Meisjes slaapzaal 1.

maakt niet uit... XD
Kira keek op toen ze de stem van Jenn hoorde. Ze wilde eigenlijk nog steeds antwoordt hebben van Trinity maar ze wist niet of Trinity het nog wel wilde vertellen. Ze wist überhaupt niet of Jenn en Trinity vrienden van elkaar waren.

Jenn keek naar Trinity. Ze had het erg gezellig gevonden toen ze gingen shoppen. 'Het was gezellig Trin,' zei ze tegen haar. Ze glimlachte naar Kira. Kira en Trinity beschouwde Jenn als vriendinnen, ze wist niet of Kira ook zo over haar dacht, maar Jenn dacht dat Trinity wel hetzelfde dacht.

Cathleen kwam met haar koffer en trolly de meiden kamer in. Ze zuchtte en nam de plek waar ze altijd lag. Ze zette haar koffer op het bed en haar trolly bij het raam. Meteen ging ze alles opbergen waar het hoorde. Al snel was ze klaar en ging ze op haar bed liggen, ze begroete heel koel de anderen even.

NEW

Claire zag wat bleek toen ze zich op haar bed liet vallen. ze draaide zich op haar rug en staarde naar het plafond. ze voelde zich verschrikkelijk misselijk en had al een paar keer bijna moeten overgeven. ze staarde naar het plafond, proberend niet te letten op de misselijkheid. vanmorgen was ze zo misselijk wakker geworden en had maar tegen een paar vriendinnen gezegd dat die tegen de leraar moest zeggen dat ze niet kwam. ze legde haar handen op haar buik en liet haar hoofd opzij vallen.

Nikki liep een klein beetje gehaast de slaapzaal op. Ze was iets vergeten en had het moeten ophalen van de leraar. Toen ze bij haar bed stond zag ze Claire pas op haar bed liggen. Nikki zag meteen dat Claire bleek zag en liep rustig op haar af. 'Hee Claire.' zei ze rustig, ze sprak niet heel hard omdat ze niet wist wat er met Claire was. 'Gaat het wel goed?' vroeg ze toen, haar stem was een klein beetje bezorgd. Ze kende Claire dan wel niet zo heel goed toch vond ze het niet leuk dat ze er ziek uitzag.

Claire keek niet op toen er iemand binnenkwam, maar toen diegene haar naam zei tilde ze haar hoofd een stukje op. ze zag Nikki staanen zei:' heei' ze ging helemaal overeind zitten, maar door de plotselinge beweging begon het te duizelen in haar hoofd en ze moest gauw haar handen achter zich neer zetten anders was ze gevallen. ' het gaat wel' zei ze nadat ze haar evenwicht had teruggevonden. ze loog dat ze barstte, maar het was ook zo stom om ' nee het gaat echt bagger' te zeggen.

Nikki plofte op het bed naast Claire neer. 'Oke je hoeft niets te vertellen, maar ik zie aan je dat je niet goed voeld.' zei ze tegen haar. Als Claire niets wilde vertellen maakte dat Nikki niet zoveel uit, alleen had ze er een beetje een hekel aan dat mensen over dingen logen. Dingen achterhouden oke dat deed zij ook zovaak maar dingen expres verdraaien hield ze niet van, al was het maar iets kleins als of je je goed voelde of niet.

CLaire keek een beetje schuldig naar Nikki en zuchtte. ' oke... ik voel me nou niet bepaald geweldig' zei ze en ze sloeg haar armen om haar knieen heen en keek Nikki aan. ze kende Nikki eigenlijk niet heel goed, maar Claire vond haar wel aardig. ' maar vertel... hoe is het met jou?' zei ze met een glimlachje en keek nieuwsgierig naar Nikki. het was al even geleden dat ze gepraat hadden, dus ze was wel nieuwsgierig naar hoe het met haar ging.

Nikki glimlachte. 'Ondanks alles gaat het goed.' zei ze met een glimlach. Ze vond het best moeilijk om zich aan de school aan te passen. Ze was gewend om haar eigen gang te gaan op straat en zelf te beslissen waarneer ze naar huis ging, meestal werd haar vader wel boos omdat ze laat thuis was maar hier wist ze dat als ze niet naar haar lessen ging ze echt een probleem had. Ondanks dat alles had ze het hie rredelijk naar haar zin.

