Jongens slaapzaal 1.

Het is een hele grote rechthoekige ruimte. Je hebt een simpel houten bed, met een dekbed met kleur naar keuze. Onder je bed heb je lades, dit is je kast voor kleren en andere spullen, je hebt een kleine bijzettafel met lampje erop. Je hebt twee buurmannen en voor de rest nog allemaal jongens om je heen. Het is helder en open. Grote ramen, waarvan de gordijnen in de avond dicht gaan.

Personen: Veel.
Regels: Doordeweeks moeten 11 uur de lichten uit.

Mike liep de slaapzaal in. Het was rustiger dan hij had verwacht. Toen hij om zich heen keek waren er nog weinig bedden over. Mike koos voor een bed in de hoek met grijze dekens. Zuchtend gooide hij zijn sporttas op bed neer, daarna legde hij zijn gitaarkoffer op het bed. Nadat hij om zich heen had gekeken ritste hij zijn tas open en haalde hij de kleren eruit. Daarna opende hij de lades en legde hij zijn kleding erin. Het duurde maar een paar minuten voor hij klaar was. Als laatste propte hij de sporttas in de lade waar het meeste ruimte over was.

Oliver kwam de slaapzaal in. De vertrouwde geur van goedkoop wasmiddel brandde in zijn neus, er was maar één jongen. 'Hallo' Zei hij opgewekt en hij stak zijn hand uit 'Ik ben Oliver, Oliver Shay' Hij schudde met zijn hoofd om een pluk haar goed te doen. Intussen had hij zijn tas al op een leg bed gelegd.

Mike keek op toen iemand tegen hem praatte. De jongen die sprak stelde zich voor als Oliver Shay. Oliver had zijn hand uitgestoken die Mike kort maar vriendelijk schudde. "Hey. Ik ben Mike, en Christopher Rhodes komt er nog achteraan." Oliver zag er op het eerste gezicht wel aardig uit. "Hee, wacht. Ik ken jou ergens van. Jij zit toch ook in het vijfde jaar?"

'Het 4de' Verbeterde Oliver hem 'Een extra jaar blijven eh..' Hij snoof 'Kleuteren' Een grijns versierde zijn gezicht en hij ging zijn tas een beetje uitpakken. Hij legde zijn gitaar tas naast het bed en legde zijn 2de paar sneakers onder in de kast.

((Oh, kan je met 18 jaar ook nog in het 4e jaar zitten? x'3 Kom ik ook achter. Mike zit wel vanaf nu in het vierde jaar. Anders is hij een beetje bejaard. x3))

"Je leek op iemand van wie ik de naam niet wist. En die zit bij een vriend van me in de klas. En die zit in het vijfde jaar. Ik zelf zit ook in het vierde jaar." Mike keek een beetje raar. Maar zoals altijd was hij een beetje vaag.

((Rare wending. Maar ik ben een beetje dom. ))

Nahaha, boeiend :3
_
'Eh, ja natuurlijk!' Oliver kriebelde an zijn oor. Hij legde zijn laatste spullen goed en ging liggen op het bed. Hij gaapte 'Jezus, ik ben op terwijl ik niets gedaan heb..' Hij wreef in zijn ogen.

Tyler ging op zijn bed zitten, wat tegenover die van Jay stond en keek zijn broer aan "oké what's up?" hij had een blik naar dppr de slaapzaal geworpen en gemekrt dat deze totaal leeg was dus hadden ze daar weinig last van. Met zijn hand streeks hij over zijn bijna kale hoofd, gewoon omdat het een gewoonte was.

Jay ging op zijn eigen bed tegenover Tyler zitten en legde zijn armen op zijn bovenbenen. hij keek een paar seconden lang naar zijn handen en keek toen met een serieus maar verdrietig gezicht naar Tyler. hij wist niet zo goed hoe hij moest beginnen, maar bedacht dat hij het maar beter meteen kon zeggen, dan erom heen blijven draaien. ' net.. in de eetzaal... werd ik opeens heel boos, ik weet wel dat ik dat vaker heb, maar nu... ik wilde die gozer slaan, niet zomaar, maar gewoon... totdat hij niet meer bij zou komen.' zei hij hakkelend. hij wist wel dat het niet ' maar gewoon' was, het was helemaal niet gewoon, dacht hij. er liep een rilling over zijn rug toen hij nadacht over de vorige aanvaring met een jongen. hij had het verband, wat Cathy erom heen had gedaan, niet meer om zijn middel, maar het was nog wel gevoelig.hij herinnerde zich weer het gezicht, onder het bloed, de neus scheef geknakt, de versufte blik.

