Gemengde les; dans.

Dylan legde zijn handen nu achter op haar onderrug en streelde daar lievelijk. Hij zoende haar nog steeds, maar wist dat hij zo moest ophouden want hier zoenen werkte niet al te goed. Straks na de les zou hij verder gaan. Hij stopte met veel moeite en keek haar even lief aan.' Daar had ik dus graag een kus gewild.' Hij lachtte en was blij dat Trinity er geen enkel probleem van had gemaakt dat hij haar had gezoend tijdens een normale dans les.

oké trinity is best wel gestoord
-
Trinity haalde met tegenzin haar hand uit de nek van Dylan, maar ze snapte dat het niet verstandig was om elkaar hier half uit te kleden met zoveel pottenkijkers en Claire. "Ik had niet anders verwacht." grijnste ze. Ondertussen was hetzelfde plukje wat eerder ontsnapt was uit haar staart weer losgeraakt. In de ele spiegels in de zaal kon ze het duidelijk zien. Snel propte ze het stukje vast. "Hoe gaat het met je knie? vroeg ze ineens.

Oké inderdaad Trinity is gestoord door zoiets te denken.
~~

Dylan grijnsde breed en was zijn knie helemaal vergeten tot ze er weer over begon,' Nou ik heb er helemaal niet aan gedacht dus zoveel pijn deed het dus ook weer niet.' Hij lachtte en streek het weer losgeraakte plukje achter haar oor. En gleed daarna even met zijn vingers langs haar wang.' Nou wat gaan we nu doen want de les is nog lang niet voorbij.' Hij kreeg een scheve grijns en keek toen de klas rond. Er waren niet al te veel mensen en hij kon nu toch eigenlijk niet meer dansen vanwege zijn knie. Dus hij zat zich een beetje af te vragen waarom hij hier nog was.

Trinity haalde haar schouders op "Goede vraag." zei ze terwijl ze hem aankeek, 1 hand op zijn pijnlijke knie. Niet drukkend, maar er gewoon opgelegd. "Ik zie jou niet nog een paar back...?" ze herhaalde een paar keer het woord tot ze op haar uiteindelijke zin terecht kwam "Backflip's doen?" twijfelend keek ze hem aan, of het de goede benaming was. Ze volgde zijn blik door de zaal waar sommige leerlingen echt aan het dansen waren, maar de helft ook gewoon wat aan het kletsen was.

Dylan schudde zijn hoofd,' Dat word het vandaag niet meer geloof ik.' Zijn knie deed een beetje pijn van de hand van Trinity en dat terwijl ze niet drukte. En je kon nou niet zeggen dat haar hand zwaar was.' Maar jij kan toch nog wel wat doen? Dan ga ik gewoon wel naar de slaapzaal ofzo om uit te rusten. Ik heb hier nu toch niet meer zo veel te doen behalve van jou schoonheid te genieten.' Hij zei het laatste op een beetje te flirterige manier en stak zijn tong naar haar uit.

Trinity gaf hem een plagend stootje met haar heup. Wat was het toch heerlijk om ongebonden te zijn, gewoon erop los kunnen flirten. "Is m'n schoonheid niet beredigend genoeg tegen verveling." zei ze op zo'n beledigende toon, dat het duidelijk was dat ze hem plaagde. Al zei de blik in haar ogen genoeg. Glimlachend keek ze hem aan, nu wat serieuzer "Kom je met je been de les uit, of heb ik een goed excuus om hem te skippen?"

Dylan gaf haar even snel een kus,' Natuurlijk is jou schoonheid meer dan genoeg maar dan ga jij je vervelen! En ik kan helemaal niet lopen dus je zult me wel moeten helpen!' Hij gaf haar een knipoog en kwam met moeite overeind. Straks had hij echt nog gelijk en kwam hij echt niet zonder haar hulp hier weg.

Trinity was blij met de kus, maar stond al snel op. "Dat moet geen probleem worden." grinnikte ze. Al zag ze dat het inderdaad niet zo gemakkelijk ging als Dylan het wilde voorkomen. Ze gebaarde naar de invalleraar dat ze met Dylan mee zou lopen. Al had ze niet het gevoel dat hij het doorhad en het hem wat kon schelen.

Dylan deed al geen moeite om naar de invalleraar te seinen. Die gozer zat met zijn neus op een meisje en zo te zien was hij haast even erg als Dylan dus die was vreselijk aan het flirten dacht Dylan. Het voelde goed om een beetje ondersteuning te krijgen van Trinity.' Dus waar gaan we heen eigenlijk?' Hij lachtte naar haar en kwam met veel moeite langzaam vooruit.

Trinity sloeg haar arm stevig om z'n middel heen in een poging voor wat extra ondersteuning "Ik gok zo dat we niet ver komen, dus zeg jij het maar." zei ze met een glimlach. D'r kleding zou ze later wel uit de kleedkamer vissen. En een plek verzinnen om heen te gaan wist ze niet echt. Ze wist niet hoe ver Dylan kon lopen met z'n been en had eigenlijk ook gewoon geen idee.

Dylan zijn ogen lichtte op maar zou deze plek wel voor hem houden.' Ik heb niet echt een idee. Anders gaan we gewoon naar de slaapzalen dan kom je gewoon bij mij op bed zitten en kletsen.' Hij keek haar vriendelijk aan maar zijn ogen stonden ondeugend. Hij vond het heel gezellig met Trinity en tot nu toe was zij de enige die hij had gezoend en waarvan hij wist dat het maar voor heel even was.

Trinity keek hem aan, met een glimlach "hmmm." zei ze nadenkend. AL dacht ze er niet echt over na "Klinkt goed, ga je de trap opkomen?. vroeg ze terwijl ze hem nog steeds dicht tegen haar aandrukte, in een poging om hem te ondersteunen.Natuurlijk ontging de ondeugende blik in zijn ogen haar niet. Maar hij hoefde niet e gaan denken dat ze zo ontzettend makkelijk het bed in te krijgen was. (*crash geluidje* wacht dacht trinity nou iets wat op een greintje verstand leek *crashgeluidje*) Maar wie weet werd het wel erg gezellig.

Dylan knikte en liep met wat hulp van Trinity het lokaal uit opweg naar de slaapzaal. Hij glimlachtte een beetje in zichzelf en streek met één hand even snel door zijn haar waardoor het rechtovereind kwam te staan. Niet dat hij er nu nog iets aan ging doen want het wilde toch nooit echt mee werken.

reageer jij bij de slaapzaal?
-
Trinity zag wat hij deed met zijn hand en grijnste "Je ziet er goed uit hoor." zei ze plagend. Al hield ze hem nog stevig vast, nooit van zichzelf verwacht dat ze zo 'verzorgend' kon zijn.

Ik heb met Dylan gereageerd!