Meisjes slaapzaal 1.

Cathy keek haar vrolijk aan,' Ohh ik wist niet dat ik het hardop zei, ik zocht naar het goeie woord en soms heb ik dan de neiging om het hardop te zeggen, dat heeft me ook een hoop onvoldoendes gekost want dan dachten mijn leraren dat ik iemand probeerde te helpen met afkijken.' Ze lachtte en ging door haar haren,' Ik doe harp, ik moet zeggen dat ik de klassieke stukken niet geweldig vind maar om mensen te verrassen om pop of rock met een harp te spelen is geweldig.' Ze lachtte en voelde dat ze zich helemaal goed voelde omdat ze over harp kon praten.

"Harp? Leuk!" Lucy straalde, ze had nog niemand ontmoet die ook harp speelde. Al deed zij het dan niet zo vaak. Snel klom ze van het bed af en onder het bed had ze een kleine harp staan. Hoewel het ook wel leuk was om op een grote te spelen vond ze dit leuker omdat je dan ook buiten kon spelen. Ze glimlachte naar Cathy. "Dat doe ik ook een klein beetje."

Cathy werd helemaal vrolijk want ze had nog niemand ontmoet die dat ook deed als je Aria niet mee telde want dat was een muzieklerares. Bij de gedachte aan aria begon ze een beetje te blozen en gelijk richtte ze zich weer op de harp,' Ohh wat leuk wat kan je allemaal? Wil je wat voor me spelen?' Ze boog zich wat meer voorover en keek haar vrolijk aan. Ze hield van mensen die harp speelde!

"Is goed." Lucy glimlachte en voelde zich vrolijk, ze had dan ook niet door dat de man opeens weg was. Ze zocht in gedachten even naar een leuk liedje. Uiteindelijk begon ze gewoon te spelen, ze kon zich de naam van het liedje niet herinneren of waar ze het van kende. Maar het was een snel opgewekt melodietje. Lucy hield ervan snel te spelen, daardoor kon ze veel meer in de muziek opgaan. Een paar keer betrapte ze zichzelf erop dat ze de verkeerde snaar aansloeg of een andere snaar raakte.

Cathy merkte de valse snaren op maar het maakte haar echt niet uit ze was al blij dat er iemand was die dezelfde passie als zij had. Iemand waar ze nu eindelijk mee kon praten over hoe geweldig de harp was. Want veel mensen vonden het wel een leuk instrument maar ze wisten echt niet hoe machtig het eigenlijk was.' Wat een geweldig nummer!' Zei ze toen het nummer was afgelopen en ze klapte vrolijk.

Lucy glimlachte, ze was zelf niet helemaal tevreden maar was blij dat Cathy het leuk vond. Snel stak ze de harp naar Cathy uit. "Wil jij ook?" Ze wist niet of ze gewend was aan het spelen op een kleine harp, er zat wel wat verschil in. Hoewel Cathy waarschijnlijk wel erg goed was, anders was ze hier niet toegelaten, en zich er dus wel snel aan aan kon passen. Voor haar was dat wat moeilijker omdat ze niet zo heel vaak harp speelde.

Cathy lachtte,' Is goed maar met een kleine harp kan ik niet al te veel!' Ze pakte de harp over van Lucy en ging goed zitten. Toen begon ze rustig maar met ingehouden adem te spelen. Het was iets minder makkelijk als op een normale maar dat komt vooral omdat ze het gewoon niet gewend was. Ze speelde het eerste dat in haar opkwam en dat was toovallig Fireflies van Owl city.

Lucy glimlachte toen ze het liedje herkende en tikte de maat mee met haar vingers. Het was een mooi liedje en eigenlijk deed het haar een beetje aan haar eigen hallucinaties denken, al was zij nog nooit wakker geworden en dan vuurvliegjes gezien. Maar was niet was kon nog komen toch. Zo'n hallucinatie leek haar in ieder geval een heel stuk leuker dan haar eigen hallucinaties. Die waren eng en gaven haar een rotgevoel.

Cathy was blij dat Lucy het nummer kende want halverwege wist ze niet meer hoe ze verder moest,' Nou ja voor nu is dat het maar met een normale kan ik veel meer!' Ze lachtte en gaf de harp weer terug aan Lucy,' Heel erg bedankt voor het spelen. Ik moet nu wel helaas gaan! Wees alsjeblieft niet bang voor die man! Stowie beschermd je wel.' Er verscheen een lach op haar gezicht en ze stond op.' Ik zie je toch nog wel?' Ze keek Lucy aan en wachtte op antwoord eerder zou ze niet weg gaan.

Lucy glimlachte, haar vingers raakten het ritme ook kwijt nu Cathy gestopt was met spelen. Bij het noemen van de man keek ze snel opzij en zag tot haar opluchting dat hij er niet meer was. "Hij is weg." Ze glimlachte nu echt breed, meteen had ze het gevoel alsof er een grote last van haar afviel. Nog nooit had ze de muur op die plek zo mooi gevonden. "Bedankt voor het gezelschap." Ze glimlachte vriendelijk, dat het door Cathy kwam dat de man weg was had ze wel door.

