drijven

Dylan knikte alleen maar en zwom een nieuw baantje. Ethan was niet het soort gezelschap waar hij normaal mee rond hing maar hij mocht zich ook wel weer aan gaan passen aan andere mensen dus dit was een goeie gelegenheid.

Ethan dook onder en zwom een heel eind voor hij weer boven kwam. HEt boeide hem eigenlijk neit wat Dylan van hem zou vinden. hij zou hem vast, ent als iedereen, vreemd vinden. Welke jongen was nu te mager, had een depressie, ontweek alle gym lessen en had een tattoo van een kat op zijn schouderblad

Dylan keek weer naar Ethan, hij was nou niet heel erg spraakzaam maar zo erg vond hij het ook weer niet. Dylan was gewoon heel sociaal ingesteld dat hoefde andere mensen niet en dat moest hij respecteren.' Mag ik vragen wat er is met je tattoo?' hij had er zelf ook wel één maar die was niet heel erg duidelijk en er stond alleen maar in het grieks, Iets goed doen is goed zijn, het stond op zijn heup maar het betekende ook weer niet al te veel voor hem.

Ethan keek op "Oh" hij dacht even na "Niet echt heel bijzonder of zo. Aleen mijn kat is zegmaar alles van thuis wat ik heb samen emt een viool. die is dus wel belangrijk voor me weetje. Meer kan ik er ook neit van maken "

Dylan liet de woorden tot hem doordringen en vond het een best mooie reden voor een tattoo.' In dat geval vind ik hem echt heel gaaf!' Hij keek vriendelijk en zwom nog een baantje tot hij genoeg had en aan de kant ging zitten.' Ik kijk niet raar op van een tattoo maar die van jou verbaasde me gewoon nogal.'

Ethan ging na een poosje naast Dylan zitten "Dank je" hij gooide zijn natte krullen uit zijn gezicht "Je ziet haar misschien een eker op school rondwandelen. ze is zwart en loopt altijd achter mij of Marina aan. ze komt trouwens ook wel eens de klas in sneaken"

Dylan keek even bewonderd,' Oké gezellig ik vind poesen altijd wel leuk. En ik heb haar nog niet gezien.' Hij vond het wel fijn dat het gesprek niet zo heel voor de hand lag,' Hoe heet ze?' Hij keek naar Ethan, zo slecht was het ook weer niet om met hem te praten. Je moest alleen de juiste onderwerpen vinden.

Ethan glimalchte "Ze heet Liane. Ze vind mensen heel gemakkelijk aardig zolang ze niemand pesten" hijkeek naar het water "Ze lijkt mensen heel makkelijk te begrijpen, dat is eigenlijk best vreemd voor een kat. Als ze bijvoorbeeld een klaslokaal uit is gezet blijft ze voor de deur wachten tot ik naar buiten kom. Of als zer naar binnen moet wacht ze gewoon tot een deur of raam opengaat. Ook is ze erg tam." hij glimalchte "Eigenlijk wel grappig, ik zit hier nu al twee jaar op school en toch zijn sommige docenten van me nog neit gewend aan haar."

Dylan grinnikte even, hij vond het altijd heel leuk om poesen te zien en vond het ook hele gezellige beesten.' Wat leuk! Ik wou dat ik een poes had maar ik vergeet veel en ik zou maar wat bang zijn dat ik vergeet hem of haar eten te geven.' Hij begon lichtelijk te blozen en er stond een glimlach op zijn gezicht.

Ethan glimalchte "Mwa. Ik vind eht neit zo lastig. Ik vergeet haar meer dan eens te voeren, maar dan gaat ze bedelen in de kantine en dan zit ze alweer vol" hij glimalchte "En anders dan gaat ze ook maar bedelen bij Marina, die is ook dol op d'r"

Dylan grinnikte even heel kort,' Ja oké dan gaat het al wat beter. Zou ze mij mogen denk je?' Hij keek even vriendelijk naar Ethan en bewoog zijn benen heen en weer in het water. Het gaf een soort rustgevend gevoel om nog half in het water te zijn. Dylan keek even het zwembad rond, het was best wel rustig als je na kon gaan dat het er normaal over vol zat.