Claire knikte glimlachend en stapte over op een veelbesproken meisjesonderwerp. ' en met de jongens?' zei ze met een grijns. het herinnerde haar er jammer genoeg wel aan dat ze nog steeds niet met Evan gepraat had. ze had er nog geen tijd voor gehad, misschien ook wel omdat ze het steeds uitstelde. ze schudde de gedachte van zich af en keek nieuwsgierig naar Nikki. ze wist niet of die het type was om met jongens te flirten, maar nou en.

Nikki grinnikte een beetje. 'Zoals gewoonlijk.' zei ze toen. Claire wist neit wat voor haar gewoonlijk was maar dat maakte ook niet veel uit. 'En bij jou?' vroeg ze toen aan Claire. Ze wist eigenlijk helemaal niet of Claire een vriendje had of niet, of dat ze misschien op iemand verliefd was. Eigenlijk wist ze heel weinig over Claire. Maar ze kende haar ook nog niet heel lang.
_
Claire moet de naam van Evan even niet noemen.... want ik wil eigenlijk dat Nikki zo lang mogelijk neit weet dat die twee iets hebben om het dramaeffect iets te verhogen XD

was ik ook niet van plan ^^

Claire wist niet echt wat ze voor moest stellen bij gewoonlijk, maar ze ging er maar verder niet op door. ' jaaahhh...' zei ze grijnzend en ze stak haar tong uit. praten was altijd een goede remedie om iets anders te vergeten, tenminste voor Claire. ' ik heb wel een vriendje hoor en het gaat op zich wel goed tussen ons.' zei ze met een glimlachje om haar mond denkend aan Evan. het ging inderdaad goed tussen hen, jammer dat er een klein probleempje was.

Nikki lachtte even omdat Claire haar tong uitstak. 'Leuk. Hoelang hebben jullie al wat?' zei ze toen vragend. Ze moest heel even denken aan haar oude groep. Daar had wel een jongen gezeten die haar leuk vond maar ze had er nooit iets mee gedaan toen ze dat te horen kreeg. Ze was gewoon niet het meisje dat verkering nam of verliefd werd hield ze zichzelf altijd voor.

Claire moest even nadenken daarover. het was al een tijd geleden en tussendoor had ze ook aan geheugenverlies geleden, dus toen had ze Evan een paar weken niet herkend, telde die weken dan wel of niet mee? Claire vond van wel... dus dat kwam uit op... (tjeesus het lijkt wel een rekensomXD ik zeg nu maar wat :p) ' ongeveer 5 maanden ofzo' zei ze. ' maar tussendoor zijn er wel wat dingen gebeurd die het toen een beetje verpestten, maar die weken tel ik ook gewoon mee.' ze grijnsde en haalde een hand door haar lange haren.

Nikki keek een beetje verbaast. 'Das lang zeg.' zei ze toen met een kleine grijns. Vijf maanden vond zij hele erg lang, ze wist zeker dat zij het niet zolang met een en dezelfde jongen uit kon houden. 'Wat is er dan allemaal gebeurd? Of wil je dat liever niet vertellen?' zei ze daarna. Ze kende Claire niet zo heel goed maar ze wist wel dat de meeste mensne niet graag heel persoonlijke dingen vertelde.

Claire twijfelde even, maar dacht niet dat het veel uitmaakte. waarschijnlijk was Nikki een van de weinige die niet wist van haar geheugenverlies. ' nou, niet zo lang geleden herkende ik hem niet meer, omdat... ik me geheugen ha verloren.' zei ze zacht. de tranen sprongen in haar ogen toen ze aan die tijd dacht. ze wist nog gewoon de tijd dat ze Evan niet had herkend en wist goed hoe verschrikkelijk ze het allebei hadden gevonden en hoe moeilijk het was geweest.

Nikki trok haar wenkbrauwen een beetje op, haar ogen stond meelevend. 'Wat erg.' zei ze toen. Het leek haar verschrikkelijk om alles kwijt te zijn, ook al waren er dingen die ze heel graag wilde vergeten. Toch waren er dingen die ze voor altijd wilde herinneren. 'Gaat het nu dan wel weer goed met je geheugen?' vroeg ze toen een beetje bezorgd.