Cathy lachtte opgelucht,' Oké maar Stowie is er altijd voor je hoor!' Ze aaide even over het dekbed en liep toen weg. Bij de deur stopte ze zich nog even en zwaaide toen liep ze de gang op en weg was ze. POEF XD

Lucy zwaaide nog even naar Cathy en liet zich daarna achterover op het dekbed vallen. De hallucinatie had haar uitgeput en ze was overdag zowiezo vaak moe. Ze sloot haar ogen en lag binnen no time te slapen.

NEW
-------
Jenn zat op haar bed en maakte haar koffer open met haar codeslot. Ze vond altijd dat je maar niet voorzichtig genoeg kon zijn, dieven zijn immers overal. 3...1...2...6....7....8 zo de code was gekraakt en haar koffer viel open. Ze pakte haar tekenboek eruit, en ging verder met het tekenen van een jurk.

Miep liep de slaapkamer binnen. In plaats van naar haar eigen bed te lopen, huppelde ze naar Jenn. "Jenn," zei ze blij en iets te hard. Ze plofte naast haar neer op het bed en moest moeite doen om stil te blijven zitten. Ze schaamde zich niet, ze was gewoon hartstikke vrolijk.

Jenn keek op en zag het hoofd van Miep, dat er opvallend blij uitzag, zoals wel vaker. 'Hee Miep!' Ze werd vaak blij van andere mensen die blij waren. 'Waarom ben je blijer dan blij?' Ze keek haar vragend aan.

"Ik ehb een leuke jongen ontmoet," zei Miep duidelijk en hyper-actief. "Hij is super-knap en zit in de vijfde. En het lijkt wel alsof hij houdt van mensen in de maling nemen. En hij is gewoon super-cute." Ze glimlachte en keek blij naar Jenn.

Mooi geschreven voor een jongen, jorn;)
--------------------------------------------------
Jenn keek blij op. Dit had ze niet verwacht, die woorden van een meisje als Miep. Ze is dan toch wat moderner dan ik dacht, dacht Jenn. 'Wat leuk voor je schat, ik ben echt blij voor je. Denk je dat hij jou ook leuk vind?' Jenn hield van dit onderwerp, hier kon ze goed over meepraten, met al haar stories die ze ondertussen met jongens had meegemaakt..

Danke. Misschien heb ik genoeg geoefend met Valerio en Jake. Maar schat?

"Dat weet ik niet," zei Miep. "Hij is van dat mysterieuze. En hij zou graag mijn Romeo willen zijn als ik ooit Romeo & Julliet moet spelen." Ze werd even rood. "Maar dan moet ik hem eerst leren acteren." Ze glimlachte blij en liet zich achterover op bed vallen.

Jenn is en blijft een tutje, dus dat moest ik even laten merken .
----------------------------------------------------------------------------
Toen Miep dat zei, moest ze aan Liam denken. Vond ze hem nou leuk of niet? Ze wist het nog steeds niet en ze wist ook niet of hij haar leuk zou vinden.. Hij had haar wel gered bij het vijvertje, maarja, iedereen zou dat doen toch? Ze reageerde even op Miep: 'En jij wilt hem zeker wel leren acteren?' ze grijnsde naar Miep. Wat was het leuk als mensen in love waren...

"Ja, vooral de zoenscene uit Romeo & Julliet," zei Miep en ze werd een beetje rood. "Maar hij is DJ en danser, hoe cool is dat? Maar net als ik geen ballet, dus dat hebben we gemeen. En hij is gewoon super-super-knap." Ze glimlachte en legde nadruk op de twee supers.

'Oke, wie ben jij en wat heb jij met Miep gedaan?' Jenn pakte Miep vast en keek heel even serieus, maar daarna schoot ze in de lach. 'Hihi , je word echt beinvloed door die jongen, hoe heet hij eigenlijk, misschien ken ik hem wel?' Jenn wilde ook dat ze zo over Liam kon praten, maar hij leek niet voor voor haar te voelen.

Ik heb Oudste net uit. Over drie dagen of zoiets hben ik klaar met Brisingr.

"Hij heet Jay, maar ik mag hem Romeo noemen en hij noemt mij Julia," zei ze grinnikend. Hij weet ook niet dat ik Miep heet, maar dat wilde hij volgens mij niet eens weten. En hij toonde nogal interesse in mijn klompen." Ze begon hard te lachen en keek naar de houten schoenen die onder haar bed stonden.

Jenn moest lachen. Een jongen die geinteresseerd was in haar klompen? 'Is het soms een boer?' vroeg ze giechelend. Ze kneep haar even, om haar te laten merken dat het een grapje was, zodat ze niet boos zou gaan worden. 'Mag ik ze eens passen?' Jenns vraag kwam opeens uit het niets.

"Nee, hij is Amerikaan," zei Miep bits, maar ze stond gewoon op toen Jenn vroeg naar de klompen, om ze te pakken. Ze gaf ze aan Jenn en liep daarna weer terug naar haar eigen bed. Die laatste opmerking had haar geraakt, het bleef gevoelig als iemand zo reageerde op haar afkomst en gewoontes. Dus ze had geen behoefte meer om met haar te praten en staarde afwezig naar he plafond, terwijl ze dacht aan Jay.

Jenn zag dat ze te ver was gegaan, en liep met klompen aan naar Miep toe. 'Het spijt me', zei ze zacht. 'Maar kijk, wie is hier nu die boerin?' ze wees naar haar klompen en ging proberen te klompendansen. Het zag er vast heel raar uit, en ze hoopte dat Miep haar vergaf. Soms haatte ze zichzelf.