Tyler luisterde naar wat Jay vertelde zonder zijn blik van hem af te houden. Eerlijk gezegd wist hij niet bepaald hoe hij hierop zou moeten reageren. "Het lag v ast aan Alex, dat joch vragt er gewoon om neergeslagen te worden?" hij hij uiteindelijk twijfelend. Okay het was het stomste wat hij kon zeggen op het moment, hij hielp Jay er nou niet bepaald mee, maar hij wist niks anders. Hij was geen psycholoog en begreep niet bepaald wat Jay bedoelde.

Jay schudde zijn hoofd en zei:' misschien, maar dat bedoel ik niet. ik wilde dat hij nooit meer zou bijkomen.... dat hij dood was' het laatste zei hij zo zachtjes dat hij niet zeker wist of Tyler het wel gehoord had. ook al was er niemand anders in de zaal, hij vertrouwde het toch niet helemaal. Jay klemde zijn kaken op elkaar. hij was er nog niet helemaal achter wat het betekende dat hij dat dacht, maar het was in ieder geval niet goed, helemaal niet goed.

Dj zat in een kleermakerszit op zijn bed. Hij had zijn mp3-speler aanstaan en de oortjes zaten in zijn oren. Ergens had hij zin om op te staan en naar de danszalen te lopen, maar iets hield hem tegen. Hij dacht na, over wat hij moest doen, over wie hij nu echt was. Gewoon over zijn leven. Het was rustig omdat het prachtig weer buiten was dus eigenlijk iedereen was buiten terwijl hij zichzelf afzonderde om na te denken. Om gewon alleen te zijn. Om even weer in zijn rol te komen.

Sky was gestressed zijn tas overhoop aan het halen, zijn wenkbrauwen vormden een diepe frons en zijn ogen stonden duister. "Damn," fluisterde hij, "sigaretten, sigaretten," hij ging weer op de rand van zijn bed zitten en liet de tas op de grond glijden. Hij hield de rand van het bed vast en trommelde rusteloos met zijn vingers op het hout. "Ik wist zeker dat... ja, ze lagen echt hier." mompelde hij.
Hij zuchtte en keek om zich heen, hij kende nog niet zo heel veel mensen van zijn slaapzaal, en hij had geen idee of er hier iemand was die rookte. Een paar bedden verderop zat een jongen, met zijn rug naar Sky toe. Sky wist de naam van de jongen niet meer helemaal zeker, maar hij dacht dat hij andere mensen hem wel eens aan had horen spreken met 'Dj'. "Ehm, Dj?" Vroeg hij in het wilde weg, "Weet jij toevallig waar ik sigaretten kan krijgen?"

Dj schrok op toen hij iemand zijn naam hoorde zeggen. Hij draaide zich een beetje verwilderd om en keek naar de jongen. Hij wist zeker dat hij nog nooit met hem had gepraat en hij wist ook zijn naam niet. Hij maakte zich niet druk om hoe de jongen aan zijn naam kwam. 'Ik heb wel een sigaret voor je.' zei hij toen tegen de jongen. Hij boog zich even voorover over het bed heen en trok een van de lades onder zijn bed er iets onderuit. Hij pakte zijn pakje sigaretten uit de lade en gooide hem daarna met een boog naar de jongen. 'Mag ik weten aan wie ik mijn sigaretten geef?' vroeg hij toen. De jongen zag er duidelijk uit dat hij sigaretten hard nodig had dus het maakte hem niet uit dat hij nu zijn sigaretten kwijt was. Hij haalde wel weer een keer nieuwe.

Sky ving het pakje sigaretten behendig op en glimlache opgelucht en dankbaar naar Dj, "Dankje," zei hij terwijl hij naar het raam liep, een sigaret uit het pakje haalde en deze snel opstak. Hij inhaleerde diep en zuchtte, waarna hij eenbeetje onspannener ging staan en tegen de muur aan leunde, pas toen keek hij Dj weer aan en nam hij de sigaret weer tussen zijn vingers, "Ik ben Sky, ik geloof niet dat wij ooit eerder gepraat hebben hè? Ik speel gitaar."