Claire knikte, maar keek naar het dekbed onder zich, waar zich een natte plek begon te vormen doordat de tranen uit haar ogen langs haar neus erop drupten. nu ze er bij nadacht hadden zij en Evan al heel wat moeten doorstaan. ze had hem eerst afgewezen, daarna had Evan haar min of meer ' bedrogen', toen kreeg ze geheugenverlies... waarom nu ook nog dit erbij?! ze wreef over haar buik en veegde met haar andere hand haar tranen weg. dan was ze nu ook nog eens ziek (ze heeft geen idee dat het ziek zijn door zwangerschap komt^^) het zou haar verbazen als het nog erger kon (ja het kan nog erger, want ze gaat zich rot voelen als ze doorheeft dat Evan Nikki leuk vind)

ze moeten binnenkort ff die show gaan doen, want dan kan Claire kokhalzend het podium afrennen^^

Eigenlijk wel he... zullen we daar vrijdagmiddag mee beginnen?? Vanmiddag moet ik leren heb morgen twee pw's...
_____________
Nikki zag de tranen van Claire op het dekbed vallen. Ze stond op en hurkte naast haar op de grond. 'Als je ooit iets kwijt moet kun je het tegen mij vertellen.' zei ze zacht en op een kalme manier. Ze had het idee dat het bij Claire op dit moment meer was dan alleen alles wat er was gebeurd.

Claire zei niks en bleef naar het dekbed kijken. ze had niet, zoals bij Liam, de drang om het aan iemand te vertellen alleen maar om erover te kunnen praten. maar ze kon ook niet zeggen dat er niks was, zelfs een blinde zou zien dat dat gelogen was. Claire trok haar benen in kleermakerszit en keek toen opzij naar Nikki. Claire kende haar dan niet echt goed, maar Nikki zei dat ze haar kon vertrouwen, of daar kwam het op neer. ' je mag het tegen niemand zeggen, maar... ik ben zwanger' zei ze heel zachtjes bang dat de muren oren hadden.

Nikki beet op haar lip. Ze had veel dingen verwacht maar dat niet. Het was iets waar ze zelf nooit zo over na dacht. Ze wist niet hoe ze moest reageren, maar ze wist wel dat ze het aan niemand zou vertellen. Ze keek heel even naar de grond en daarna naar Claire. 'Weet je al wat je ermee gaat doen?' vroeg ze toen rustig. Ze dacht zelf dat ze het niet zou durven weghalen, maar het houden ze ze dacht ze zelf ook niet durven.

Claire schudde lichtjes haar hoofd en keek Nikki aan terwijl de tranen weer over haar wangen stroomden. ' nee ik heb het nog niet eens aan de vader verteld, omdat ik daar te laf voor ben.' zei ze snikkend. ze voelde zich zo stom, het was al 2 weken geleden ofzo en ze had het nog niet aan Evan verteld, hoe slecht kon je zijn?! ze stelde het gewoon de hele tijd uit... eigenlijk kwam het gewoon neer op liegen.

ik begin al wel bij de big showcase, het maakt niet uit als je vandaag nog niet reageert^^ btw: ze gingen toch danse?

Oke is goed...
___________
Nikki sloeg troostend een arm om haar schouder. 'Ik snap dat het heel moeilijk is om het hem te vertellen, alleen is het waarschijnlijk beter als hij het wel weet. Jullie zouden dan samen zijn.' zei ze rustig. Ze dacht dat als Claire aan haar vriend zou vertellen dat ze zwanger was ze samen een keus konden maken, dat zou het misschien iets gemakkelijker maken.

Claire leek voor een tel gerustgesteld te zijn, maar zei toen paniekerig:' maar wat als hij me dan niet meer wilt?!' ze vond het een verschrikkelijk idee, maar het kon gebeuren. in haar hoofd was de kans dat het zou gebeuren zelfs heel groot. maar toch kon ze niet tegen het idee dat Evan haar misschien zou verlaten als hij erachter kwam.

Nikki keek Claire recht aan. 'Dan is hij gestoord. Als hij je daarom dumpt dan is het een lafaard hij was er zelf toch ook bij.' zei ze tegen haar. 'En daarbij komt dat ik denk dat de kans groter is dat hij je verlaat als hij erachter komt als er al geen keuze meer valt te maken.' zei ze rustig tegen Claire.