Binnenzwembad alleen voor studenten.

Ethan glimalchte "Vast wel. Tenzij je d'r een trap verkoopt of mensen die ze aardig vind treiterd." hij keek naar het water en spetterde een beetje met zijn voeten. Het was lang geleden dat hij had gezwommen. De geur van een zwembad was hem vreemd geworden.

Dylan glimlachte breed,' Dat doe ik niet en ik hoop dat ze me aardig gaat vinden!' Hij liet zich weer in het zwembad glijden en begon langzaam baantjes te trekken. Toch bleef zijn blik op Ethan gericht. Hij was anders dan de meeste jongens hier op school maar hij vond het niet erg. Dylan vond dat hij anders voor oordelen kreeg dus ging met de meest uit eengesproken mensen om.

Ethan wist dat hij anders was. Dat wist hij heel goed. Veel mensen wilden ook neit eens proberen vrienden met hem te worden. Waarschijnlijk omdat hij zo dromerig was dat hij af en toe halverwege een gesprek opeens stil was en neit meer reageerde tot ze hem door elkaar schudde

Dylan ging weer aan de kant maar lag nog steeds in het water,' Wat houd jou nou eigenlijk bezig want volgens mij doe jij geen basketbal ofzo?' Hij was best geïntereseerd in Ethan. Hij had een leven dat niet al te voorspellend was en dat maakte het voor Dylan leuk om naar te luisteren. Ander had hij het idee dat hij naar zijn eigen verhaal luisterde en dat wilde hij nooit.

Ethan lachte "Ik houd neit van sport. Ik heb twee linkervoeten, ik klink als een schorre cavia en kan neit acteren. Nee ik speel" hij glimalchte "Viool en Piano om precies te zijn. Ook tekenen ik veel, maar daarvoor zit ik niet op Franklin High."

Dylan lusiterde aandachtig,' Nou dan ben je precies het tegenovergestelde van mij.' Hij lachtte een beetje schamper. Hij wist niet of Ethan daar vrede mee had maar Dylan had opzich helemaal geen problemen met de verschillende hobby's. En tekenen was gewoon stoer dus dat vond hij maar wat gaaf om te zien. Dylan had het altijd al jammer gevonden dat hij niet echt creatief was aangelegd. En hij had geen geduld om het zichzelf aan te leren. Hij had sowieso niet echt geduld met dingen.

Ethan glimalchte "Dus jij kan wel sporten, en dansen en zingen?" hij glimalchte en keek naar het water. Door het zwemmen was zijn humeur een beetje opgefleurd. Iets wat niet vaak gebeurde. HEt was ook toen die ene middag gebeurd bij Marina. Die was nu een vriend, net als Lucy

Dylan lachtte om de opmerking van Ethan,' Nou ik ben gek op sporten en dansen alleen ik zing volgens mij nog erger dan jij dus ik ben geen superman! Ik speel de drum.' Hij glimlacht even naar Ethan. Het water deed Ethan volgens hem wel goed want hij zag er een stuk vrolijker uit of verbeelde hij dat nou? Hij wist het niet en hij ging dat ook niet beoordelen.

Ethan knikte "Ach men kan neit alles hebben. Ik vind het al knap dat je kan dansen. Ik heb wel een ritmegevoel, maar twee linkervoeten en een zeer neit flexibel lichaam. Beiden schijn ik van mijn vader te hebben." hij glimalchte nu iets flauwer "Net als het muziektalent. dat komt ook zekerwetenvan die kant"

Dylan keek naar Ethan, hij zag er nou ook weer niet stijf(oké niet verkeerd opvatten!) uit ofzo.' Volgens mij valt dat niet flexiebele best mee en sowieso is het ritme gevoel het belangrijkst! En dat je viool speelt vind ik echt heel stoer want dat heb ik echt nog maar 2 mensen zien doen!' Hij keek naar het water en wist toen niks meer te zeggen.

Ethan glimalchte "Je hebt me blijkbaar nog nooit zien tekenen of spelen. Dan zit ik dood en doodstil" hij glimalchte "Maar ik speel al twee jaar hier op school viool. En ik ken als enige andere violist Lucy, speelt er nog iemand?" hij wilde eht graag weten. Om te weten naar wie hij moestkijken om een duet te spelen. Hij had het erg leuk gevonden samen emt Lucy te spelen

Dylan schudde zijn hoofd,' Nee ik ken maar twee violisten en alle twee zitten ze bij mij in de familie. Jij bent de eerste die ik ken van school die viool speelt.' Hij zegt het alsof het niks is maar hij praat normaal nooit over zijn familie. Het geeft hem geen fijn gevoel omdat hij helemaal geen band heeft met hun.

Ethan knikte "Jammer. Alle violisten in mijn familie zijn niet meer" hij keek naar de grond "Dat zijn er twee." hij beet opz ijn lip. Het was een beetje een gevoelige onderwerpen. hij had veel gevoelige onderwerpen. De dood, familie, alles van voor twee jaar geleden, het overgrote deel de laatste twee jaar, autoongelukken, alcohol, en werkelijk alledingen die naar zijn ouders verwezen

Dylan knikte begrijpelijk,' Dan hebben we dat gemeen!' Bij hem was het precies zo. Zijn lievelings tantes speelde viool en dat was toen ook de enige rede waarom hij het ook wou spelen. Hij zat altijd bij de twee tantes maar ze waren dood gegaan door een brand in hun huis. Het was pijnlijk om dat te moeten horen als klein kind van 11 maar toch was het voor Dylan wel makkelijk om zich erover heen te zetten.