Dj moest heel even moeite doen om zijn gedachten weer bij het gesprek te houden. 'Dj maar dat wist je blijkbaar al, en nee ik geloof van niet.' zei hij toen. Heel even keek hij naar buiten. 'Ik dans.' zei hij toen. Hij was altijd bijzonder geïnteresseerd in mensen die muziek maakte. Het was nodig voor zijn dansen en vaak ook nodig als hij wilde draaien.

Sky fronste, en nam nog een trekje van zijn sigaret, Dj leek een beetje afwezig, maar ja, Sky had hem dan ook onverwachts gestoord, dus waarschijnlijk was de jongen gewoon wat afgeleid door iets. "Dans, huh?" Zei hij, zijn nieuwsgierigheid geprikkeld, hij hield wel van dans, ook al hij was zelf dan wel zo onhandig als een soort dronken hark, hij kon er erg van genieten om naar mooie dans te kijken. "Wat voor dans, als ik vragen mag?" Vroeg hij met een nieuwsgierige glimlach.

Dj glimlachte een beetje toen hij aan dansen dacht. Het was zijn leven geworden, zoals eerst overleven zijn leven was. 'Hiphop en soms ook nog streetdance maar vooral hiphop.' zei hij toen.

"Nice," zei Sky met een glimlach, "dat past wel bij je. ...Niet dat ik je zo geweldig goed ken ofzo, maar je weet wel, je lijkt me wel een beetje zo'n type." Sky keek nog even naar Dj, en toen naar buiten, het was een mooie dag geweest, maar in de verte zag hij de donkere regenwolken al aankomen. "Geweldig..." mompelde hij zachtjes.

Dj glimlachte een beetje om wat de jongen allemaal zei. 'Je hebt wel meer door dan mijn beste vrienden hoor.' zei hij toen. Dat was waar. Zijn "beste" vrienden of tenminste de jongen die hij dacht dat zijn beste vrienden waren vonden het totaal niet leuk dat hij was gaan dansen en hadden ook altijd geroepen dat het niet goed voor hem was en dat het niet iets was wat hij hoorde te oden.

Sky keek weer terug naar Dj en gaf hem een onderzoekende blik, "Hm." Hij bestudeerde het gezicht van de jongen en keek voor het eerst echt goed naar zijn ogen. "Je ziet er moe uit." Was zijn conclusie. "Op meer dan één manier, maar..." hij keek even verlegen weg, "sorry als ik me nu met iets bemoei wat me niks aangaat."

Dj sloot heel even zijn ogen. Hij probeerd altijd om het niet op te laten vallen dat hij ergens mee zat. Maar zijn gezicht en vooral zijn ogen verrade hem altijd, elke keer weer. 'Het maakt niet uit dat je er iets over zegt. Alleen moet je niet van mij verwachtten dat ik je nu een uitleg ga geven.' zei hij tegen Sky. Hij had het toch al gezien van Dj's gezicht alleen wilde Dj er verder niets over zeggen. Sky zou hem toch alleen maar vreemd vinden en ervan weg lopen waarschijnlijk.

Sky glimlachte vriendelijk, in een poging de jongen te laten zien dat hij het niet kwaad bedoelde, "Is goed hoor, ik snap het. We hebben allemaal wel zo'n beetje onze issues, denk ik." Sky liet zijn ogen even naar zijn sigaret afdwalen, en voelde even een soort 'triestheid' over zich heen komen. "Of niet soms." Voegde hij er zachtjes aan toe, niet echt met de bedoeling om gehoord te worden.

Dj opende zijn ogen weer. Hij wist wel dat iedereen iets had maar niemand zou hem echt accepteren, al uitzondering Diana dan maar voor de rest waren er geen uitzonderingen. 'Issues heeft iedereen, alleen sommige heeben ze iets groter dan andere.' zei hij toen impel.

"Hm, klopt." Sky gaf de jongen nog een laatste onderzoekende blik en drukte toen zijn sigaret uit, "Heb je misschien zin om ergens heen te gaan ofzo? Ik heb vandaag een vrije dag, en verder niet echt veel te doen..."