Ethan knikte "Dan hebben we twee dingen gemeen, de twee violisen in onze vfamilie zijn er neit meer en we kunnen allebei neit zingen" hij glimalchte "Maar wat dans je, ik weet dat er veel stijlen zijn." hij glimalchte "Ik weet wel welke muziek waarbij hoort maar dan houd eht op maar ja"

Dylan schoot in de lach,' Ik doe kwa dansen aan break, hiphop en modern.' Hij wist bij de helft niet eens wat voor soort muziek er echt goed bij paste.' Ohh en ik heb ballet gedaan maar een maillot word niks voor mij.' Hij grijnsde en kon het niet laten om zichzelf een beetje uit te lachen.

Ethen grijnsde "Okee, voor die dansstijlebn valt er neit veel te doen voor een viool ofpiano, maar emt een keyboard valt er nog wat te redden" hij glimalchte "jeetje, ik ben nu vooral dansers tegengekomen. Marina, trinity, evan, jij" hij glimalchte "En de rest is me alweer ontglipt of weet ik de naam neit."

Dylan moest lachen bij het horen van Trinity's naam. De rest kende hij niet.' Aghh ik dans omdat ik het leuk vind maar ik ben aangenomen vanwege mijn drumspel.' Niet dat hij daar zelf heel te vreden mee was. Hij vond zichzelf nooit echt goed klinken maar andere blijkbaar wel.

Ethan glimalchte "Tja," hij glimalchte "Weetje, ik ben blij dat dit jaar veel beter gaat dan de vorige twee" zei hij zonder zijn blik af te laten wijken van eht water. Hij keek neit op "Ik negeer nu neit iedereen perongeluk of expres" hij glimalchte

Dylan grinnikte,' Hoe kan je nou weer iemand perongeluk negeren? En wacht als ik goed kan rekenen wat ik dus absoluut niet kan dan zit jij in de derde nu, en ik ook!' Wat gezellig xD. Hij keek naar het water en begon het eigenlijk best koud te krijgen omdat hij al een tijdje niks meer deed.

Ethan keek nogal schuldbewust "Als ik aan het tekenen, muziekmaken of gewoon aan het denken ben dan ben ik me zegmaar absoluut neit meer bewust van alles om me heen. Dan heb ik door dat er iemand tegen me schreeuwd als die me een tik tegen mijn arm geeft. of als Liane aandacht wilt springt ze op mijn schetsboek" hij glimalchte "Ik zit inderdaad in eht derde. Ik ben twee jaar terug pas in amerika gekomen, maar heb daarvoor ookal om een kunstschool in london gezeten" hij glimalchte naar Dylan. "Maar we zittne bij elkaar in de klas dus"

Dylna lachtte en hoorde het verhaal van Ethan aan,' Ik heb percies hetzelfde maar dan tijdens dansen. Ik kan mezelf er een soort van in verdrinken en iedereen en alles kan naast me komen dansen of tegen me beginnen te praten ik zal het niet eens door hebben tot de muziek stopt of ik een dans pas fout doe.' Hij lachtte even.' Ja we zitten bij elkaar in de klas. Maar volgens mij kan je het hier niet echt klas noemen. We volgen af ten toe lessen met elkaar.' Hij lachtte een beetje wazig hij was met zijn gedachtes heel ergens anders.

Ethan knikte "HEt is meer dat we in hetzelfde leerjaar zitten." hij keek naar zijn voeten in het water "Al weet ik neit echt wie er bij me in de klas zitten. ik ben nooit zo bezig met andere mensen. Ik staar gewoon uit het raam." hij glimalchte

Claire liep heupwiegend in haar blauwe bikini langs de rand van het zwembad. er waren niet heel veel mensen, maar ze kende er de meeste wel van, maar een paar niet. op een gegeven moment ging ze maar op de rand zitten en liet haar benen in het water hangen. ze zou zo wel gaan zwemmen, maar het was een soort van gewoonte te worden om eerst even te kijken of er nog leuke jongens waren. ze haalde een hand door haar haren en keek wat rond. een paar meter verderop zaten jongens met elkaar te praten. ze keek even schattend naar ze en trok de conclusie dat ze er allebei niet verkeerd uitzagen.

Ethan wrote:

Ethan knikte "HEt is meer dat we in hetzelfde leerjaar zitten." hij keek naar zijn voeten in het water "Al weet ik neit echt wie er bij me in de klas zitten. ik ben nooit zo bezig met andere mensen. Ik staar gewoon uit het raam." hij glimalchte

Dylan knikte even en besloot er toen maar niet verder op in te gaan,' Nee ik let alleen op de meiden omdat ik gewoon echt iets te veel flirt.' Hij lachtte een beetje onschuldig en keek als een soort automatisme om zich heen om te kijken of er nog een leuke meid hier was. Er zat een meisje een paar meter verderop die naar hun keek en voor zover hij kon zien was ze echt mooi.